Γιατί το σημείο βρασμού του H2O είναι πολύ υψηλότερο από το H2SE;
Το H2O έχει πολύ υψηλότερο σημείο βρασμού από το H2SE λόγω της διαφοράς στις διαμοριακές δυνάμεις τους. Τα μόρια H2O συγκρατούνται από τη δέσμευση υδρογόνου, η οποία είναι μια ισχυρή διαμοριακή δύναμη. Η δέσμευση υδρογόνου συμβαίνει όταν ένα άτομο υδρογόνου σε ένα μόριο συνδέεται με ένα εξαιρετικά ηλεκτροαρνητικό άτομο, όπως το οξυγόνο ή το άζωτο. Το ηλεκτροαρνητικό άτομο τραβά το ηλεκτρονικό σύννεφο του ατόμου υδρογόνου προς τον εαυτό του, δημιουργώντας ένα μερικό θετικό φορτίο στο άτομο υδρογόνου. Αυτό το μερικό θετικό φορτίο προσελκύει έπειτα το μερικό αρνητικό φορτίο σε ένα άλλο ηλεκτροαρνητικό άτομο, σχηματίζοντας δεσμό υδρογόνου.
Τα μόρια H2SE, από την άλλη πλευρά, συγκρατούνται από τις δυνάμεις van der Waals, οι οποίες είναι πολύ πιο αδύναμες ενδομοριακές δυνάμεις. Οι δυνάμεις van der Waals εμφανίζονται όταν τα σύννεφα ηλεκτρονίων δύο μορίων επικαλύπτονται στιγμιαία, δημιουργώντας ένα προσωρινό δίπολο. Αυτά τα δίπολα προσελκύουν ο ένας τον άλλον, σχηματίζοντας μια δύναμη van der Waals.
Επειδή η δέσμευση υδρογόνου είναι μια πολύ ισχυρότερη διαμοριακή δύναμη από τις δυνάμεις van der Waals, τα μόρια H2O συγκρατούνται πολύ πιο σφιχτά από τα μόρια H2SE. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται περισσότερη ενέργεια για να σπάσει τις διαμοριακές δυνάμεις μεταξύ των μορίων H2O και να τους αναγκάσει να βράσει. Επομένως, το σημείο βρασμού του H2O είναι πολύ υψηλότερο από το σημείο βρασμού του H2SE.
Εκτός από τη δέσμευση υδρογόνου, η διαφορά στα σημεία βρασμού των H2O και H2SE μπορεί επίσης να αποδοθεί στη διαφορά στις μοριακές τους μάζες. Το H2O έχει μοριακή μάζα 18 g/mol, ενώ το H2SE έχει μοριακή μάζα 80 g/mol. Όσο βαρύτερο είναι το μόριο, τόσο περισσότερη ενέργεια χρειάζεται για να σπάσει τις διαμοριακές δυνάμεις μεταξύ των μορίων του και να το αναγκάσει να βράσει. Επομένως, το βαρύτερο μόριο H2SE έχει υψηλότερο σημείο βρασμού από το ελαφρύτερο μόριο H2O.
