The Windward Versus Leeward Side of a Mountain

Στη μετεωρολογία, «υπήνεμος» και «άνεμος» είναι τεχνικοί όροι που υποδεικνύουν την κατεύθυνση στην οποία φυσά ο άνεμος σε σχέση με ένα συγκεκριμένο σημείο αναφοράς. Αυτά τα σημεία αναφοράς μπορεί να είναι πολλά πράγματα, όπως πλοία στη θάλασσα, νησιά, κτίρια και —όπως θα εξερευνήσει αυτό το άρθρο— βουνά.

Σε όλες τις περιπτώσεις στις οποίες χρησιμοποιούνται οι όροι, η προσήνεμη πλευρά του σημείου αναφοράς είναι αυτή που βλέπει προς τον άνεμο που επικρατεί. Η υπήνεμη —ή «υπήνη»— είναι αυτή που προστατεύεται από τον άνεμο από το σημείο αναφοράς.

Ο άνεμος και ο υπήνεμος δεν είναι επιπόλαιοι όροι. Όταν εφαρμόζονται σε βουνά, είναι σημαντικοί παράγοντες για τον καιρό και το κλίμα — ο ένας είναι υπεύθυνος για την ενίσχυση της βροχόπτωσης κοντά σε οροσειρές, ενώ ο άλλος την συγκρατεί.

Οι ανεμοδαρμένες πλαγιές δίνουν ώθηση στον αέρα (και στη βροχόπτωση)

Οι οροσειρές λειτουργούν ως εμπόδια στη ροή του αέρα σε όλη την επιφάνεια της γης. Όταν ένα δέμα θερμού αέρα ταξιδεύει από μια περιοχή χαμηλής κοιλάδας στους πρόποδες μιας οροσειράς, αναγκάζεται να υψωθεί κατά μήκος της πλαγιάς του βουνού (στην προσήνεμη πλευρά) καθώς συναντά υψηλότερο έδαφος. Καθώς ο αέρας ανυψώνεται στην πλαγιά του βουνού, ψύχεται καθώς ανεβαίνει — μια διαδικασία γνωστή ως «αδιαβατική ψύξη». Αυτή η ψύξη έχει συχνά ως αποτέλεσμα το σχηματισμό νεφών και, τελικά, βροχόπτωση που πέφτει στην προσήνεμη πλαγιά και στην κορυφή. Γνωστό ως "ορογραφική ανύψωση", αυτό το συμβάν είναι ένας από τους τρεις τρόπους με τους οποίους μπορεί να σχηματιστεί η βροχόπτωση.

Οι βορειοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και οι πρόποδες του Front Range του Βόρειου Κολοράντο είναι δύο παραδείγματα περιοχών που βλέπουν τακτικά βροχόπτωση που προκαλείται από ορογραφική ανύψωση.

Οι υπήνεμες βουνοπλαγιές ενθαρρύνουν τα ζεστά και ξηρά κλίματα

Απέναντι από την προσήνεμη πλευρά είναι η υπήνεμη πλευρά - η πλευρά που είναι προστατευμένη από τον άνεμο που επικρατεί. Αυτή είναι συχνά η ανατολική πλευρά της οροσειράς επειδή οι άνεμοι που επικρατούν στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη φυσούν από τα δυτικά, αλλά αυτό δεν συμβαίνει απαραίτητα πάντα.

Σε αντίθεση με την υγρή προσήνεμη πλευρά ενός βουνού, η υπήνεμη πλευρά έχει συνήθως ξηρό, ζεστό κλίμα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όταν ο αέρας ανεβαίνει από την πλευρά του ανέμου και φτάνει στην κορυφή, έχει ήδη απογυμνωθεί από την πλειονότητα της υγρασίας του. Καθώς αυτός ο ήδη ξηρός αέρας κατεβαίνει κάτω από την λάσπη, θερμαίνεται και διαστέλλεται—μια διαδικασία γνωστή ως «αδιαβατική θέρμανση». Αυτό προκαλεί τη διάλυση των νεφών και μειώνει περαιτέρω την πιθανότητα βροχόπτωσης, ένα φαινόμενο γνωστό ως «φαινόμενο της σκιάς της βροχής». Είναι ο λόγος που οι τοποθεσίες στη βάση των οινολάσπης τείνουν να είναι μερικά από τα πιο ξηρά μέρη στη γη. Η έρημος Μοχάβε και η Κοιλάδα του Θανάτου της Καλιφόρνια είναι δύο τέτοιες έρημοι σκιάς της βροχής.

Οι άνεμοι που πνέουν κάτω από την υπήνεμη πλευρά των βουνών ονομάζονται "downslope winds". Δεν φέρουν μόνο χαμηλή σχετική υγρασία αλλά και ορμούν κάτω με εξαιρετικά ισχυρές ταχύτητες και μπορούν να φέρουν θερμοκρασίες πάνω από 50 βαθμούς Φαρενάιτ υψηλότερες από τον περιβάλλοντα αέρα. Οι «καταβατικοί άνεμοι» όπως οι άνεμοι της Santa Ana στη Νότια Καλιφόρνια είναι ένα παράδειγμα τέτοιων ανέμων. Αυτά είναι διαβόητα για τον ζεστό, ξηρό καιρό που φέρνουν το φθινόπωρο και για το ξέσπασμα των περιφερειακών πυρκαγιών. Τα "Foehns" και τα "chinooks" είναι άλλα παραδείγματα αυτών των θερμαινόμενων κατηφορικών ανέμων.