Εξηγώντας πώς ο εγκέφαλος αναγνωρίζει τα πρόσωπα
Το πρώτο βήμα στη διαδικασία αναγνώρισης προσώπου είναι η σύλληψη του φωτός από τα μάτια. Το φως εισέρχεται στο μάτι και χτυπά τον αμφιβληστροειδή, ο οποίος είναι ένα λεπτό στρώμα ιστού στο πίσω μέρος του ματιού. Ο αμφιβληστροειδής περιέχει κύτταρα φωτοϋποδοχέα που ονομάζονται ράβδοι και κώνοι. Οι ράβδοι είναι ευαίσθητες σε χαμηλά επίπεδα φωτός και είναι υπεύθυνα για τη νυχτερινή όραση, ενώ οι κώνοι είναι ευαίσθητοι σε φωτεινότερο φως και είναι υπεύθυνες για την έγχρωμη όραση. Οι ράβδοι και οι κώνοι μετατρέπουν το φως σε ηλεκτρικά σήματα που στη συνέχεια αποστέλλονται στον εγκέφαλο μέσω του οπτικού νεύρου.
Βήμα 2:Ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τα ηλεκτρικά σήματα για να δημιουργήσει μια εικόνα.
Τα ηλεκτρικά σήματα από το οπτικό νεύρο επεξεργάζονται από τον εγκέφαλο στον οπτικό φλοιό, ο οποίος βρίσκεται στο πίσω μέρος του εγκεφάλου. Ο οπτικός φλοιός είναι υπεύθυνος για την επεξεργασία οπτικών πληροφοριών, όπως εικόνες, χρώματα και σχήματα. Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί τις πληροφορίες από τον οπτικό φλοιό για να δημιουργήσει μια διανοητική εικόνα του προσώπου.
Βήμα 3:Ο εγκέφαλος συγκρίνει την ψυχική εικόνα με τις αποθηκευμένες αναμνήσεις των προσώπων.
Ο εγκέφαλος συγκρίνει στη συνέχεια την πνευματική εικόνα του προσώπου με τις αποθηκευμένες αναμνήσεις των προσώπων στον ιππόκαμπο, που βρίσκεται στο μεσαίο χρονικό λοβό. Ο ιππόκαμπος είναι υπεύθυνος για την ενοποίηση μνήμης, η οποία είναι η διαδικασία μετατροπής βραχυπρόθεσμων αναμνήσεων σε μακροχρόνιες αναμνήσεις. Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί τον ιππόκαμπο για να συγκρίνει το νέο πρόσωπο με τα αποθηκευμένα πρόσωπα και να εντοπίσει οποιεσδήποτε ομοιότητες.
Βήμα 4:Ο εγκέφαλος αποφασίζει για την ταυτότητα του προσώπου.
Εάν ο εγκέφαλος βρει έναν αγώνα μεταξύ του νέου προσώπου και μιας αποθηκευμένης μνήμης, θα λάβει απόφαση για την ταυτότητα του προσώπου. Ο εγκέφαλος θα αναγνωρίσει το πρόσωπο ως γνωστό, κάποιον γνωστό ή κάποιον νέο.
Βήμα 5:Ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται στο πρόσωπο.
Ο εγκέφαλος θα απαντήσει στο πρόσωπο με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, ο εγκέφαλος μπορεί να απελευθερώσει χημικές ουσίες όπως η ντοπαμίνη, που μας κάνουν να νιώθουμε χαρούμενοι ή ανταμείβονται όταν βλέπουμε ένα γνωστό πρόσωπο. Ο εγκέφαλος μπορεί επίσης να προκαλέσει την απελευθέρωση ορμονών όπως η κορτιζόλη, η οποία μας προετοιμάζει για κίνδυνο όταν βλέπουμε ένα νέο ή άγνωστο πρόσωπο.
Η διαδικασία αναγνώρισης προσώπου είναι πολύπλοκη και περιλαμβάνει πολλά διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου. Ωστόσο, είναι μια διαδικασία που εκτελούμε κάθε μέρα χωρίς να το σκεφτόμαστε. Είναι μια αξιοσημείωτη ικανότητα που μας επιτρέπει να αλληλεπιδράσουμε με τον κόσμο γύρω μας και να αναγνωρίζουμε τους ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εμάς.
