Τι είναι μια γερμανική κατσαρίδα;
Η γερμανική κατσαρίδα (Blatella germanica ) είναι ένα είδος κατσαρίδας της τάξης Blattodea που συναντάται συνήθως σε όλο τον κόσμο. Σε σχέση με τον κοινό τερμίτη του ξύλου, η γερμανική κατσαρίδα είναι η πιο συχνά συναντώμενη παραλλαγή κατσαρίδας από παράσιτο στις Ηνωμένες Πολιτείες, δίπλα στην ασιατική κατσαρίδα, την αμερικανική κατσαρίδα και την κατσαρίδα με καφέ λωρίδες.
Η κοσμοπολίτικη φύση του είδους έχει κάνει πολλούς πολιτισμούς να υιοθετήσουν διαφορετικά ονόματα για αυτό. (Κατά ειρωνικό τρόπο, στη Γερμανία, η γερμανική κατσαρίδα ονομάζεται «ρωσική» κατσαρίδα). Οι γερμανικές κατσαρίδες εξαρτώνται από την ανθρώπινη δραστηριότητα για την επιβίωσή τους, επομένως βρίσκονται μονοσήμαντα σε κέντρα ανθρώπινων πληθυσμών. Προτιμούν υγρούς σκοτεινούς χώρους, όπως μέσα στους τοίχους ή κάτω από τα θεμέλια κτιρίων.
Οι γερμανικές κατσαρίδες θεωρούνται γενικά από τον άνθρωπο ως παράσιτα και παράσιτα. ιδιαίτερα ανθεκτικά παράσιτα και παράσιτα. Τούτου λεχθέντος, blatella έχει κάποιο εντομολογικό ενδιαφέρον καθώς το είδος παρουσιάζει εξαιρετικά εξελιγμένες κοινωνικές συμπεριφορές, όπως αναγνώριση συγγενών, κοινή χρήση πόρων και διαδικασίες χημικής σηματοδότησης. Στην πραγματικότητα, η γερμανική κατσαρίδα έχει τον τιμητικό τίτλο του πρώτου χερσαίου είδους που συνέλαβε και αναπαρήχθη στο διάστημα, αφού μια ομάδα Ρώσων μηχανικών έστειλε μια κατσαρίδα που ονόμασαν «Nadezhda» σε έναν ερευνητικό δορυφόρο. Το είδος έχει επίσης βρει χρήση στο εργαστήριο ως πρότυπο οργανισμό, λόγω της ευκολίας καλλιέργειας και του γρήγορου κύκλου αναπαραγωγής του.
Ανατομία της γερμανικής κατσαρίδας
Οι γερμανικές κατσαρίδες συνήθως μεγαλώνουν σε 1-1,5 εκατοστά και ποικίλλουν στο χρώμα από πιο ανοιχτό καφέ έως σχεδόν μαύρο. Παρά το όνομά τους, οι γερμανικές κατσαρίδες πιστεύεται ότι προέρχονται από μια περιοχή της Αφρικής που είναι η σημερινή Αιθιοπία. Όπως όλα τα είδη κατσαρίδας, η γερμανική κατσαρίδα έχει ένα τμηματοποιημένο σώμα, 2 σύνθετα μάτια, 2 μακριές κεραίες που βρίσκονται στο κεφάλι και ένα σύνολο κάτω γνάθων για το μάσημα και την έκκριση σάλιου στην τροφή. Οι γερμανικές κατσαρίδες έχουν όντως ένα ζευγάρι φτερά, αλλά σε αντίθεση με τη στενή τους ξαδέρφη, την ασιατική κατσαρίδα, οι γερμανικές κατσαρίδες δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν αληθινή παρατεταμένη πτήση, αντί να μπορούν να γλιστρήσουν μόνο σε μικρές αποστάσεις.
Οι γερμανικές κατσαρίδες είναι ένα δίμορφο είδος, που σημαίνει ότι τα αρσενικά και τα θηλυκά έχουν διαφορετική εμφάνιση. Τα αρσενικά τείνουν να είναι μικρότερα και πιο αδύνατα με κωνική κοιλιά, ενώ τα θηλυκά έχουν στρογγυλεμένη κοιλιά και πιο εύσωμη.
Συμπεριφορά
Οι γερμανικές κατσαρίδες εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από την ανθρώπινη δραστηριότητα για την επιβίωσή τους, γεγονός που τις καθιστά ένα είδος δίχως άλλο. Οι άνθρωποι είναι κυρίως υπεύθυνοι για την πανοικολογική εξάπλωσή τους, καθώς οι άνθρωποι που ταξιδεύουν συχνά παίρνουν μαζί τους κατσαρίδες. Μπλατέλα είναι παμφάγοι οδοκαθαριστές, που σημαίνει ότι θα φάνε σχεδόν ό,τι μπορούν να βρουν τα σαγόνια τους. Κυρίως, διατηρούνται από τα απόβλητα των ανθρώπων και ως εκ τούτου βρίσκονται συνήθως σε μέρη όπως εστιατόρια, ξενοδοχεία, εργοστάσια επεξεργασίας τροφίμων και κοινόχρηστους χώρους. οποιαδήποτε τοποθεσία όπου συνήθως υπάρχει ένας αριθμός ατόμων που παράγουν απόβλητα. Σε περιόδους πείνας θα καταφύγουν στην κανιβαλική κατανάλωση των νεκρών τους. Είναι θυγμοτακτικοί, δηλαδή αντιδρούν στα ερεθίσματα κυρίως μέσω της αφής. Ως εκ τούτου, προτιμούν στενούς κλειστούς χώρους, καθώς η φυσική επαφή τους επιτρέπει να διατηρήσουν τον προσανατολισμό τους.
Γενικά, οι γερμανικές κατσαρίδες είναι μη επιθετικές προς τους ανθρώπους, προτιμούν να μένουν έξω από το δρόμο μας και να τσιμπολογούν οποιοδήποτε φαγητό τυχαίνει να αφήσουμε έξω. Ωστόσο, όταν οι προμήθειες τροφής είναι σπάνιες, οι κατσαρίδες αναφέρονται ότι δαγκώνουν ανθρώπους, μερικές φορές μασώντας τα νύχια ή τα χέρια τους. Το είδος έχει μικρές γνάθους και είναι μη δηλητηριώδες, επομένως οποιοδήποτε δάγκωμα μπορεί να υποστεί ένας άνθρωπος είναι απίθανο να είναι επικίνδυνο, εκτός από πιθανή μόλυνση του τραύματος.
Οι γερμανικές κατσαρίδες αναπαράγονται πιο γρήγορα από οποιοδήποτε άλλο γνωστό είδος κατσαρίδας, με μια προνύμφη να φτάνει στο στάδιο του αναπαραγωγικού ενήλικα σε περίπου 50-60 ημέρες. Λίγο περίεργο για ένα έντομο, οι θηλυκές γερμανικές κατσαρίδες συνήθως δεν γεννούν τα αυγά τους. Αντίθετα, μεταφέρουν τα αυγά στην κοιλιά τους μέχρι να ωριμάσουν. Ένα θηλυκό μπορεί να γεννήσει έναν γόνο με συνολικά έως και 70 νύμφες νύμφες σε ιδανικές συνθήκες, αν και πολλές από τις προνύμφες πεθαίνουν πριν φτάσουν σε σεξουαλική ωριμότητα. Σε μια αληθινή επίδειξη του σκληρού σχεδιασμού της φύσης, το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας των νυμφών κατσαρίδων εξυπηρετεί έναν εξελικτικό σκοπό, καθώς αυτές οι νεκρές νύμφες γίνονται πηγή τροφής για τις νύμφες που επιβιώνουν. Οι γερμανικές κατσαρίδες δεν έχουν εποχή ζευγαρώματος, επομένως αναπαράγονται συνεχώς, με αποτέλεσμα πολλές γενιές να αλληλοεπικαλύπτονται.
Όπως και άλλα έντομα, οι γερμανικές κατσαρίδες είναι ασυνήθιστα πλάσματα, που σημαίνει ότι ευδοκιμούν και εξαρτώνται από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις με άλλους του είδους τους. Όταν εκκολαφθούν, οι νεογέννητες νύμφες θα συγκεντρωθούν φυσικά μαζί, μοιράζοντας πόρους και τροφή. Έχει διαπιστωθεί ότι όταν Blatella τα δείγματα εκτρέφονται απομονωμένα από άλλες νύμφες, οι διαδικασίες ανάπτυξής τους επιβραδύνονται και επηρεάζονται αρνητικά. Μια ευρέως αναφερόμενη μελέτη από το 1964 προσδιόρισε ότι αυτή η συσσώρευση νυμφών προκύπτει από την παρουσία μιας συγκεκριμένης ορμόνης, που εκκρίνεται στα κόπρανα των νεοεκκολαφθέντων νυμφών.
Επιπλέον, οι ενήλικες κατσαρίδες είναι σε θέση να διακρίνουν τα μέλη της δικής τους αναπαραγωγικής γραμμής από άλλες κατσαρίδες. Κάθε κατσαρίδα έχει ένα μοναδικό χημικό προφίλ που εκκρίνεται από δερματικούς υδρογονάνθρακες μέσω της επαφής κεραίας με κεραία. Το συγκεκριμένο προφίλ των δερματικών υδρογονανθράκων χρησιμεύει ως ένα είδος ετικέτας ονόματος, επιτρέποντας στις κατσαρίδες να πουν ποιος είναι ποιος. Παρατηρείται ότι αυτός ο μηχανισμός αναγνώρισης έχει επίδραση στη συμπεριφορά των κατσαρίδων. Οι κατσαρίδες προτιμούν τις συναφείς κατσαρίδες για κοινωνική παρέα, αλλά προτιμούν μη αδερφές για λόγους ζευγαρώματος.
Όλες αυτές οι συμπεριφορές σχετίζονται με τη γενική ικανότητα των γερμανικών κατσαρίδων να μεταφέρουν πληροφορίες μέσω χημικής σηματοδότησης, μια ικανότητα που συναντάται σε πολλά είδη εντόμων. Οι γερμανικές κατσαρίδες έχουν βρεθεί ότι σηματοδοτούν τη θέση των πηγών τροφής, δίνουν σήματα για κοντινά αρπακτικά και επιλέγουν συνεργάτες για αναπαραγωγή. Η αξιοσημείωτη ευελιξία της χημικής τους συσκευής σηματοδότησης οφείλεται στη ευρεία ποικιλία κυττάρων χημειοϋποδοχέων που κωδικοποιούνται στο γονιδίωμά τους, με αποτέλεσμα την ικανότητα να ανιχνεύει έναν αριθμό διαφορετικών χημικών τύπων.
Λόγω της φύσης τους που μοιάζει με οδοκαθαριστή, οι γερμανικές κατσαρίδες έρχονται σε φυσική επαφή με διάφορες επιφάνειες που φιλοξενούν παθογόνα βακτήρια. Ως εκ τούτου, οι γερμανικές κατσαρίδες χρησιμεύουν ως πιθανοί φορείς ασθενειών, καθώς τα βακτήρια μπορούν να κολλήσουν στα πόδια τους και να μεταφερθούν αλλού. Οι γερμανικές κατσαρίδες έχουν αποδειχθεί ότι φέρουν στελέχη E. coli., Σαλμονέλα και Staphylococcus aureus, τα βακτήρια που ευθύνονται για τις λοιμώξεις από σταφυλόκοκκο. Έτσι, οι πληθυσμοί των γερμανικών κατσαρίδων μπορεί να αποτελούν ανησυχία για τη δημόσια υγεία.
