bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> βιολογία

Πώς μια πρωτεΐνη σπάει ελεύθερη για να προκαλέσει θανατηφόρα καρκίνο

Μια πρωτεΐνη που ονομάζεται υποδοχέας επιδερμικού αυξητικού παράγοντα ή EGFR, είναι γνωστό ότι παίζει ρόλο στην ανάπτυξη ορισμένων τύπων καρκίνου, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα, ο καρκίνος του κεφαλιού και ο αυχένα και ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Όταν λειτουργούν σωστά, το EGFR βοηθά στον έλεγχο της ανάπτυξης και της διαίρεσης των κυττάρων. Ωστόσο, όταν το EGFR γίνεται υπερδραστήριο ή δεν ρυθμίζεται, μπορεί να στείλει σήματα που οδηγούν σε ανεξέλεγκτη κυτταρική ανάπτυξη και σχηματισμό όγκων.

Ακολουθεί μια απλοποιημένη επισκόπηση του τρόπου με τον οποίο μια πρωτεΐνη όπως το EGFR μπορεί να σπάσει και να προκαλέσει θανατηφόρα καρκίνο:

Δυσλειτουργία του EGFR:Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γενετικές μεταλλάξεις ή άλλες αλλοιώσεις μπορούν να οδηγήσουν στη δυσλειτουργία του EGFR. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να προκαλέσουν την υπερβολικά ενεργή η EGFR, ακόμη και ελλείψει των συνηθισμένων σημάτων ανάπτυξής του. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ταχεία και ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των κυττάρων, σχηματίζοντας όγκους.

Η υπερέκφραση του EGFR:Εκτός από τη δυσλειτουργία, το EGFR μπορεί επίσης να υπερεκφράζεται σε καρκινικά κύτταρα. Αυτό σημαίνει ότι τα κύτταρα παράγουν μια υπερβολική ποσότητα EGFR, η οποία μπορεί να αυξήσει περαιτέρω τα σήματα προαγωγής ανάπτυξης και να συμβάλει στον σχηματισμό όγκου.

Ενεργοποίηση των οδών προς τα κάτω:Όταν το EGFR είναι υπερβολική ή υπερεκφρασμένη, ενεργοποιεί έναν καταρράκτη ενδοκυτταρικών οδών σηματοδότησης που προάγουν την κυτταρική ανάπτυξη και διαίρεση. Αυτά τα μονοπάτια, όπως οι οδοί MAPK και PI3K, μπορούν τελικά να οδηγήσουν στο σχηματισμό νέων αιμοφόρων αγγείων (αγγειογένεση) και στην ανάπτυξη και την εξάπλωση των όγκων.

Ο παρατεταμένος πολλαπλασιασμός και η επιβίωση των κυττάρων:Η μη φυσιολογική ενεργοποίηση της σηματοδότησης EGFR βοηθά τα καρκινικά κύτταρα να αποφεύγουν τους φυσιολογικούς μηχανισμούς ελέγχου ανάπτυξης και να επιβιώσουν περισσότερο. Αυτό οδηγεί στον παρατεταμένο πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων και την αντίσταση τους στα σήματα κυτταρικού θανάτου, συμβάλλοντας περαιτέρω στην ανάπτυξη και την εξέλιξη του όγκου.

Η ικανότητα μιας πρωτεΐνης όπως το EGFR να απομακρύνεται από την κανονική ρύθμιση και να προκαλέσει θανατηφόρα καρκίνο υπογραμμίζει τη σημασία της κατανόησης του ρόλου των υποδοχέων αυξητικού παράγοντα στην ανάπτυξη του καρκίνου. Η στόχευση του EGFR και άλλων βασικών πρωτεϊνών που εμπλέκονται σε αυτές τις οδούς έχει γίνει μια σημαντική στρατηγική για την ανάπτυξη θεραπειών καρκίνου, όπως στοχευμένες θεραπείες και ανοσοθεραπείες, οι οποίες αποσκοπούν στην αναστολή ειδικά στην ανάπτυξη και την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων.

Διαφορά μεταξύ Porcupine και Hedgehog

Διαφορά μεταξύ Porcupine και Hedgehog

Η κύρια διαφορά μεταξύ του σκαντζόχοιρου και του σκαντζόχοιρου είναι ότι ο σκαντζόχοιρος είναι ένα μεγάλο ζώο με μακριά πτερύγια, ενώ ο σκαντζόχοιρος είναι σχετικά μικρός και έχει μικρότερα πτερύγια . Επιπλέον, τα πτερύγια του χοιροειδούς αποσπώνται από το σώμα και κολλάνε στο αρπακτικό όταν απειλεί

Διαφορά μεταξύ νουκλεοτιδίου και νουκλεϊκού οξέος

Διαφορά μεταξύ νουκλεοτιδίου και νουκλεϊκού οξέος

Κύρια διαφορά – Νουκλεοτίδιο έναντι νουκλεϊκού οξέος Το νουκλεοτίδιο και το νουκλεϊκό οξύ εμπλέκονται στην αποθήκευση γενετικών πληροφοριών στον πυρήνα του κυττάρου. Το νουκλεϊκό οξύ αποτελείται από μια φωσφορική ομάδα και μια αζωτούχα βάση, τα οποία συνδέονται με ένα σάκχαρο πεντόζης. Οι αζωτούχες

Διαφορά μεταξύ φυκιών και βρυόφυτων

Διαφορά μεταξύ φυκιών και βρυόφυτων

Κύρια διαφορά – Φύκια εναντίον βρυόφυτων Τα φύκια και τα βρυόφυτα είναι δύο τύποι πρωτόγονων αυτότροφων που βρίσκονται στη γη. Και οι δύο οργανισμοί εμφανίζουν αδιαφοροποίητη, θαλλοειδή δομή σώματος. Τα φύκια διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο σε οικοσυστήματα όπως το γλυκό και το θαλάσσιο νερό, ως πρωταρχι