Πώς μια πρωτεΐνη που ξεδιπλώνεται μπορεί να προκαλέσει προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο
Ένας τρόπος με τον οποίο μια ξεδιπλωμένη πρωτεΐνη μπορεί να προκαλέσει απόπτωση είναι η ενεργοποίηση του βραχίονα του PERK του UPR. Το PERK είναι μια κινάση που φωσφορυλιώνει τον παράγοντα μετάφρασης EIF2α, ο οποίος με τη σειρά του οδηγεί σε μείωση της πρωτεϊνικής σύνθεσης. Αυτή η μείωση της πρωτεϊνικής σύνθεσης μπορεί να προκαλέσει τη συσσώρευση λανθασμένων πρωτεϊνών στο ER, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να προκαλέσουν απόπτωση.
Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μια ξεδιπλωμένη πρωτεΐνη μπορεί να προκαλέσει απόπτωση είναι η ενεργοποίηση του βραχίονα του IRE1 του UPR. Το IRE1 είναι μια κινάση που συνδυάζει ένα συγκεκριμένο mRNA, οδηγώντας στην παραγωγή μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται XBP1. Το XBP1 είναι ένας παράγοντας μεταγραφής που ενεργοποιεί την έκφραση ενός αριθμού γονιδίων που εμπλέκονται στην απόπτωση, όπως η κασπάση-12 και το ψιλοκομμένο.
Τέλος, μια ξεδιπλωμένη πρωτεΐνη μπορεί επίσης να προκαλέσει απόπτωση ενεργοποιώντας τον βραχίονα ATF6 του UPR. Το ATF6 είναι ένας παράγοντας μεταγραφής που μεταφέρεται στη συσκευή Golgi κατά την τάση του ER, όπου διασπάται και ενεργοποιείται. Η ενεργοποιημένη ATF6 μετατοπίζεται στον πυρήνα και ενεργοποιεί τη μεταγραφή ενός αριθμού γονιδίων που εμπλέκονται στην απόπτωση, όπως το Bax και το BAK.
Η οδός UPR είναι ένα πολύπλοκο και περίπλοκο δίκτυο μονοπατιών σηματοδότησης που διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της ομοιόστασης ER και της κυτταρικής επιβίωσης. Ωστόσο, εάν το άγχος είναι πολύ σοβαρό ή παρατεταμένο, το UPR μπορεί να προκαλέσει απόπτωση, μια μορφή προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου.
