Η έρευνα προβλέπει τον τρόπο με τον οποίο ο ιός Squirrelpox θα μπορούσε να εξαπλωθεί σε πληθυσμούς γκρίζου σκίουρου

Η έρευνα που διεξήχθη από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Exeter και στο Πανεπιστήμιο του Cambridge έχει ρίξει φως στο πώς ο ιός Squirrelpox, ο οποίος αποτελεί σημαντική απειλή για τον πληθυσμό του κόκκινου σκίουρου του Ηνωμένου Βασιλείου, θα μπορούσε ενδεχομένως να εξαπλωθεί σε γκρίζους σκίουρους. Τα ευρήματα της μελέτης τους, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό "Ecology and Evolution", υπογραμμίζουν τη σημασία της κατανόησης της δυναμικής των παθογόνων για την ενημέρωση των προσπαθειών διατήρησης.

Το Squirrelpox είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική ιογενή ασθένεια που επηρεάζει τόσο τις κόκκινες όσο και τις γκρίζες σκίουρους. Ενώ οι κόκκινες σκίουροι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στον ιό και μπορούν να υποστούν υψηλά ποσοστά θνησιμότητας, οι γκρίζοι σκίουροι επιδεικνύουν μεγαλύτερη αντίσταση, ενεργώντας ως πιθανές δεξαμενές για την ασθένεια.

Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Δρ. Rory Gibb από το Πανεπιστήμιο του Exeter, ανέπτυξε μαθηματικά μοντέλα για να προσομοιώσει τη μετάδοση Squirrelpox εντός των πληθυσμών γκρίζου σκίουρου. Αυτά τα μοντέλα θεωρούσαν διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της πυκνότητας σκίουρου, των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων και της δομής των οικοτόπων.

Οι προσομοιώσεις τους υποδηλώνουν ότι η εξάπλωση του Squirrelpox σε γκρι πληθυσμούς σκίουρων εξαρτάται από την πυκνότητα του πληθυσμού. Σε πληθυσμούς χαμηλής πυκνότητας, ο ιός είναι απίθανο να επιμείνει, ενώ σε πληθυσμούς υψηλής πυκνότητας, η λοίμωξη μπορεί να καθιερωθεί και να εξαπλωθεί γρήγορα. Επιπλέον, τα μοντέλα προβλέπουν ότι ο ιός είναι πιο πιθανό να εξαπλωθεί σε κατακερματισμένα ενδιαιτήματα, όπου οι γκρίζες σκίουροι είναι πιο πιθανό να συναντήσουν ο ένας τον άλλον σε δασικές άκρες ή μέσω ανθρώπινων κατασκευαστικών δομών όπως τροφοδότες πουλιών.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι το επίπεδο ασυλίας μέσα στον πληθυσμό του γκρίζου σκίουρου παίζει ρόλο στην εξάπλωση του Squirrelpox. Εάν ένα σημαντικό ποσοστό γκρίζων σκίουρων είναι ανοσοποιητικό, είτε μέσω προηγούμενης μόλυνσης είτε με εμβολιασμό, ο ιός είναι λιγότερο πιθανό να εξαπλωθεί και να προκαλέσει επιδημία.

Με την κατανόηση της δυναμικής της μετάδοσης Squirrelpox σε πληθυσμούς γκρίζου σκίουρου, η έρευνα αυτή παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για τις προσπάθειες διατήρησης που αποσκοπούν στην προστασία των κόκκινων σκίουρων. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η διαχείριση των πληθυσμών γκρίζου σκίουρου και η μείωση της πυκνότητας τους μπορεί να συμβάλει στην άμβλυνση του κινδύνου μετάδοσης Squirrelpox σε κόκκινες σκίουρους. Επιπλέον, ο στοχευμένος εμβολιασμός των γκρίζων σκίουρων θα μπορούσε να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των μέτρων διατήρησης.

Ο Δρ Gibb υπογραμμίζει τη σημασία της εξέτασης των διασυνδέσεων μεταξύ των παθογόνων, των πληθυσμών της άγριας πανίδας και των οικοτόπων τους σε στρατηγικές διατήρησης. Δηλώνει ότι "η μελέτη μας καταδεικνύει την αξία της μαθηματικής μοντελοποίησης στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι ασθένειες εξαπλώνονται στους πληθυσμούς της άγριας πανίδας και υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για παρεμβάσεις διατήρησης για την προστασία των ευάλωτων ειδών όπως ο κόκκινος σκίουρος".

Συνολικά, αυτή η έρευνα συμβάλλει στις συνεχιζόμενες προσπάθειες για τη διαφύλαξη της βιοποικιλότητας και την ελαχιστοποίηση του αντίκτυπου των μολυσματικών ασθενειών στους πληθυσμούς της άγριας πανίδας. Αποκτώντας μια βαθύτερη κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν τη μετάδοση των παθογόνων, οι συντηρητικοί μπορούν να αναπτύξουν πιο αποτελεσματικές στρατηγικές για την προστασία των απειλούμενων ειδών και τη διατήρηση υγιεινών οικοσυστημάτων.