Πρόβλημα γονιμότητας του πλανήτη Γη
Η ρύπανση και οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ) κάνουν τους ανθρώπους στείρους. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει στον δυστοπικό κόσμο του The Handmaid’s Tale , όπου η ηρωίδα Offred αναγκάζεται να ζήσει ως παλλακίδα υπό δικτατορία – μια από τις «υπηρέτες» που αναπαρήχθησαν για να διατηρήσουν το ποσοστό γεννήσεων σε υψηλά επίπεδα.
Ενώ το βιβλίο, και οι επακόλουθες εξαιρετικά επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές, μπορούν να απορριφθούν ως καθαρή μυθοπλασία, οι αιτίες της υπογονιμότητας δεν απέχουν πολύ από την αλήθεια. Στον πραγματικό κόσμο, η υπογονιμότητα γίνεται μείζον πρόβλημα στη Δύση. Το δάχτυλο στρέφεται σε ασθένειες όπως τα χλαμύδια και περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η ρύπανση. Η μυθοπλασία φαίνεται ότι γίνεται πραγματικότητα.
Οι γυναίκες παραδοσιακά επωμίζονται το φταίξιμο για τη στειρότητα – εξάλλου είναι αυτές που γεννιούνται με πεπερασμένο αριθμό ωαρίων. Μόλις εξαφανιστούν, το βιολογικό ρολόι σταματά να χτυπά και η εμμηνόπαυση χτυπά, ενώ οι άνδρες παράγουν μια εντελώς νέα παρτίδα σπέρματος περίπου κάθε 12 εβδομάδες (αυτός είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να ωριμάσει πλήρως το σπέρμα). Αλλά και οι άντρες έχουν ένα ρολόι που χτυπάει και δεν είναι τόσο αρρενωποί όσο ήταν.
Πέρυσι, μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Dr Hagai Levine δημοσίευσε μια μελέτη στο Human Reproduction Update . Είπαν ότι ο αριθμός των σπερματοζωαρίων στη Δύση μειώθηκε περισσότερο από το ήμισυ τα τελευταία 40 χρόνια και μειώνεται κατά μέσο όρο 1,4 τοις εκατό κάθε χρόνο, χωρίς κανένα σημάδι μείωσης. Τα αποτελέσματά τους έδειξαν πτώση 52 τοις εκατό στη συγκέντρωση σπέρματος και μείωση 59 τοις εκατό στον συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων, μεταξύ ανδρών από τη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
Η Δρ Shanna Swan, η οποία ήταν μέλος της ομάδας, λέει ότι εν μέρει ευθύνονται οι ανθρωπογενείς ενώσεις:«Υπάρχει μεγάλη βιβλιογραφία που δείχνει ότι οι χημικές ουσίες στο περιβάλλον και στον χώρο εργασίας μπορούν να μειώσουν την ποιότητα του σπέρματος, συμπεριλαμβανομένης της συγκέντρωσης. Τα πιο δραματικά από αυτά είναι επαγγελματικά, επειδή οι δόσεις είναι υψηλότερες, αλλά υπάρχουν επίσης πολλά δεδομένα, για παράδειγμα, για φυτοφάρμακα, βαρέα μέταλλα και πλαστικοποιητές.»
Το πρόβλημα με το πλαστικό
Οι χημικές ουσίες που ονομάζονται φθαλικές ενώσεις βρίσκονται στα πλαστικά παντού γύρω μας – από συσκευασίες τροφίμων μέχρι αρώματα, προϊόντα καθαρισμού μέχρι καλλυντικά και κουρτίνες μπάνιου μέχρι ταμπλό αυτοκινήτων. Περίπου 450.000.000 κιλά φθαλικών ενώσεων παράγονται κάθε χρόνο και χρησιμοποιούνται για να κάνουν τα πλαστικά πιο εύκαμπτα, διαφανή και ανθεκτικά και μπορεί να τα καταναλώσουμε ακούσια όταν τρώμε τρόφιμα που έχουν έρθει σε επαφή με συσκευασίες που περιέχουν φθαλικές ενώσεις. Οι φθαλικές ενώσεις είναι τόσο πανταχού παρούσες που μπορούν να ανιχνευθούν στα ούρα περίπου στο 95 τοις εκατό από εμάς.
Οι φθαλικές ενώσεις έχουν συνδεθεί με όλα τα είδη παθήσεων υγείας, συμπεριλαμβανομένης της στειρότητας. Ήδη από το 2003, μια μελέτη έδειξε ότι η έκθεση των εργαστηριακών αρουραίων σε ορισμένες φθαλικές ενώσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης επηρέασε την ανάπτυξη των όρχεων των απογόνων. Από τότε, διάφορες μελέτες σε ζώα έχουν βρει παρόμοια αποτελέσματα, τα οποία οδήγησαν ορισμένους επιστήμονες να προτείνουν ότι το ίδιο μπορεί να ισχύει και στους ανθρώπους. Μια σουηδική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Environmental Health Perspectives το 2015, ισχυρίστηκε ότι οι φθαλικές ενώσεις προκάλεσαν γενετικές ανωμαλίες στα αγόρια και…
Αυτό είναι απόσπασμα από το τεύχος 321 του BBC Focus περιοδικό.Εγγραφή και παραλάβετε το πλήρες άρθρο στην πόρτα σας ή κατεβάστε το BBC Focus εφαρμογή για να το διαβάσετε στο smartphone ή το tablet σας. Μάθετε περισσότερα
Ακολουθήστε το Science Focus στο Twitter, το Facebook, το Instagram και Flipboard
