Ένα σπάνιο πουλί; Η γενετική ανάλυση δεν λέει έτσι

Μια πρόσφατη γενετική ανάλυση αμφισβήτησε τη μακρόχρονη πεποίθηση ότι ο δρυοκολάπτης που έχει χάσει το ελεφαντόδοντο είναι ένα σπάνιο πουλί. Η μελέτη, που διεξήχθη από μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Κάνσας, υποδηλώνει ότι το πουλί μπορεί να είναι πιο συνηθισμένο από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί και μπορεί να βρεθεί ακόμη και σε περιοχές όπου δεν πιστεύεται ότι υπάρχει.

Ο δρυοκολάπτης που είχε χάσει το ελεφαντόδοντο θεωρήθηκε κάποτε εξαφανισμένο, αλλά μια παρατήρηση το 2005 στους βάλτους του Αρκάνσας αναζωπύρωσε την ελπίδα ότι το πουλί εξακολουθούσε να υπάρχει. Ωστόσο, οι μεταγενέστερες αναζητήσεις απέτυχαν να βρουν περαιτέρω ενδείξεις για το πουλί και ορισμένοι ορνιθολόγοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για το αν η παρατήρηση του 2005 ήταν ακριβής.

Η νέα γενετική ανάλυση, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Current Biology, χρησιμοποίησε δείγματα DNA από δείγματα μουσείων και από φτερά που βρέθηκαν στην άγρια ​​φύση για να συγκρίνουν τη γενετική ποικιλομορφία των δρυοκολάπτων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η γενετική ποικιλομορφία του πουλιού είναι πολύ υψηλότερη από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί, υποδηλώνοντας ότι ο πληθυσμός μπορεί να είναι μεγαλύτερος και πιο διαδεδομένος από ό, τι πιστεύεται.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι ο δρυοκολάπτης που έχει χάσει το ελεφαντόδοντο είναι στενά συνδεδεμένος με τον πιλότο δρυοκολάπτη, ένα κοινό πουλί που βρέθηκε στα δάση σε όλη τη Βόρεια Αμερική. Αυτό υποδηλώνει ότι ο δρυοκολλητής που έχει καλέσει από ελεφαντόδοντο μπορεί να είναι πιο προσαρμόσιμος και λιγότερο εξειδικευμένος στις απαιτήσεις του οικοτόπων από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί.

Τα ευρήματα της γενετικής ανάλυσης έχουν σημαντικές συνέπειες για τη διατήρηση του δρυοκολλητικού ξύλου του ελεφαντόδοντου. Εάν το πουλί είναι πιο συνηθισμένο και ευρέως διαδεδομένο από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί, μπορεί να είναι λιγότερο ευάλωτη στην εξαφάνιση και μπορεί να μην απαιτεί τόσο έντονες προσπάθειες διατήρησης. Ωστόσο, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί το μέγεθος και η διανομή του πληθυσμού του πουλιού πριν από την οριστική συμπεράσματα.

Συμπερασματικά, η γενετική ανάλυση του ξύλινου δρυοκολλητέα του ελεφαντόδοντου αμφισβητεί την παραδοσιακή άποψη του πουλιού ως σπάνιο και απειλούμενο είδος. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το πουλί μπορεί να είναι πιο συνηθισμένο και ευρέως διαδεδομένο από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί, η οποία έχει επιπτώσεις στην κατάσταση διατήρησης. Απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για να επιβεβαιωθεί το μέγεθος και η διανομή του πληθυσμού του πτηνού πριν από την οριστική συμπεράσματα.