Τι αποτέλεσμα έχει η θερμοκρασία στη διαλυτότητα ενός διαλύματος αερίου σε υγρό διαλύτη;
Για να καταλάβετε γιατί η διαλυτότητα μειώνεται με τη θερμοκρασία, εξετάστε την κινητική μοριακή θεωρία των αερίων. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, τα σωματίδια αερίου κινούνται τυχαία και συγκρούονται μεταξύ τους και τα τοιχώματα του δοχείου. Όταν ένα αέριο διαλύεται σε ένα υγρό, τα σωματίδια αερίου συγκρούονται με τα υγρά μόρια και περιβάλλονται από αυτά. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται διαλυτοποίηση.
Καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία, η κινητική ενέργεια των σωματιδίων αερίου αυξάνεται, προκαλώντας τους να κινούνται ταχύτερα και να συγκρουστούν πιο συχνά μεταξύ τους και τα υγρά μόρια. Αυτή η αυξημένη κίνηση καθιστά δυσκολότερη τα σωματίδια του αερίου να παραμείνουν διαλυμένα και τείνουν να ξεφύγουν από το διάλυμα και να εισέλθουν στην αέρια φάση. Ως αποτέλεσμα, η συγκέντρωση του αερίου στο υγρό μειώνεται και η διαλυτότητα του μειώνεται.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις από το νόμο του Henry. Για ορισμένα αέρια, όπως η αμμωνία και το χλωριούχο υδρογόνο, η διαλυτότητα τους σε υγρά αυξάνεται πραγματικά με την αύξηση της θερμοκρασίας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτά τα αέρια αντιδρούν με τον υγρό διαλύτη, σχηματίζοντας χημικούς δεσμούς με τα μόρια του διαλύτη. Ο σχηματισμός αυτών των δεσμών αντισταθμίζει την επίδραση της αυξημένης θερμοκρασίας και έχει ως αποτέλεσμα αύξηση της διαλυτότητας.
Η κατανόηση της σχέσης μεταξύ θερμοκρασίας και διαλυτότητας αερίου είναι σημαντική σε διάφορες επιστημονικές και βιομηχανικές εφαρμογές. Για παράδειγμα, είναι ζωτικής σημασίας για το σχεδιασμό διεργασιών όπως η απορρόφηση αερίου, όπου τα αέρια απομακρύνονται από ένα μείγμα αερίου, διαλύοντας τα σε υγρό διαλύτη και στην παραγωγή ανθρακούχων ποτών, όπου το αέριο διοξειδίου του άνθρακα διαλύεται σε νερό σε υψηλή πίεση και στη συνέχεια απελευθερώνεται κατά το άνοιγμα του δοχείου.