Γιατί το ίδιο αέριο είναι πάντα κατασκευασμένο όταν τα μέταλλα αντιδρούν με οξέα;

Όταν τα μέταλλα αντιδρούν με οξέα, παράγουν αέριο υδρογόνου (Η2). Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα περισσότερα μέταλλα είναι πιο δραστικά από το υδρογόνο και έτσι μετατοπίζουν το υδρογόνο από το οξύ. Για παράδειγμα, όταν ο σίδηρος (Fe) αντιδρά με υδροχλωρικό οξύ (HCl), συμβαίνει η ακόλουθη αντίδραση:

Fe (s) + 2HCl (aq) → fecl2 (aq) + h2 (g)

Σε αυτή την αντίδραση, τα άτομα σιδήρου μετατοπίζουν τα άτομα υδρογόνου από το υδροχλωρικό οξύ, σχηματίζοντας χλωριούχο σιδήρου (FECL2) και αέριο υδρογόνου (Η2). Το αέριο υδρογόνου απελευθερώνεται ως φυσαλίδες, το οποίο μπορεί να παρατηρηθεί εάν η αντίδραση πραγματοποιείται σε δοκιμαστικό σωλήνα.

Υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα. Για παράδειγμα, όταν το αλουμίνιο (AL) αντιδρά με συμπυκνωμένο νιτρικό οξύ (HNO3), παράγει αέριο διοξειδίου του αζώτου (NO2) αντί για αέριο υδρογόνου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το αλουμίνιο είναι λιγότερο αντιδραστικό από το υδρογόνο και έτσι δεν μπορεί να μετατοπίσει το υδρογόνο από το νιτρικό οξύ. Ωστόσο, τα περισσότερα μέταλλα αντιδρούν με οξέα για την παραγωγή αερίου υδρογόνου.