Ο τρόπος με τον οποίο ο ιός της γρίπης επιτυγχάνει αποτελεσματική αντιγραφή ιικού RNA
1. Cap-snatching: Ο ιός της γρίπης στερείται της δομής του καπακιού που είναι απαραίτητη για την έναρξη της μεταγραφής. Αντ 'αυτού, κλέβει τη δομή 5' CAP από mRNAs κυττάρων ξενιστή μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται Cap-Snatching. Αυτό επιτρέπει την αναγνώριση του ιικού RNA από το μεταφραστικό μηχανισμό του κυττάρου του ξενιστή και μεταφράζεται αποτελεσματικά σε ιικές πρωτεΐνες.
2. Πολλαπλασιαστικό γονιδίωμα: Το γονιδίωμα του ιού της γρίπης αποτελείται από οκτώ ξεχωριστά τμήματα RNA. Αυτή η κατάτμηση επιτρέπει τη γενετική επαναδιατύπωση μεταξύ διαφορετικών ιικών στελεχών, γεγονός που συμβάλλει στην ταχεία εξέλιξη και την εμφάνιση νέων ιών της γρίπης.
3. ΠΟΛΥΜΕΡΗ RNA επιρρεπής σε σφάλματα: Η πολυμεράση RNA του ιού της γρίπης στερείται δραστικότητας διόρθωσης, οδηγώντας σε υψηλό ρυθμό μετάλλαξης στο ιικό RNA. Αυτή η γενετική παραλλαγή δημιουργεί ποικιλομορφία στον ιογενή πληθυσμό, διευκολύνοντας την προσαρμογή στα μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα ξενιστών και τις ανοσοαποκρίσεις.
4. Πυρηνική εξαγωγή ιικού RNA: Μετά τη μεταγραφή στον πυρήνα, το ιικό RNA πρέπει να εξάγεται αποτελεσματικά στο κυτταρόπλασμα για μετάφραση και αναπαραγωγή. Οι ιοί της γρίπης κωδικοποιούν συγκεκριμένες ιικές πρωτεΐνες, όπως η πρωτεΐνη πυρηνικής εξαγωγής (NEP), που μεσολαβούν στην πυρηνική εξαγωγή του ιικού RNA.
5. Ρύθμιση της μεταγραφής κυττάρων ξενιστή: Οι ιοί της γρίπης χειρίζονται τις διαδικασίες μεταγραφής και μετάφρασης κυττάρων ξενιστή προς όφελός τους. Μπορούν να αναστέλλουν τη σύνθεση mRNA κυττάρου -ξενιστή, ενώ προωθούν τη μετάφραση του ιικού RNA, εξασφαλίζοντας την προτιμησιακή παραγωγή ιικών πρωτεϊνών.
6. Συμπλέγματα αναπαραγωγής: Η αναπαραγωγή του ιού της γρίπης εμφανίζεται σε εξειδικευμένα σύμπλοκα αντιγραφής εντός του κυτταροπλάσματος. Αυτά τα σύμπλοκα αποτελούνται από ιικό RNA, RNA πολυμεράσης και άλλους παράγοντες ιού και ξενιστή, παρέχοντας ένα βέλτιστο περιβάλλον για την αποτελεσματική αντιγραφή του ιικού RNA.
7. Οι ιοί της γρίπης έχουν εξελίξει μηχανισμούς για να αποφύγουν την ανοσοαπόκριση του ξενιστή και να διευκολύνουν την αποτελεσματική αντιγραφή. Μπορούν να ρυθμίσουν προς τα κάτω την έκφραση ανοσολογικών γονιδίων του ξενιστή, να παρεμβαίνουν στη σηματοδότηση των κυτοκίνης και να διαμορφώσουν τη δραστικότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.
Χρησιμοποιώντας αυτές τις στρατηγικές, ο ιός της γρίπης επιτυγχάνει αποτελεσματική αντιγραφή του ιικού RNA, η οποία είναι απαραίτητη για την επιτυχή μόλυνση και μετάδοση του.
