Γιατί τα λιπίδια περιγράφονται ως μη πολυμερικά;

Τα λιπίδια δεν περιγράφονται αυστηρά ως μη πολυμερικά. Στην πραγματικότητα, ορισμένα λιπίδια, όπως φωσφολιπίδια και τριγλυκερίδια, αποτελούνται από πολλαπλές επαναλαμβανόμενες μονάδες και μπορούν να θεωρηθούν πολυμερή. Ωστόσο, τα λιπίδια ως κλάση γενικά δεν θεωρούνται πολυμερή με την ίδια έννοια με τις πρωτεΐνες ή τα νουκλεϊνικά οξέα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πρωταρχική λειτουργία των λιπιδίων δεν είναι η αποθήκευση ή η μετάδοση γενετικών πληροφοριών, αλλά να χρησιμεύσουν ως δομικά συστατικά των κυτταρικών μεμβρανών, των αποθηκών ενέργειας και των μορίων σηματοδότησης.

Για παράδειγμα, τα φωσφολιπίδια αποτελούνται από ένα μόριο γλυκερόλης που συνδέεται με δύο αλυσίδες λιπαρών οξέων και μια ομάδα φωσφορικών. Ενώ τα φωσφολιπίδια μπορούν να σχηματίσουν πολυμερή συνδέοντας μαζί πολλαπλά μόρια γλυκερόλης, αυτή δεν είναι η κύρια λειτουργία τους. Αντ 'αυτού, τα φωσφολιπίδια εμπλέκονται κυρίως στη διαμόρφωση της δομής διπλής στιβάδας των κυτταρικών μεμβρανών, όπου οι υδρόφοβες αλυσίδες λιπαρών οξέων αλληλεπιδρούν μεταξύ τους για να δημιουργήσουν ένα φράγμα που χωρίζει το εσωτερικό του κυττάρου από το εξωτερικό περιβάλλον.

Τα τριγλυκερίδια, από την άλλη πλευρά, αποτελούνται από ένα μόριο γλυκερόλης που συνδέεται με τρεις αλυσίδες λιπαρών οξέων. Τα τριγλυκερίδια δεν είναι πολυμερικά με την έννοια ότι έχουν επαναλαμβανόμενες μονάδες, αλλά συνήθως βρίσκονται με τη μορφή μεγάλων συσσωματωμάτων που ονομάζονται σταγονίδια λιπιδίων. Αυτά τα σταγονίδια λιπιδίων χρησιμεύουν ως ενεργειακά αποθέματα, ιδιαίτερα στον λιπώδη ιστό.

Συνοπτικά, ενώ ορισμένα λιπίδια μπορούν να σχηματίσουν πολυμερή, τα λιπίδια ως κλάση δεν περιγράφονται τυπικά ως πολυμερή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η κύρια λειτουργία τους δεν είναι να αποθηκεύουν ή να μεταδίδουν γενετικές πληροφορίες, αλλά να εξυπηρετούν διάφορους δομικούς και λειτουργικούς ρόλους στα κύτταρα.