Η απομάκρυνση του τρόπου με τον οποίο το κάλιο δεσμεύεται στα ορυκτά του εδάφους γίνεται βιοδιαθέσιμο για πρόσληψη από φυτά
1. Οι καιρικές συνθήκες και η διάλυση:
Τα ιόντα καλίου (Κ+) είναι κυρίως δεσμευμένα σε αρνητικά φορτισμένα ορυκτά αργίλου και οργανική ύλη στο έδαφος. Με την πάροδο του χρόνου, οι διαδικασίες καιρού, όπως η φυσική διάσπαση των ορυκτών και η χημική δράση του νερού, των οξέων και των μικροοργανισμών, απελευθερώνουν ιόντα Κ+ από αυτά τα ορυκτά στο διάλυμα του εδάφους.
2. Ανταλλαγή κατιόντων:
Το έδαφος λειτουργεί ως χώρος ανταλλαγής για θετικά φορτισμένα ιόντα (κατιόντα) όπως το Κ+. Όταν οι ρίζες των φυτών απελευθερώνουν ιόντα υδρογόνου (Η+) στο έδαφος μέσω της αναπνοής ρίζας και των εξιδρωμάτων, αυτά τα ιόντα Η+ αντικαθιστούν τα ιόντα Κ+ δεσμευμένα σε σωματίδια του εδάφους. Αυτή η διαδικασία, που ονομάζεται ανταλλαγή κατιόντων, κάνει τα ιόντα Κ+ διαθέσιμα για πρόσληψη από τις ρίζες των φυτών.
3. Βιολογική δραστηριότητα:
Οι μικροοργανισμοί στο έδαφος διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωση K+ από ορυκτά. Τα ευεργετικά βακτήρια και οι μύκητες εκκρίνουν οργανικά οξέα και ένζυμα που διασπούν σύνθετα ορυκτά και οργανική ύλη, απελευθερώνοντας ιόντα Κ+. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως μικροβιακή ανοργανοποίηση. Οι μυκοριζικοί μύκητες, οι οποίοι σχηματίζουν συμβιωτικές σχέσεις με τις ρίζες των φυτών, συμβάλλουν επίσης στην πρόσληψη θρεπτικών ουσιών και μπορούν να ενισχύσουν τη διαθεσιμότητα K+.
4. Απορρόφηση ρίζας:
Μόλις απελευθερωθούν τα ιόντα Κ+ στο διάλυμα του εδάφους, μπορούν να απορροφηθούν από τις ρίζες των φυτών. Οι τρίχες ρίζας, οι οποίες είναι εξειδικευμένες δομές στην επιφάνεια της ρίζας, αυξάνουν την απορροφητική επιφάνεια των ριζών και διευκολύνουν την πρόσληψη ιόντων Κ+. Η συγκέντρωση ιόντων Κ+ στο διάλυμα του εδάφους, η υγρασία του εδάφους και η φυσιολογική ζήτηση του φυτού για κάλιο επηρεάζουν τον ρυθμό πρόσληψης Κ+.
5. Ποδηλασία καλίου:
Το κάλιο κυκλοφορεί συνεχώς μέσα στο σύστημα εδάφους-φυτό-ατμόσφαιρας. Τα φυτά απορροφούν ιόντα Κ+ από το έδαφος και όταν τα υπολείμματα των φυτών και οι νεκρές ρίζες αποσυντίθενται, απελευθερώνουν το Κ+ πίσω στο έδαφος. Επιπλέον, το Κ+ μπορεί να χαθεί από το έδαφος μέσω της έκπλυσης, της διάβρωσης και της απομάκρυνσης των καλλιεργειών. Οι σωστές πρακτικές διαχείρισης του εδάφους, όπως η περιστροφή των καλλιεργειών, η σάπια και η ελεγχόμενη άρδευση, βοηθούν στη διατήρηση επαρκών επιπέδων καλίου στο έδαφος.
Η κατανόηση και η διαχείριση των παραγόντων που επηρεάζουν τη βιοδιαθεσιμότητα του καλίου είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτιστοποίηση της ανάπτυξης των φυτών και της παραγωγικότητας των καλλιεργειών. Οι δοκιμές του εδάφους, οι ισορροπημένες πρακτικές γονιμοποίησης και οι πρακτικές που προάγουν την υγεία του εδάφους και τη μικροβιακή δραστηριότητα μπορούν να βοηθήσουν στην εξασφάλιση επαρκούς παροχής καλίου για την πρόσληψη φυτών και την ανάπτυξη.