Τα δακτυλιοειδή δέντρα δείχνουν ρεκόρ πρόσφατα αναγνωρισμένης εκδήλωσης ακραίας ηλιακής δραστηριότητας
Εισαγωγή:
Για αιώνες, οι δακτύλιοι δέντρων έχουν χρησιμοποιηθεί ως ένα πολύτιμο εργαλείο για τη μελέτη των προηγούμενων κλιματικών συνθηκών. Οι ετήσιοι δακτύλιοι ανάπτυξης στα δέντρα παρέχουν ένα ιστορικό ρεκόρ περιβαλλοντικών παραγόντων όπως η θερμοκρασία, η βροχόπτωση και το φως του ήλιου. Πρόσφατα, μια νέα μελέτη χρησιμοποίησε δαχτυλίδια δέντρων για να εντοπίσει ένα γεγονός ακραίας ηλιακής δραστηριότητας που συνέβη κατά τον 9ο αιώνα.
Η μελέτη:
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αριζόνα ανέλυσαν δεδομένα δακτυλίου από ένα δίκτυο τοποθεσιών σε όλο το βόρειο ημισφαίριο, που εκτείνεται από τη Σουηδία στην Ιαπωνία. Με την εξέταση του πλάτους και της πυκνότητας των δακτυλίων ανάπτυξης, βρήκαν στοιχεία ξαφνικής και σημαντικής μείωσης της ανάπτυξης των δέντρων γύρω στο έτος 850 CE. Αυτή η ανωμαλία της ανάπτυξης δεν μπορούσε να εξηγηθεί από άλλους παράγοντες όπως οι διακυμάνσεις του κλίματος ή οι ηφαιστειακές εκρήξεις, με κορυφαίους ερευνητές να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι πιθανόν προκλήθηκε από ένα γεγονός ακραίας ηλιακής δραστηριότητας.
το συμβάν:
Οι ερευνητές προτείνουν ότι η εκδήλωση το 850 CE ήταν μια εξώθηση της μάζας της στεφανιαίας μάζας (CME), μια ισχυρή έκρηξη φορτισμένων σωματιδίων από την ανώτερη ατμόσφαιρα του ήλιου. Οι CMEs είναι γνωστό ότι προκαλούν γεωμαγνητικές καταιγίδες στη γη, οι οποίες μπορούν να διαταράξουν τις τηλεπικοινωνίες, τα ηλεκτρικά δίκτυα και τις δορυφορικές λειτουργίες. Η εκδήλωση που προσδιορίστηκε στα δεδομένα δακτυλίου δέντρων πιστεύεται ότι ήταν το μεγαλύτερο CME τα τελευταία 1.000 χρόνια, ενδεχομένως μεγαλύτερη από την περίφημη "εκδήλωση Carrington" του 1859.
Proxy Tree-Ring:
Οι δακτύλιοι δέντρων παρέχουν ένα μοναδικό πληρεξούσιο για την ηλιακή δραστηριότητα επειδή διατηρούν ένα ρεκόρ των επιπέδων ατμοσφαιρικών ραδιοανθράκων (14C). Κατά τη διάρκεια περιόδων έντονης ηλιακής δραστηριότητας, η παραγωγή των 14C μειώνεται λόγω της μείωσης της ροής των κοσμικών ακτίνων που φθάνουν στην ατμόσφαιρα της Γης. Αυτή η μείωση στο 14C αντικατοπτρίζεται στα δακτυλιοειδή δακτυλιοειδή, καθώς τα δέντρα ενσωματώνουν 14C στην ανάπτυξή τους. Με τη μέτρηση των επιπέδων των 14C σε δακτυλίους δέντρων, οι ερευνητές μπορούν να συμπεράνουν την προηγούμενη ηλιακή δραστηριότητα.
Συνέπειες:
Η ταυτοποίηση αυτού του γεγονότος ακραίας ηλιακής δραστηριότητας υπογραμμίζει τους πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με τον καιρό και τον αντίκτυπό της στα συστήματα της Γης. Η κατανόηση της συχνότητας και του μεγέθους τέτοιων γεγονότων είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση της ικανότητάς μας να προβλέψουμε και να μετριάσουμε τις συνέπειές τους, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη εξάρτηση από τις τεχνολογίες ευάλωτες στις γεωμαγνητικές καταιγίδες.
Συμπέρασμα:
Οι δακτύλιοι δέντρων έχουν αποδειχθεί ότι είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την ανασυγκρότηση των παρελθόντων γεγονότων ηλιακής δραστηριότητας. Το πρόσφατα προσδιορισμένο γεγονός ακραίας ηλιακής δραστηριότητας τον 9ο αιώνα χρησιμεύει ως υπενθύμιση της δυνατότητας για σοβαρά φαινόμενα του καιρού του χώρου και υπογραμμίζει τη σημασία της συνεχούς έρευνας και παρακολούθησης για να εξασφαλιστεί η ετοιμότητα και η ανθεκτικότητα μας ενόψει των μελλοντικών γεγονότων.
