bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> βιολογία

Οι ερευνητές εξηγούν πώς τα μανιτάρια μπορούν να ζήσουν για εκατοντάδες χρόνια χωρίς να πάρουν καρκίνο

Κυτταρική αθανασία

Σε αντίθεση με τα περισσότερα ζωικά κύτταρα, τα κύτταρα μανιταριών δεν έχουν τελομερή, εξειδικευμένες αλληλουχίες DNA που προστατεύουν τα άκρα των χρωμοσωμάτων και συντομεύονται με κάθε κυτταρική διαίρεση. Αυτό σημαίνει ότι τα κύτταρα μανιταριών μπορούν να χωρίσουν επ 'αόριστον χωρίς να βιώνουν κυτταρική γήρανση, τη διαδικασία της κυτταρικής γήρανσης και του θανάτου. Αυτή η κυτταρική αθανασία είναι εν μέρει υπεύθυνη για τη μακρά διάρκεια ζωής ορισμένων μανιταριών.

Μηχανισμοί επισκευής DNA

Τα μανιτάρια διαθέτουν ισχυρούς μηχανισμούς επισκευής DNA που τους επιτρέπουν να επιδιορθώσουν αποτελεσματικά τη βλάβη του DNA που προκαλούνται από περιβαλλοντικές καταπονήσεις, όπως η ακτινοβολία και το οξειδωτικό στρες. Αυτοί οι μηχανισμοί επισκευής περιλαμβάνουν επισκευή εκτομής νουκλεοτιδίων, επισκευή εκτομής βάσης και ομόλογο ανασυνδυασμό. Με την αποτελεσματική αποκατάσταση της βλάβης του DNA, τα μανιτάρια μπορούν να διατηρήσουν την ακεραιότητα του γονιδιώματος και να αποτρέψουν τη συσσώρευση επιβλαβών μεταλλάξεων που μπορούν να οδηγήσουν σε καρκίνο.

Αντιοξειδωτική δραστηριότητα

Τα μανιτάρια παράγουν διάφορα αντιοξειδωτικά, συμπεριλαμβανομένης της εργοθεϊνεΐνης, της γλουταθειόνης και των φαινολικών ενώσεων, οι οποίες μπορούν να εξουδετερώσουν τις ελεύθερες ρίζες και να αποτρέψουν το οξειδωτικό στρες. Οι ελεύθερες ρίζες είναι εξαιρετικά αντιδραστικά μόρια που μπορούν να βλάψουν το DNA και άλλα κυτταρικά συστατικά, αυξάνοντας τον κίνδυνο καρκίνου και άλλων ασθενειών. Η αντιοξειδωτική δράση των μανιταριών βοηθά στην προστασία των κυττάρων τους από οξειδωτική βλάβη και συμβάλλει στη μακροζωία τους.

Ενεργοποίηση ανοσοποιητικού συστήματος

Τα μανιτάρια περιέχουν ενώσεις που μπορούν να ενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και να ενισχύσουν την ικανότητά του να αναγνωρίζει και να εξαλείφει τα κατεστραμμένα ή καρκινικά κύτταρα. Για παράδειγμα, οι πολυσακχαρίτες όπως οι βήτα-γλυκάνες και η φακινάνη έχουν αποδειχθεί ότι ενεργοποιούν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των μακροφάγων, των φυσικών κυττάρων δολοφόνων και των δενδριτικών κυττάρων. Αυτή η ανοσοποιητική ενεργοποίηση συμβάλλει στην άμυνα του σώματος κατά του καρκίνου και άλλων ασθενειών.

Έλλειψη θηρευτών και ανταγωνισμού

Τα μανιτάρια συχνά αναπτύσσονται σε ανενόχλητα περιβάλλοντα με άφθονους πόρους και περιορισμένο ανταγωνισμό από άλλους οργανισμούς. Αυτή η έλλειψη θηρευτών και ανταγωνιστών μειώνει τις πιθανότητες των μανιταριών που αντιμετωπίζουν σωματική βλάβη ή εξάντληση των θρεπτικών ουσιών, γεγονός που μπορεί να τονίσει τα κύτταρα τους και ενδεχομένως να συμβάλει στην ανάπτυξη του καρκίνου.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ τα μανιτάρια έχουν αυτά τα εγγενή βιολογικά πλεονεκτήματα που συμβάλλουν στη μακρά διάρκεια ζωής τους και την αντίσταση στον καρκίνο, εξακολουθούν να είναι ευαίσθητα σε άλλες περιβαλλοντικές πιέσεις και ασθένειες. Στην άγρια ​​φύση, τα μανιτάρια μπορούν να επηρεαστούν από τις μεταβολές της θερμοκρασίας, της υγρασίας και της διαθεσιμότητας θρεπτικών ουσιών, καθώς και από ασθένειες που προκαλούνται από βακτήρια, ιούς και άλλους μύκητες.

Είναι η ροή του αέρα μας μεγαλύτερη στο ένα ρουθούνι από το άλλο;

Είναι η ροή του αέρα μας μεγαλύτερη στο ένα ρουθούνι από το άλλο;

Οι άνθρωποι συνήθως αναπνέουν περισσότερο από ένα ρουθούνι τη φορά, με το κυρίαρχο ρουθούνι να αλλάζει περιοδικά. Αυτό είναι γνωστό ως ρινικός κύκλος. Ας δοκιμάσουμε κάτι:κρατήστε το δείκτη σας οριζόντια, ακριβώς κάτω από τη μύτη σας. Τώρα εκπνεύστε και σημειώστε το σχέδιο ροής αέρα στο δάχτυλό σ

Κάνει κάτι ένα κύτταρο για να προστατευτεί από τη βλάβη του DNA;

Κάνει κάτι ένα κύτταρο για να προστατευτεί από τη βλάβη του DNA;

Κάθε κύτταρο χρησιμοποιεί μια ποικιλία προληπτικών και διορθωτικών μέτρων για τη μετάλλαξη και τη βλάβη του DNA, συμπεριλαμβανομένης της διόρθωσης, της επιδιόρθωσης αναντιστοιχίας, της επιδιόρθωσης εκτομής και ακόμη και της απόπτωσης, μεταξύ άλλων. Όταν σκεφτόμαστε τις απειλές για την ευημερία κα

Από πού προήλθαν οι ιοί;

Από πού προήλθαν οι ιοί;

Υπάρχουν τρεις βασικές υποθέσεις για το πώς προέκυψαν οι ιοί. Είναι γενετικά στοιχεία που θα μπορούσαν είτε να έχουν εξελιχθεί από κύτταρα είτε να είναι απόγονοι αρχαίων αυτοαναπαραγόμενων μορίων RNA. Οι ιοί είναι μικροσκοπικά παράσιτα που ζουν παντού γύρω μας στον πλανήτη μας. Ίσως εκπλαγείτε ότ