Διάγραμμα αμινοξέων

Βασικές έννοιες

Σε αυτό το σεμινάριο, θα μάθετε για τις δομές των 20 αμινοξέων, μαζί με τις σημαντικές βιοχημικές τους ιδιότητες.

Θέματα που καλύπτονται σε άλλα άρθρα

• Πρωτεΐνες και αμινοξέα
• Τι είναι το ATP;
• Λειτουργική ομάδα Amino

Το αμινοξύ

Τα αμινοξέα είναι τα δομικά στοιχεία για τα πολυπεπτίδια και τις πρωτεΐνες. Είναι σημαντικά κομμάτια του σώματός μας και βοηθούν σε πολλές διαδικασίες όπως η πρωτεϊνοσύνθεση. Σε κάθε αμινοξύ, μια αμινομάδα και μια ομάδα καρβοξυλικού οξέος συνδέονται με έναν άνθρακα. Ωστόσο, τα αμινοξέα διαφέρουν μεταξύ τους με βάση τη σύνθεση των R ομάδων τους.

20 αμινοξέα αποτελούν όλες τις πρωτεΐνες. Για να επαναλάβουμε, η μόνη διαφορά στις δομές τους είναι οι ομάδες R. Το απλούστερο ή μικρότερο αμινοξύ είναι η γλυκίνη. Συγκεκριμένα, η γλυκίνη έχει το υδρογόνο ως ομάδα R. Οι διαφορετικές πλευρικές τους αλυσίδες κατηγοριοποιούνται βάσει φορτίου, υδροφοβικότητας (πώς αντιδρούν με το νερό) και επίσης πολικότητας. Ως αποτέλεσμα, αυτές οι τρεις ιδιότητες επηρεάζουν τον τρόπο που αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους μέσα στα πολυπεπτίδια και τις πρωτεΐνες. Αυτό επηρεάζει επίσης την τρισδιάστατη δομή και τις ιδιότητες που έχει μια πρωτεΐνη.

Διάγραμμα αμινοξέων

Ο παρακάτω πίνακας έχει 21 αμινοξέα. Ωστόσο, η σεληνοκυστεΐνη δεν αποτελεί μέρος των 20 βασικών αμινοξέων που υπάρχουν στις πρωτεΐνες.

Πλαϊνές Αλυσίδες Αμινοξέων

Υδροφοβικές πλευρικές αλυσίδες αμινοξέων

Τα αμινοξέα κάτω από όλα έχουν μια πλευρική αλυσίδα που στη συνέχεια τα καθιστά υδρόφοβα. Αυτή η ιδιότητα τα κάνει "να φοβούνται το νερό" ή να μην μπορούν να διαλυθούν στο νερό.

Αλανίνη Το (Ala) είναι το πρώτο υδρόφοβο αμινοξύ και έχει χαμηλή αντιδραστικότητα. Αυτή η ιδιότητα επιτρέπει στην αλανίνη να δημιουργήσει μια επιμήκη δομή που είναι εξίσου εύκαμπτη και ανθεκτική στο τέντωμα.

Βαλίν Το (Val) είναι σε θέση να διασπαστεί σε απλούστερες ενώσεις μέσα στο σώμα μας.

Ισολευκίνη Το (Ile) είναι σημαντικό όταν προσδιορίζεται η τριτοταγής δομή μιας πρωτεΐνης στην οποία περιλαμβάνεται.

Λευκίνη Το (Leu) είναι παρόμοιο με τη βαλίνη όπου αποικοδομείται σε απλούστερες ενώσεις μέσα στο σώμα. Ωστόσο, αποικοδομείται με τη χρήση ενζύμων.

Μεθειονίνη Το (Met) αποτρέπει τη συσσώρευση λίπους στο συκώτι και αποτοξινώνει τα απόβλητα και τις τοξίνες.

Φαινυλαλανίνη Το (Phe) μπορεί να διασπαστεί σε τυροσίνη μέσα στο σώμα.

τρυπτοφάνη (Trp) μπορεί να διασπαστεί στο ανθρώπινο έντερο. Επίσης, μπορεί να μετατραπεί σε βιταμίνη Β3.

Τυροσίνη Το (Tyr) είναι επίσης ένας σημαντικός πρόδρομος των ζωτικών ορμονών στο σώμα μας. Είναι μέσα στις ορμόνες των επινεφριδίων (επινεφρίνη και νορεπινεφρίνη), στις ορμόνες του θυρεοειδούς (θυροξίνη) και στη μελανίνη (υπεύθυνη για τη χρωστική των μαλλιών και του δέρματος). Η φαινυλαλανίνη παράγει τυροσίνη.

Ουδέτερες πλευρικές αλυσίδες αμινοξέων

Τα αμινοξέα κάτω από όλα έχουν πλευρικές αλυσίδες που είναι πολικά ουδέτερες. Αυτό σημαίνει ότι οι πλευρικές τους αλυσίδες δεν είναι ούτε όξινες ούτε βασικές.

ασπαραγίνη Το (Asn) είναι υπεύθυνο για την απομάκρυνση της αμμωνίας (μια τοξική χημική ουσία) από το σώμα μας.

Γλουταμίνη Το (Gln) είναι το πιο άφθονο αμινοξύ στο σώμα μας και εκτελεί πολλές λειτουργίες. Είναι υπεύθυνο για τη ρύθμιση της τοξικής αμμωνίας και ουρίας στο σώμα μας. Ο λόγος που η γλουταμίνη μπορεί να αφαιρέσει την τοξική αμμωνία είναι επειδή η καρβοξυλική της πλευρική αλυσίδα μπορεί να λειτουργήσει ως δότης και δέκτης της αμμωνίας (αυτό επιτρέπει στη συνέχεια την ασφαλή μεταφορά της αμμωνίας στο σώμα μας).

Σερίνη Το (Ser) εμπλέκεται στη βιοσύνθεση των μεταβολιτών και είναι σημαντικό στην καταλυτική λειτουργία των ενζύμων.

Θρεονίνη Το (Thr) βρίσκεται εντός των αντιδράσεων στα βακτήρια και του μεταβολικού ρυθμού στα ζώα. Ωστόσο, το ακριβές αποτέλεσμα δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί.

Πλαϊνές Αλυσίδες Αμινοξέων

Ασπαρτικό οξύ Το (Asp) είναι υδατοδιαλυτό, το οποίο στη συνέχεια του επιτρέπει να βρίσκεται κοντά στις ενεργές θέσεις των ενζύμων.

Γλουταμινικό οξύ Το (Glu) είναι παρόμοιο με το ασπαρτικό οξύ και είναι εξαιρετικά διαλυτό στο νερό.

Βασικές πλευρικές αλυσίδες αμινοξέων

Αργινίνη Το (Arg) παράγεται όταν οι πρωτεΐνες χωνεύονται μέσα στο σώμα μας και μετατρέπεται σε μονοξείδιο του αζώτου (υπεύθυνο για τη χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων).

Ιστιδίνη Το (του) εντός των πρωτεϊνών δρα τόσο ως δέκτης πρωτονίων όσο και ως δότης. Λόγω αυτής της ιδιότητας, η ιστιδίνη μπορεί να συνδυαστεί σε ένζυμα που εμπλέκονται στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των νουκλεϊκών οξέων.

Λυσίνη Το (Lys) βρίσκεται στα ένζυμα σύνδεσης με τα συνένζυμα. Παίζει σημαντικό ρόλο στον τρόπο που λειτουργούν οι ιστόνες. Συγκεκριμένα, δεσμεύεται σε ακετυλοτρανσφεράσες ιστόνης που μεταβάλλουν τη μεταγραφή ορισμένων γονιδίων.

Αμινοξέα με ειδικές θήκες

Κυστεΐνη Το (Cys) είναι σε θέση να σχηματίζει δισουλφιδικές γέφυρες μεταξύ των πεπτιδικών αλυσίδων και επίσης να σχηματίζει βρόχους μέσα σε μια μοναδική αλυσίδα.

Γλυκίνη Το (Gly) δεν αντιδρά όταν βρίσκεται σε πρωτεΐνες. Η βιοσύνθεση της σερίνης (αμινοξύ), των πουρινών, της αίμης (μέρος της αιμοσφαιρίνης που βρίσκεται στο αίμα), καθώς και της γλουταθειόνης (συνένζυμο) απαιτεί γλυκίνη.

Προλίνη Το (Pro) είναι κατασκευασμένο από γλουταμικό οξύ. Όταν βρίσκεται σε μια πρωτεΐνη προκαλεί απότομες κάμψεις στην πεπτιδική αλυσίδα, αλλάζοντας την τελική δομή της πρωτεΐνης

Περαιτέρω ανάγνωση

• Δίπλωμα πρωτεΐνης
• Γλυκόλυση:Ας το αναλύσουμε!
• Τι είναι η σηματοδότηση κυψέλης;