Χρησιμοποιούμε πραγματικά μόνο το 10 τοις εκατό του εγκεφάλου μας;

Είναι ένα από τα αγαπημένα κομμάτια ψευδοεπιστήμης του Χόλιγουντ:τα ανθρώπινα όντα χρησιμοποιούν μόνο το 10 τοις εκατό του εγκεφάλου τους και η αφύπνιση του υπόλοιπου 90 τοις εκατό - υποτίθεται σε λήθαργο - επιτρέπει στα κατά τα άλλα συνηθισμένα ανθρώπινα όντα να επιδεικνύουν εξαιρετικές νοητικές ικανότητες. Στο Φαινόμενο (1996), ο John Travolta αποκτά την ικανότητα να προβλέπει σεισμούς και μαθαίνει αμέσως ξένες γλώσσες. Η Scarlett Johansson γίνεται μια υπερδύναμη κυρίαρχη πολεμικών τεχνών στο Lucy (2014). Και στο Limitless (2011) Ο Μπράντλεϊ Κούπερ γράφει ένα μυθιστόρημα μέσα σε μια νύχτα.

Αυτό το έτοιμο σχέδιο για ταινίες φαντασίας είναι επίσης αγαπημένο στο ευρύ κοινό. Σε μια έρευνα, το 65 τοις εκατό των ερωτηθέντων συμφώνησε με τη δήλωση:«Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μόνο το 10 τοις εκατό του εγκεφάλου τους σε καθημερινή βάση». Αλλά η αλήθεια είναι ότι χρησιμοποιούμε όλο τον εγκέφαλό μας όλη την ώρα.

Πως ξέρουμε? Πρώτον, αν χρειαζόμασταν μόνο το 10 τοις εκατό του εγκεφάλου μας, η πλειονότητα των εγκεφαλικών κακώσεων δεν θα είχε ορατές συνέπειες, αφού η βλάβη θα επηρέαζε μέρη του εγκεφάλου που δεν έκαναν τίποτα από την αρχή. Γνωρίζουμε επίσης ότι η φυσική επιλογή αποθαρρύνει την ανάπτυξη άχρηστων ανατομικών δομών:οι πρώτοι άνθρωποι που αφιέρωσαν σπάνιους φυσικούς πόρους για την ανάπτυξη και τη διατήρηση τεράστιων ποσοτήτων περίσσειας εγκεφαλικού ιστού θα είχαν ανταγωνιστεί από εκείνους που ξόδεψαν αυτούς τους πολύτιμους πόρους σε πράγματα πιο απαραίτητα για την επιβίωση και την αναπαραγωγή. επιτυχία. Πιο σκληρό ανοσοποιητικό σύστημα, ισχυρότεροι μύες, μαλλιά με καλύτερη εμφάνιση—σχεδόν οτιδήποτε θα ήταν πιο χρήσιμο από το να έχετε ένα κεφάλι γεμάτο αδρανές ιστό.

Μπορέσαμε να υποστηρίξουμε αυτά τα λογικά συμπεράσματα με αδιάσειστα στοιχεία. Οι τεχνικές απεικόνισης, όπως η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) και η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI), επιτρέπουν στους γιατρούς και τους επιστήμονες να χαρτογραφούν την εγκεφαλική δραστηριότητα σε πραγματικό χρόνο. Τα δεδομένα δείχνουν ξεκάθαρα ότι μεγάλες περιοχές του εγκεφάλου - πολύ περισσότερες από το 10 τοις εκατό - χρησιμοποιούνται για κάθε είδους δραστηριότητα, από φαινομενικά απλές εργασίες όπως η ανάπαυση ή η εξέταση εικόνων έως πιο περίπλοκες όπως η ανάγνωση ή η μαθηματική διαδικασία. Οι επιστήμονες δεν έχουν βρει ακόμη μια περιοχή του εγκεφάλου που δεν κάνει τίποτα.

Πώς λοιπόν φτάσαμε να πιστέψουμε ότι το 90 τοις εκατό του εγκεφάλου μας είναι άχρηστο; Ο μύθος συχνά αποδίδεται εσφαλμένα στον ψυχολόγο του 19ου αιώνα Γουίλιαμ Τζέιμς, ο οποίος πρότεινε ότι το μεγαλύτερο μέρος του νοητικού δυναμικού μας παραμένει ανεκμετάλλευτο. Ποτέ όμως δεν προσδιόρισε ποσοστό. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν - ένας μαγνήτης για την εσφαλμένη απόδοση των εισαγωγικών - έχει επίσης θεωρηθεί υπεύθυνος. Στην πραγματικότητα, η ιδέα πιθανότατα προήλθε από την αμερικανική βιομηχανία αυτοβοήθειας. Μία από τις πρώτες αναφορές εμφανίζεται στον πρόλογο του μέγα best seller του Dale Carnegie του 1936, Πώς να κερδίσετε φίλους και να επηρεάσετε τους ανθρώπους . Η ιδέα ότι έχουμε εκμεταλλευτεί μόνο ένα κλάσμα του πλήρους δυναμικού του εγκεφάλου μας αποτελεί από τότε βασικό στοιχείο για τους γκουρού που δίνουν κίνητρα, τους λάτρεις της Νέας Εποχής και τους ανέμπνευστους σεναριογράφους.

Προφανώς, αυτά είναι άσχημα νέα για όποιον ελπίζει να βρει το μυστικό για να γίνει ιδιοφυΐα εν μία νυκτί. Τα καλά νέα, όμως, είναι ότι η σκληρή δουλειά εξακολουθεί να λειτουργεί. Υπάρχουν πολλοί λόγοι να πιστεύουμε ότι μπορείτε να δημιουργήσετε εγκεφαλική δύναμη δουλεύοντας τακτικά σε δύσκολες διανοητικές εργασίες, όπως το να παίξετε ένα μουσικό όργανο, να κάνετε αριθμητικές πράξεις ή να διαβάσετε ένα μυθιστόρημα.