Μπορούμε να αναστήσουμε την θυλαξίνη; Ίσως, αλλά δεν θα βοηθήσει την παγκόσμια κρίση εξαφάνισης
Η κλωνοποίηση είναι μια διαδικασία με την οποία δημιουργείται ένας νέος οργανισμός από το γενετικό υλικό ενός υπάρχοντος οργανισμού. Θεωρητικά, θα ήταν δυνατό να κλωνοποιηθεί μια θυλαξίνη χρησιμοποιώντας το DNA ενός διατηρημένου δείγματος θυλαξίνης. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές προκλήσεις που συνδέονται με αυτή τη διαδικασία.
Μια πρόκληση είναι ότι το DNA ενός διατηρημένου δείγματος είναι συχνά υποβαθμισμένη, καθιστώντας δύσκολη την εξαγωγή και την ενίσχυση. Επιπλέον, δεν είναι πάντα σαφές ποια κύτταρα περιέχουν το απαραίτητο DNA για κλωνοποίηση. Μια άλλη πρόκληση είναι ότι η θυλαξίνη ήταν ένα μαρούρυνα και τα μαρούλια έχουν μοναδική αναπαραγωγική βιολογία που κάνει την κλωνοποίηση πιο περίπλοκη.
Παρά τις προκλήσεις αυτές, υπήρξαν κάποιες υποσχόμενες προόδους στην τεχνολογία κλωνοποίησης τα τελευταία χρόνια. Το 2018, οι επιστήμονες κλωνοποιούν με επιτυχία έναν πίθηκο rhesus και υπάρχουν συνεχείς προσπάθειες για να κλωνοποιήσουν άλλα εξαφανισμένα είδη. Εάν αυτές οι προσπάθειες είναι επιτυχείς, μπορεί μια μέρα να κλωνοποιήσει την θυλαξίνη.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ακόμη και αν ήταν δυνατόν να κλωνοποιηθεί η θυλαξίνη, αυτό δεν θα λύσει την παγκόσμια κρίση εξαφάνισης. Η θυλαξίνη εξαφανίστηκε λόγω ενός συνδυασμού παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας οικοτόπων, του κυνηγιού και της νόσου. Αυτοί οι παράγοντες εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα και συνεχίζουν να απειλούν άλλα είδη.
Η ανάσταση της θυλαξίνης θα ήταν ένα σημαντικό επιστημονικό επίτευγμα, αλλά δεν θα ασχολείται με τις υποκείμενες αιτίες εξαφάνισης. Για να λύσουμε πραγματικά την παγκόσμια κρίση εξαφάνισης, πρέπει να λάβουμε μέτρα για να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε τα είδη που εξακολουθούν να είναι μαζί μας.
