Όταν ένα οξύ αντιδρά με αντιόξινο πώς συμβαίνει;
Η συνολική διαδικασία εξουδετέρωσης μπορεί να αντιπροσωπεύεται από την ακόλουθη γενική εξίσωση:
Οξύ + αντιόξινο → αλάτι + νερό
Ακολουθεί μια εξήγηση βήμα προς βήμα για το πώς συμβαίνει η αντίδραση:
1. Αρχική κατάσταση: Ένα οξύ, όπως το υδροχλωρικό οξύ (HCl), περιέχει υψηλή συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου (Η+). Όταν έρχεται σε επαφή με ένα αντιόξινο, το οποίο είναι συνήθως μια βάση ή μια ένωση που μπορεί να απελευθερώσει ιόντα υδροξειδίου (OH-), αρχίζει η αντίδραση.
2. Ιονισμός: Στο αντιόξινο, μόρια όπως το διττανθρακικό νάτριο (NAHCO3) διαχωρίζονται σε νερό, απελευθερώνοντας ιόντα νατρίου (Na+) και διττανθρακικό ιόντα (HCO3-). Τα ιόντα διττανθρακικού άλατος στη συνέχεια αντιδρούν περαιτέρω με νερό για να σχηματίσουν ιόντα υδροξειδίου (ΟΗ-) και καρβονικό οξύ (H2CO3).
3. Εξουδετέρωση: Τα ιόντα υδρογόνου (Η+) από τα ιόντα οξέος και υδροξειδίου (ΟΗ-) από το αντιόξινο συνδυασμό για να σχηματίσουν μόρια νερού (Η2Ο). Αυτός ο συνδυασμός συμβαίνει επειδή τα Η+ και τα ιόντα έχουν αντίθετες χρεώσεις και προσελκύουν έντονα ο ένας τον άλλον.
4. Σχηματισμός αλατιού: Καθώς τα ιόντα υδρογόνου και τα ιόντα υδροξειδίου αντιδρούν, τα εναπομείναντα θετικά φορτισμένα ιόντα από το αντιόξινο (π.χ., Na+) και τα αρνητικά φορτισμένα ιόντα από το οξύ (π.χ., Cl-) συνδυάζονται για να σχηματίσουν ένα άλας. Στην περίπτωση του διττανθρακικού νατρίου ως αντιόξιου, το αλάτι που σχηματίστηκε θα ήταν χλωριούχο νάτριο (NaCl).
Τα ακριβή προϊόντα της αντίδρασης εξουδετέρωσης εξαρτώνται από το συγκεκριμένο οξύ και το αντιόξινο. Ωστόσο, το κοινό αποτέλεσμα είναι ο σχηματισμός νερού και ένα αλάτι, μαζί με την ανακούφιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την υπερβολική οξύτητα, όπως η καούρα ή η δυσπεψία.