Πώς τα φυτά γίνονται ασεβικά ή όχι:η νέα μελέτη φωτίζει την ορμόνη που ελέγχει τη διακλάδωση

Τα φυτά έρχονται σε όλα τα σχήματα και τα μεγέθη και ένας από τους βασικούς παράγοντες που καθορίζουν τη συνολική τους μορφή είναι ο τρόπος που υποβάλλουν. Ορισμένα φυτά, όπως τα δέντρα, έχουν ένα μόνο κύριο στέλεχος με κλαδιά που μεγαλώνουν από αυτό, ενώ άλλοι, όπως οι θάμνοι, έχουν πολλαπλούς μίσχους που μεγαλώνουν από το έδαφος. Η ορμόνη που ελέγχει τη διακλάδωση ονομάζεται Strigolactone και μια νέα μελέτη έχει ρίξει φως στο πώς λειτουργεί.

Η Strigolactone παράγεται στις ρίζες των φυτών και ταξιδεύει μέχρι το στέλεχος στο SHOT APICAL MERISTEM (SAM), όπου συμβαίνει νέα ανάπτυξη. Στο SAM, η Strigolactone αναστέλλει την ανάπτυξη των οφθαλμών, οι οποίες είναι οι πρόδρομοι σε κλαδιά. Όταν τα επίπεδα Strigolactone είναι χαμηλά, περισσότεροι μπουμπούκια αναπτύσσονται και το φυτό γίνεται πιο bushier. Όταν τα επίπεδα Strigolactone είναι υψηλά, οι λιγότεροι μπουμπούκια αναπτύσσονται και το φυτό γίνεται πιο συμπαγές.

Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, αναγνώρισε μια πρωτεΐνη που είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά strigolactone από τις ρίζες στο SAM. Αυτή η πρωτεΐνη ονομάζεται DWARF14 (D14) και είναι απαραίτητο να λειτουργήσει σωστά η Strigolactone. Όταν το D14 μεταλλάσσεται, τα επίπεδα StrigoLactone μειώνονται και τα φυτά γίνονται πιο bushier.

Η ανακάλυψη της πρωτεΐνης D14 είναι μια σημαντική ανακάλυψη στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα φυτά ελέγχουν τη διακλάδωση. Αυτή η γνώση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη νέων τρόπων για τον έλεγχο της ανάπτυξης των φυτών και της αρχιτεκτονικής, γεγονός που θα είχε σημαντικό αντίκτυπο στη γεωργία και την κηπουρική.

Σημασία της μελέτης

Η μελέτη της Strigolactone και του ρόλου της στη διακλάδωση έχει σημαντικές επιπτώσεις στη γεωργία και την κηπουρική. Με την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η Strigolactone ελέγχει τη διακλάδωση, οι επιστήμονες μπορούν να αναπτύξουν νέους τρόπους για να χειριστούν την ανάπτυξη και την αρχιτεκτονική των φυτών. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων ποικιλιών καλλιεργειών που είναι πιο ανθεκτικές στο κατάλυμα, έχουν υψηλότερες αποδόσεις και είναι πιο αποτελεσματικές για την ανάπτυξη.

Επιπλέον, η μελέτη της Strigolactone θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων ζιζανιοκτόνων και άλλων προϊόντων ελέγχου παρασίτων. Με τη στόχευση της οδού Strigolactone, οι επιστήμονες θα μπορούσαν να αναπτύξουν νέους τρόπους για τον έλεγχο των ζιζανίων και άλλων ανεπιθύμητων φυτών χωρίς να βλάψουν τις επιθυμητές καλλιέργειες.

Συνολικά, η μελέτη της Strigolactone και του ρόλου της στη διακλάδωση έχει τη δυνατότητα να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη γεωργία και την κηπουρική. Με την κατανόηση των μοριακών μηχανισμών που ελέγχουν τη διακλάδωση, οι επιστήμονες μπορούν να αναπτύξουν νέα εργαλεία και τεχνολογίες για τη βελτίωση της παραγωγής καλλιεργειών και της διαχείρισης των φυτών.