Τι συμβαίνει με τα δισκία χλωρίου εάν βρεθούν;

Όταν τα δισκία χλωρίου έρχονται σε επαφή με το νερό, υποβάλλονται σε διάφορες αντιδράσεις. Εδώ είναι τι συμβαίνει:

1. Διάλυση :Τα δισκία χλωρίου είναι κατασκευασμένα κυρίως από διχλωροϊσοκυανούρα νατρίου (NADCC), το οποίο είναι μια στερεά ένωση. Όταν το δισκίο έρχεται σε επαφή με το νερό, αρχίζει να διαλύεται και να απελευθερώνει το διχλωροϊσοκυανούχο νάτριο στο περιβάλλον νερό.

2. υδρόλυση :Το διχλωροϊσοκυανοβόλο νατρίου υφίσταται χημική αντίδραση με τα μόρια του νερού μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται υδρόλυση. Κατά τη διάρκεια της υδρόλυσης, τα άτομα χλωρίου στην ένωση αντιδρούν με τα άτομα υδρογόνου και οξυγόνου στο νερό, απελευθερώνοντας υποχλωριώδες οξύ (HOCL) και κυανουρικό οξύ (C3H3N3O3).

a) Σχηματισμός υποχλωριώδους οξέος :Το HOCL είναι ένας ισχυρός οξειδωτικός παράγοντας που παρουσιάζει ισχυρές ιδιότητες απολύμανσης και απολύμανσης. Αυτή είναι η ενεργή ένωση χλωρίου που είναι κυρίως υπεύθυνη για την αποτελεσματικότητα των δισκίων χλωρίου σε απολύμανση νερού.

B) Σχηματισμός κυανουρικού οξέος :Το κυανουρικό οξύ δρα ως σταθεροποιητής για το χλώριο στο νερό. Προστατεύει το HOCL από την αντίδραση με το φως του ήλιου και την υπεριώδη ακτινοβολία, εμποδίζοντας την ταχεία διάσπαση και την απώλεια του διαθέσιμου χλωρίου.

3. Χλωρίωση :Το υποχλωριώδες οξύ που απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια της υδρόλυσης είναι ελεύθερο να αντιδράσει με οργανική ύλη, μικροοργανισμούς και άλλες ακαθαρσίες στο νερό. Το χλώριο σκοτώνει τα βακτηρίδια, τους ιούς, τα φύκια και πολλούς άλλους μικροοργανισμούς, καταστρέφοντας τα κυτταρικά τους τοιχώματα, τις πρωτεΐνες και το γενετικό υλικό.

4. Υπολειμματικό χλώριο :Μετά την αρχική διαδικασία απολύμανσης, κάποια HOCL παραμένει στο νερό ως υπολειπόμενο απολυμαντικό. Αυτό το υπολειπόμενο χλώριο συνεχίζει να παρέχει προστασία από την επανασύνδεση με τη θανάτωση ή την αναστολή της ανάπτυξης μικροοργανισμών στο νερό με την πάροδο του χρόνου.

5. υποπροϊόντα :Με την πάροδο του χρόνου, το χλώριο μπορεί επίσης να αντιδράσει με άλλες ουσίες στο νερό για να σχηματίσει παραπροϊόντα, μερικά από τα οποία μπορεί να δημιουργήσουν κινδύνους για την υγεία. Το πιο αξιοσημείωτο υποπροϊόν της απολύμανσης χλωρίου είναι τα τριαλομεθανικά (THMs), τα οποία ρυθμίζονται λόγω της πιθανής καρκινογένεσης τους.

6. Εξάτμιση και μεταβολές pH :Καθώς το νερό υποβάλλεται σε επεξεργασία με δισκία χλωρίου, ορισμένα υποχλωριώδη οξύ και αέριο χλωρίου μπορεί να εξατμιστούν στην ατμόσφαιρα. Επιπλέον, η προσθήκη χλωρίου μπορεί να επηρεάσει την ισορροπία του ρΗ του νερού.