Η νέα μελέτη χρησιμοποιεί βίντεο για να δείξει τους μηχανισμούς τροφοδοσίας των μελισσών με μέλισσες, καθώς οι συνθήκες πόρων ποικίλλουν

Οι μέλισσες είναι σημαντικοί επικονιαστές που διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην αναπαραγωγή πολλών φυτών. Η διατροφή τους αποτελείται κυρίως από νέκταρ και γύρη και είναι γνωστό ότι έχουν διαφορετικούς μηχανισμούς διατροφής ανάλογα με τις συνθήκες των πόρων. Μια νέα μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Berkeley, χρησιμοποίησε εγγραφές βίντεο για να δείξει πώς οι μέλισσες αλλάζουν μεταξύ αυτών των μηχανισμών τροφοδοσίας.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "PNAS", διαπίστωσε ότι οι μέλισσες χρησιμοποιούν δύο κύριους μηχανισμούς τροφοδοσίας:το "αντανακλαστικό επέκτασης Proboscis" και τον "μηχανισμό γλωσσών σε αυλάκους". Το αντανακλαστικό επέκτασης Proboscis χρησιμοποιείται όταν το νέκταρ είναι άφθονο και περιλαμβάνει τη μέλισσα που επεκτείνει τη μακρά γλώσσα του για να φτάσει στο νέκταρ. Ο μηχανισμός της γλώσσας σε αυλάκους χρησιμοποιείται όταν το νέκταρ είναι σπάνιο και περιλαμβάνει την μέλισσα που εισάγει τη γλώσσα του στις μικρές αυλακώσεις των λουλουδιών για να εξαγάγει το νέκταρ.

Οι ερευνητές διεξήγαγαν τη μελέτη τους με τη μαγνητοσκόπηση των μελισσών μελιού καθώς τροφοδοτούσαν σε τεχνητά λουλούδια που περιείχαν διαφορετικές ποσότητες νέκταρ. Διαπίστωσαν ότι οι μέλισσες μετατράπηκαν μεταξύ των δύο μηχανισμών τροφοδοσίας ανάλογα με την ποσότητα του νέκταρ. Όταν το νέκταρ ήταν άφθονο, οι μέλισσες χρησιμοποίησαν το αντανακλαστικό επέκτασης του proboscis και όταν το νέκταρ ήταν σπάνιο, χρησιμοποίησαν τον μηχανισμό της γλώσσας σε αυλάκους.

Οι ερευνητές λένε ότι η μελέτη τους παρέχει νέες γνώσεις για το πώς οι μέλισσες προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους σε διαφορετικές συνθήκες πόρων. Αυτές οι πληροφορίες θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για την ανάπτυξη νέων στρατηγικών για να βοηθήσουν τις μέλισσες να ευδοκιμήσουν σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον.

Εκτός από τους δύο κύριους μηχανισμούς τροφοδοσίας, οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης έναν τρίτο μηχανισμό τροφοδοσίας που οι μέλισσες που χρησιμοποιούσαν όταν το νέκταρ ήταν πολύ σπάνιο. Αυτός ο μηχανισμός αφορούσε τις μέλισσες που δαγκώνουν τα λουλούδια και στη συνέχεια γλείφει το νέκταρ που έβγαλε.

Οι ερευνητές λένε ότι η μελέτη τους είναι η πρώτη που παρέχει μια λεπτομερή ανάλυση των διαφορετικών μηχανισμών διατροφής που χρησιμοποιούνται από τις μέλισσες. Ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα βοηθήσουν στη βελτίωση της κατανόησης του τρόπου με τον οποίο οι μέλισσες αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους.