Τι είναι ένα χαρακτηριστικό του ισχυρού οξέος;
Ορισμένα κοινά παραδείγματα ισχυρών οξέων περιλαμβάνουν υδροχλωρικό οξύ (HCl), θειικό οξύ (H2SO4) και νιτρικό οξύ (HNO3). Αυτά τα οξέα διαχωρίζονται πλήρως στο νερό, απελευθερώνοντας όλα τα ιόντα Η+.
Αντίθετα, τα αδύνατα οξέα διαχωρίζονται μόνο εν μέρει στο νερό, απελευθερώνοντας μόνο ένα μικρό κλάσμα των ιόντων Η+. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα διάλυμα με χαμηλότερη συγκέντρωση ιόντων Η+ και ασθενέστερη όξινη αντοχή. Παραδείγματα ασθενών οξέων περιλαμβάνουν οξικό οξύ (CH3COOH) και ανθρακικό οξύ (H2CO3).
Η αντοχή ενός οξέος μετράται τυπικά χρησιμοποιώντας την κλίμακα ρΗ, η οποία κυμαίνεται από 0 έως 14. Ένα ρΗ 7 θεωρείται ουδέτερο, ενώ οι τιμές ρΗ κάτω από 7 υποδεικνύουν όξινο διάλυμα και τιμές ρΗ πάνω από 7 υποδεικνύουν ένα βασικό διάλυμα. Τα ισχυρά οξέα έχουν τιμή ρΗ πολύ χαμηλότερη από 7, ενώ τα αδύναμα οξέα έχουν τιμή pH πιο κοντά στο 7.