bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> βιολογία

Πώς αναπτύσσουν οι Candida auris και άλλοι μύκητες αντίσταση φαρμάκων; Εξηγεί ένας μικροβιολόγος

Οι μύκητες, όπως το * candida auris * και άλλα παθογόνα είδη, μπορούν να αναπτύξουν αντοχή στα φάρμακα μέσω διαφόρων μηχανισμών. Η αντίσταση προκύπτει ως αποτέλεσμα γενετικών αλλαγών, συχνά μεταλλάξεων, που επιτρέπουν στους μύκητες να αποφύγουν τις επιδράσεις των αντιμυκητιακών φαρμάκων. Ακολουθούν ορισμένοι βασικοί μηχανισμοί με τους οποίους *c. auris* και άλλοι μύκητες αναπτύσσουν αντοχή στα φάρμακα:

1. Αντλίες εκροής :Οι μύκητες μπορούν να αναπτύξουν αυξημένη έκφραση αντλιών εκροής, οι οποίες είναι πρωτεΐνες που αντλούν ενεργά αντιμυκητιακά φάρμακα από το μυκητιακό κύτταρο. Αυτό μειώνει την ενδοκυτταρική συγκέντρωση του φαρμάκου, καθιστώντας το λιγότερο αποτελεσματικό.

2. Τροποποίηση τοποθεσίας στόχου :Οι μεταλλάξεις στις θέσεις -στόχους των αντιμυκητιακών φαρμάκων μπορούν να μεταβάλουν τη συγγένεια δέσμευσης ή την ενζυματική τους δραστικότητα, μειώνοντας την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου. Για παράδειγμα, οι μεταλλάξεις στην οδό σύνθεσης εργοστερόλης, η οποία στοχεύει από αντιμυκητιασικά αζόλη, μπορεί να προσδώσει αντίσταση σε αυτά τα φάρμακα.

3. Ενισχυμένες μεταβολικές οδούς :Μερικοί μύκητες μπορούν να αναπτύξουν ενισχυμένες μεταβολικές οδούς που τους επιτρέπουν να παρακάμψουν τη δράση των αντιμυκητιασικών φαρμάκων. Για παράδειγμα, *γ. Το Auris* έχει βρεθεί ότι έχει αυξημένη δραστηριότητα ενός ενζύμου που ονομάζεται CDR1P, το οποίο μεταβολίζει και αποτοξινώνει τα φάρμακα αζόλης.

4. Σχηματισμός βιοφίλμ :Οι μύκητες μπορούν να σχηματίσουν βιοφίλμ, τα οποία είναι κοινότητες κυττάρων που προσκολλώνται στις επιφάνειες και είναι εγκλεισμένες σε προστατευτική μήτρα. Τα βιοφίλμ μπορούν να περιορίσουν τη διείσδυση των αντιμυκητιασικών φαρμάκων, συμβάλλοντας στην αντίσταση στα φάρμακα.

5. Οριζόντια μεταφορά γονιδίων :Οι μύκητες μπορούν να αποκτήσουν γονίδια αντίστασης από άλλους μικροοργανισμούς μέσω οριζόντιας μεταφοράς γονιδίων. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει τη μεταφορά γενετικού υλικού μεταξύ διαφορετικών οργανισμών, ενδεχομένως διευκολύνοντας την εξάπλωση των χαρακτηριστικών αντίστασης μεταξύ των μυκητιακών πληθυσμών.

6. Αντλίες εκροής :Οι μεταλλάξεις που αναστέλλουν την έκφραση ή τη λειτουργία των αντλιών εκροής καθιστούν πιο δύσκολο για τα μυκητιακά κύτταρα να αντλούν τα φάρμακα, αυξάνοντας έτσι την ενδοκυτταρική συγκέντρωση φαρμάκου και την αποκατάσταση της αποτελεσματικότητας των φαρμάκων.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η αντίσταση των φαρμάκων μπορεί να ποικίλει μεταξύ διαφορετικών μυκήτων και στελεχών. Η κατανόηση των μηχανισμών της αντίστασης των φαρμάκων στους μύκητες είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών για την καταπολέμηση και την πρόληψη της εξάπλωσης της αντιμυκητιασικής αντίστασης. Η συνεχής έρευνα, η επιτήρηση και οι κατάλληλες πρακτικές αντιμυκητιασικής διαχείρισης είναι απαραίτητες για τη διαχείριση και τον μετριασμό της απειλής της αντοχής στα φάρμακα στο *c. Auris* και άλλοι μύκητες.

Διαφορά μεταξύ βλέννας και φλέγματος

Διαφορά μεταξύ βλέννας και φλέγματος

Κύρια διαφορά – Βλέννα εναντίον φλέγματος Η βλέννα και το φλέγμα είναι δύο τύποι εκκρίσεων στους αεραγωγούς των ζώων. Τόσο η βλέννα όσο και το φλέγμα παράγονται από το επιθήλιο των αεραγωγών. Επιπλέον, η βλέννα παράγεται επίσης από το μάτι, τον ρινικό κόγχο καθώς και από το ουρογεννητικό σύστημα. Η

Διαφορά μεταξύ της ανοσολογικής απόκρισης σε βακτήρια και ιούς

Διαφορά μεταξύ της ανοσολογικής απόκρισης σε βακτήρια και ιούς

Η κύρια διαφορά μεταξύ της ανοσοαπόκρισης σε βακτήρια και ιούς είναι ότι το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα βακτήρια μέσω πρωτεϊνών συμπληρώματος και φαγοκυττάρωση, ενώ το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει κύτταρα που έχουν μολυνθεί από τον ιό μέσω του epitop es  παρουσιάζεται από μόρια MHC . Γ

Διαφορά μεταξύ τελοφάσης 1 και 2

Διαφορά μεταξύ τελοφάσης 1 και 2

Κύρια διαφορά – Τελόφαση 1 έναντι 2 Η τελοφάση 1 και 2 είναι δύο γεγονότα στη διαίρεση των μειοτικών κυττάρων. Η μείωση είναι ένας ειδικός τύπος κυτταρικής διαίρεσης που εμφανίζεται μόνο κατά την παραγωγή των σεξουαλικών κυττάρων. Η μείωση παράγει τέσσερα, μη πανομοιότυπα σεξουαλικά κύτταρα. Η μείωσ