Θησαυροί κάτω από το πάτωμα του ωκεανού; Το θαλασσινό νερό διαδραματίζει ρόλο στον σχηματισμό χρυσού

Για χιλιάδες χρόνια, οι άνθρωποι γοητεύτηκαν από τη γοητεία του χρυσού. Αυτό το πολύτιμο μέταλλο έχει χρησιμοποιηθεί για να κάνει κοσμήματα, νομίσματα και άλλα αντικείμενα αξίας για αιώνες. Αλλά από πού προέρχεται ο χρυσός;

Ο περισσότερος χρυσός σχηματίζεται στην κρούστα της Γης μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται υδροθερμική κυκλοφορία. Αυτή η διαδικασία συμβαίνει όταν το ζεστό νερό από το εσωτερικό της Γης αυξάνεται μέσα από ρωγμές στο φλοιό και αντιδρά με βράχους που περιέχουν χρυσά ορυκτά. Ο χρυσός διαλύεται στο νερό και στη συνέχεια εναποτίθεται σε φλέβες ή ρωγμές στα βράχια.

Τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι το θαλασσινό νερό μπορεί επίσης να διαδραματίσει ρόλο στο σχηματισμό χρυσού. Όταν το θαλασσινό νερό μπαίνει στο φλοιό της γης, μπορεί να αντιδράσει με βράχους που περιέχουν χρυσά ορυκτά. Αυτή η αντίδραση μπορεί να παράγει χρυσές αποθέσεις που είναι παρόμοιες με εκείνες που σχηματίζονται με υδροθερμική κυκλοφορία.

Η ανακάλυψη ότι το θαλασσινό νερό μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στο σχηματισμό χρυσού έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κατανόηση των χρυσών πόρων του κόσμου. Αυτό το εύρημα υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότερες διαθέσιμες χρυσές αποθέσεις από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί και θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες μεθόδους για την εξαγωγή χρυσού από το φλοιό της Γης.

Εδώ είναι μια πιο λεπτομερής εξήγηση του ρόλου που διαδραματίζει το θαλασσινό νερό σε σχηματισμό χρυσού:

* Το θαλασσινό νερό περιέχει διαλυμένο οξυγόνο, το οποίο μπορεί να αντιδράσει με ορυκτά που φέρουν χρυσά στο φλοιό της Γης. Αυτή η αντίδραση παράγει χρυσά ιόντα, τα οποία στη συνέχεια μεταφέρονται από το νερό.

* Τα χρυσά ιόντα μπορούν να κατατεθούν σε φλέβες ή ρωγμές στα βράχια, όπου μπορούν να σχηματίσουν χρυσές αποθέσεις.

* Οι αποθέσεις χρυσού που σχηματίζονται με θαλασσινό νερό μπορεί να είναι παρόμοιες με εκείνες που σχηματίζονται με υδροθερμική κυκλοφορία. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες διαφορές μεταξύ των δύο τύπων καταθέσεων. Για παράδειγμα, οι αποθέσεις χρυσού που σχηματίζονται με θαλασσινό νερό είναι συχνά μικρότερες και πιο διάσπαρτες από εκείνες που σχηματίζονται από υδροθερμική κυκλοφορία.

Η ανακάλυψη ότι το θαλασσινό νερό μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στο σχηματισμό χρυσού είναι ένα σημαντικό εύρημα που έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κατανόηση των χρυσών πόρων του κόσμου. Αυτό το εύρημα υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότερες διαθέσιμες χρυσές αποθέσεις από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί και θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες μεθόδους για την εξαγωγή χρυσού από το φλοιό της Γης.