Οι δημοκρατίες συμπεριφέρονται διαφορετικά από τις μη δημοκράτες όταν πρόκειται για εξωτερική πολιτική;
* Εσωτερική λογοδοσία: Οι δημοκρατίες είναι πιο υπόλογες στους πολίτες τους από τις μη δημοκρατίες. Αυτό σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις στις δημοκρατίες είναι πιο πιθανό να τιμωρηθούν από τους ψηφοφόρους εάν ασχολούνται με επιθετικές ή επεκτατικές πολιτικές.
* Θεσμικοί περιορισμοί: Οι δημοκρατίες έχουν θεσμικούς περιορισμούς που καθιστούν πιο δύσκολη για τους ηγέτες να διεξάγουν πόλεμο. Για παράδειγμα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πρόεδρος πρέπει να συμβουλευτεί το Κογκρέσο πριν δηλώσει τον πόλεμο.
* κοινή γνώμη: Η κοινή γνώμη διαδραματίζει πιο σημαντικό ρόλο στις δημοκρατίες παρά στις μη δημοκρατικές περιοχές. Αυτό σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις στις δημοκρατίες είναι πιο πιθανό να ακούσουν τις φωνές των πολιτών τους όταν λαμβάνουν αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής.
Ωστόσο, άλλοι μελετητές υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι οι δημοκρατίες είναι πιο ειρηνικές από τις μη δημοκρατίες. Επισημαίνουν το γεγονός ότι ορισμένες δημοκρατίες έχουν ασχοληθεί με πολέμους και στρατιωτικές παρεμβάσεις, ενώ ορισμένες μη δημοκρατίες έχουν επιδιώξει ειρηνικές εξωτερικές πολιτικές. Υποστηρίζουν επίσης ότι οι παράγοντες που αναφέρονται συχνά ως προώθηση ειρηνικής συμπεριφοράς στις δημοκρατίες, όπως η κοινή γνώμη και οι θεσμικοί περιορισμοί, δεν είναι πάντοτε παρόντες ή αποτελεσματικές.
Συμπερασματικά, η συζήτηση σχετικά με το αν οι δημοκρατίες συμπεριφέρονται διαφορετικά από τις μη δημοκρατίες στην εξωτερική πολιτική είναι πολύπλοκες και ανεπίλυτες. Υπάρχουν στοιχεία για την υποστήριξη και των δύο πλευρών του επιχειρήματος και η απάντηση μπορεί να εξαρτάται από συγκεκριμένες περιστάσεις και παράγοντες.
