Η Google και το Facebook έχουν την υποχρέωση να ακυρώσουν την παραπληροφόρηση;
Επιχειρήματα για την υποχρέωση του Google και του Facebook να καταρρίψει την παραπληροφόρηση:
1. Δημόσια υγεία και ευεξία :Η παραπληροφόρηση μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα σε απευθείας σύνδεση και να έχει επιζήμιες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία. Οι ψευδείς ισχυρισμοί και οι συνωμοσίες μπορούν να οδηγήσουν σε απροθυμία του εμβολίου, δυσπιστία στα επιστημονικά ιδρύματα και επιβλαβείς πρακτικές υγείας. Οι εταιρείες έχουν κοινωνική ευθύνη να προστατεύουν τους χρήστες τους από τέτοια βλάβη.
2. Ελευθερία λόγου έναντι δημόσιου ενδιαφέροντος :Η ελευθερία του λόγου είναι ζωτικής σημασίας, αλλά μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με το δημόσιο συμφέρον όταν το παραπλανητικό περιεχόμενο δημιουργεί κινδύνους. Πλατφόρμες όπως το Google και το Facebook υποστηρίζουν ότι δίνουν προτεραιότητα στην ελεύθερη έκφραση, αλλά έχουν επίσης καθήκον να την εξισορροπήσουν με την ευημερία της κοινωνίας.
3. διάβρωση εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας :Η παραπληροφόρηση υπονομεύει την εμπιστοσύνη σε διαδικτυακές πηγές, η οποία είναι απαραίτητη για μια υγιή δημοκρατία. Η εμπιστοσύνη του κοινού σε ιδρύματα και εμπειρογνώμονες υποφέρει όταν επιτρέπεται σε εσφαλμένες αξιώσεις να εξαπλωθούν ανεξέλεγκτες. Η αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος μπορεί να ενισχύσει την εμπλοκή των πολιτών και τις δημοκρατικές διαδικασίες.
4. ευάλωτοι πληθυσμοί :Η παραπληροφόρηση μπορεί να επηρεάσει δυσανάλογα τους ευάλωτους πληθυσμούς που είναι λιγότερο πιθανό να έχουν τις δεξιότητες ή τους πόρους για να διακρίνουν ακριβείς πληροφορίες. Οι εταιρείες πρέπει να λάβουν μέτρα για να διασφαλίσουν ότι αυτές οι ομάδες προστατεύονται.
5. Νομικές υποχρεώσεις :Υπάρχει συνεχής συζήτηση σχετικά με το εάν οι εταιρείες θα πρέπει να είναι νομικά υπεύθυνες για τη συνειδητή διάδοση ψευδών πληροφοριών ή όχι επαρκώς ρύθμισης του περιεχομένου που παράγεται από το χρήστη. Ορισμένες χώρες έχουν ήδη εφαρμόσει κανονισμούς για την αντιμετώπιση επιβλαβών περιεχομένων στο διαδίκτυο.
Επιχειρήματα κατά της Google και της μοναδικής υποχρέωσης του Facebook:
1. :Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι εταιρείες δεν πρέπει να ενεργούν ως διαιτητές της αλήθειας ή να αποφασίζουν ποιες πληροφορίες πρέπει να θεωρούνται παραπληροφόρηση. Αυτό εγείρει ανησυχίες για τη λογοκρισία και τους υποκειμενικούς ορισμούς της "αλήθειας".
2. Αλγοριθμική πολυπλοκότητα :Ο προσδιορισμός της παραπληροφόρησης δεν είναι πάντα απλή και οι αλγόριθμοι μπορούν να κάνουν σφάλματα στην επισήμανση ακριβών πληροφοριών. Αυτό δημιουργεί προκλήσεις στο σχεδιασμό αποτελεσματικών μηχανισμών για την απομάκρυνση του περιεχομένου χωρίς να επηρεάζει τη νόμιμη ομιλία.
3. Ελευθερία επιλογής :Μερικοί υποστηρίζουν ότι οι χρήστες πρέπει να είναι υπεύθυνοι για την αξιολόγηση των πληροφοριών που συναντούν στο διαδίκτυο και την πραγματοποίηση των δικών τους κρίσεων. Αυτή η προοπτική τοποθετεί το βάρος σε άτομα να καταναλώνουν πληροφορίες με σύνεση και όχι να βασίζονται αποκλειστικά σε πλατφόρμες για έλεγχο των γεγονότων.
4. Έλλειψη ολοκληρωμένων λύσεων :Μερικοί πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν τέλειες λύσεις για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης της παραπληροφόρησης και ότι πρόκειται για ένα κοινωνικό ζήτημα που απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση που περιλαμβάνει εκπαίδευση, ρύθμιση και συλλογική ευθύνη.
Ο καθορισμός του εάν το Google και το Facebook "θα πρέπει" να έχουν την υποχρέωση να ακυρώσουν την παραπληροφόρηση είναι θέμα δεοντολογικών, κοινωνικών και νομικών εκτιμήσεων που εξελίσσονται συνεχώς. Οι ρυθμιστικές αρχές, οι νομοθέτες και η κοινωνία πρέπει να επιτύχουν ισορροπία μεταξύ της διατήρησης της ελευθερίας του λόγου, της προστασίας των χρηστών από τη βλάβη και της διασφάλισης της συνεχιζόμενης υγείας του ψηφιακού λόγου.
