Γιατί το χιόνι και ο πάγος στα βουνά δεν λιώνουν ποτέ

Μερικές κορυφές των βουνών Qilian, των βουνών Tianshan, των βουνών Kunlun και των Ιμαλαΐων στη δυτική χώρα μου καλύπτονται συχνά με πάγο και χιόνι, σαν να φοράω ένα «λευκό καπέλο», το οποίο δεν εξαφανίζεται ούτε το καλοκαίρι. Στις τροπικές περιοχές, μερικές πολύ ψηλές κορυφές καλύπτονται με χιόνι όλο το χρόνο. Αυτό συμβαίνει γιατί η θερμοκρασία στο βουνό είναι πολύ χαμηλή και ο καιρός είναι πολύ κρύος.

Γιατί κάνει τόσο κρύο σε ένα ψηλό βουνό; Γιατί όσο ψηλότερα είναι το βουνό, τόσο πιο αραιός είναι ο αέρας και η θερμότητα από τον ήλιο χάνεται εύκολα. Περίπου κάθε 100 μέτρα άνοδος, η θερμοκρασία θα πέφτει περίπου 0,6 Τ, οπότε όταν φτάσετε σε ένα ορισμένο ύψος, η θερμοκρασία θα πέσει κάτω από αυτό και ο πάγος και το χιόνι δεν θα λιώσουν όλο το χρόνο. Η οριακή γραμμή σε αυτό το ύψος ονομάζεται γραμμή χιονιού. Όσο πιο κοντά στους πόλους, τόσο χαμηλότερη είναι η γραμμή του χιονιού, επειδή η θερμοκρασία εκεί είναι ήδη πιο κρύα, ενώ στις τροπικές περιοχές, η γραμμή του χιονιού είναι υψηλότερη.

Αφού η κορυφή του βουνού καλυφθεί με πάγο και χιόνι, ο ήλιος λάμπει πάνω της. Επειδή η επιφάνεια του πάγου και του χιονιού αντανακλά έντονα το φως του ήλιου, μπορεί γενικά να αντανακλά το 50% έως 90% του φωτός και της θερμότητας και το μεγαλύτερο μέρος του η θερμότητα αντανακλάται, γεγονός που κάνει τη θερμοκρασία εδώ χαμηλότερη και ο πάγος και το χιόνι δεν λιώνουν εύκολα. .

Έτσι σε εκείνες τις βουνοκορφές που το ύψος τους ξεπερνά τη γραμμή του χιονιού, υπάρχει χιόνι όλο το χρόνο. Φυσικά, πρέπει να πέφτει χιόνι εκεί και πρέπει να υπάρχουν μέρη όπου μπορούν να συσσωρευτούν νιφάδες χιονιού στην κορυφή του βουνού, επομένως κανένα ψηλό βουνό δεν μπορεί να συσσωρεύσει πάγο και χιόνι. Ο πάγος και το χιόνι σε αυτές τις χιονισμένες βουνοκορφές δεν λιώνουν καθόλου καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Μερικά από αυτά θα λιώσουν όταν εκτεθούν στο δυνατό ηλιακό φως και θα λιώσουν περισσότερο το καλοκαίρι. Αλλά σύντομα έπεσε χιόνι για να το αναπληρώσει, έτσι η ύπαρξη πάγου και χιονιού μπορεί πάντα να διατηρηθεί και να σχηματιστεί η καθοδική κίνηση των παγετώνων.

Όπως λέει και η παροιμία:«Παγωμένα τρία πόδια, δεν κάνει κρύο μια μέρα.» Τα «λευκά καπέλα» στην κορυφή των βουνών πάνω από τη γραμμή του χιονιού σχηματίζονται σταδιακά από νιφάδες χιονιού.

Όταν το χιόνι έχει μόλις προσγειωθεί στο έδαφος, το εσωτερικό είναι χαλαρό και πορώδες, με περίπου 40% έως 50% των κενών. Το χιόνι στην κορυφή του βουνού πάνω από τη γραμμή του χιονιού εκτίθεται στο φως του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας και το νερό που έχει λιώσει στην επιφάνεια διεισδύει στο κατώτερο στρώμα του χιονιού, διώχνοντας τον αέρα που κρύβεται στα κενά του χιονιού και Το βάρος του χιονιού μπορεί επίσης να συμπιεστεί. Η θερμοκρασία πέφτει τη νύχτα, το λιωμένο νερό και το χιόνι παγώνουν μαζί, υπάρχει χιόνι στον πάγο, πάγος στο χιόνι, παγώνει και ξεπαγώνει, ξεπαγώνει και παγώνει ξανά, και οι νιφάδες χιονιού μετατρέπονται σε ημιδιαφανές κοκκώδες χιόνι.

Αργότερα, προστέθηκε νέο χιόνι πάνω από το κοκκώδες χιόνι, η πίεση αυξήθηκε, η συμπίεση ήταν πιο σφιχτή, υπήρχαν λιγότερα κενά μέσα και το σημείο τήξης μειώθηκε. Μετά από συνεχή τήξη και πάγωμα, το κοκκώδες χιόνι τελικά μετατράπηκε σε γαλάζιο πάγο παγετώνα.

Καθώς ο χρόνος περνάει και ο κύκλος επαναλαμβάνεται, ο πάγος του παγετώνα πιέζεται ένας προς έναν και η πίεση γίνεται όλο και πιο σφιχτή, γίνεται παγετώνας και κατεβαίνει το βουνό.

Το κλίμα στη γη δεν είναι πάντα το ίδιο. Όταν η θερμοκρασία ολόκληρης της γης μειώνεται, η γραμμή του χιονιού θα μειωθεί επίσης, ο αριθμός των βουνών που μπορούν να καλύψουν χιόνι όλο το χρόνο αυξάνεται και η κλίμακα των παγετώνων επεκτείνεται, όταν η θερμοκρασία όλης της γης ανατέλλει, η κατάσταση αντιστρέφεται.