Πώς οι χώρες σε ζώνες συγκρούσεων μπορούν να ανακάμψουν από τις πλημμύρες - τα Πακιστάν του Πακιστάν

Το Πακιστάν δεν είναι ξένο για να πλημμυρίσει. Η εποχή των μουσώνων της χώρας, η οποία διαρκεί από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο, συχνά φέρνει έντονες βροχές και πλημμύρες, ειδικά στα νότια και ανατολικά. Το 2010, το Πακιστάν βίωσε τις χειρότερες πλημμύρες του σε σχεδόν έναν αιώνα, οι οποίες σκότωσαν πάνω από 1.700 άτομα και επηρέασαν περίπου 19 εκατομμύρια ανθρώπους.

Μετά τις πλημμύρες, το Πακιστάν αντιμετώπισε μια σημαντική πρόκληση για την ανάκτηση και την ανοικοδόμηση. Η υποδομή της χώρας υπέστη σοβαρές ζημιές και πολλοί άνθρωποι έμειναν άστεγοι και χωρίς πρόσβαση σε βασικές ανάγκες. Επιπλέον, οι πλημμύρες είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομία του Πακιστάν και η χώρα χρειάστηκε να εξασφαλίσει οικονομική βοήθεια από διεθνείς δωρητές για να βοηθήσει στη χρηματοδότηση των προσπαθειών ανάκαμψης.

Παρά τις προκλήσεις, το Πακιστάν έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στην ανάκτηση από τις πλημμύρες. Η χώρα έχει ξαναχτίσει την υποδομή της, επανεγκαταστάθηκε εκτοπισμένους και βελτίωσε τις δυνατότητες ετοιμότητας και απόκρισης καταστροφών. Επιπλέον, το Πακιστάν έχει λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση των υποκείμενων αιτιών πλημμυρών, όπως η αποδάσωση και η αλλαγή του κλίματος.

Με βάση την εμπειρία του Πακιστάν, υπάρχουν πολλά μαθήματα που μπορούν να μάθουν για το πώς οι χώρες σε ζώνες συγκρούσεων μπορούν να ανακάμψουν από τις πλημμύρες:

1. Δώστε προτεραιότητα στην προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Κατά τη διάρκεια μιας πλημμύρας, η πιο σημαντική προτεραιότητα είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Αυτό μπορεί να γίνει με εκκένωση ανθρώπων από ευάλωτες περιοχές, παρέχοντάς τους τρόφιμα και νερό και εξασφαλίζοντας ότι έχουν πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη.

2. Αξιολογήστε τη ζημιά και τις ανάγκες.

Μόλις τα ύδατα των πλημμυρών έχουν υποχωρήσει, είναι σημαντικό να διεξαχθεί μια αξιολόγηση ζημιών για τον προσδιορισμό της έκτασης της ζημίας και των αναγκών του πληγμένου πληθυσμού. Αυτές οι πληροφορίες θα βοηθήσουν την κυβέρνηση και άλλους οργανισμούς να αναπτύξουν ένα σχέδιο ανάκαμψης.

3. Κινητοποιήστε τους πόρους.

Η ανάκτηση από μια πλημμύρα απαιτεί σημαντικούς πόρους, τόσο οικονομικά όσο και ανθρώπινα. Η κυβέρνηση και άλλοι οργανισμοί μπορούν να κινητοποιήσουν πόρους με έκκληση για διεθνή βοήθεια, συγκεντρώνοντας κεφάλαια από τον ιδιωτικό τομέα και κινητοποιώντας εθελοντές.

4. Εμπλέξτε τον πληθυσμό πληθυσμού.

Ο πληθυσμός που έχει πληγεί πρέπει να ασχολείται με τη διαδικασία αποκατάστασης από την αρχή. Αυτό μπορεί να γίνει με τη συμμετοχή τους στη διαδικασία σχεδιασμού και λήψης αποφάσεων και παρέχοντάς τους πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία ανάκτησης.

5. Απευθυνθείτε στις υποκείμενες αιτίες των πλημμυρών.

Οι πλημμύρες προκαλούνται συχνά από υποκείμενους παράγοντες, όπως η αποδάσωση, η αλλαγή του κλίματος και ο κακός σχεδιασμός της χρήσης γης. Είναι σημαντικό να αντιμετωπιστούν αυτές οι υποκείμενες αιτίες προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος μελλοντικών πλημμυρών.

6. Κατασκευάστε καλύτερα.

Η διαδικασία ανάκτησης παρέχει την ευκαιρία να οικοδομήσουμε καλύτερα και να καταστήσουν τη χώρα πιο ανθεκτική στις μελλοντικές πλημμύρες. Αυτό μπορεί να γίνει με την επένδυση σε υποδομές που είναι ανθεκτική στις πλημμύρες, προωθώντας τις βιώσιμες πρακτικές χρήσης γης και βελτιώνοντας τις δυνατότητες ετοιμότητας και απόκρισης σε καταστροφές.

Ακολουθώντας αυτά τα μαθήματα, οι χώρες σε ζώνες συγκρούσεων μπορούν να βελτιώσουν τις πιθανότητές τους να ανακάμψουν από τις πλημμύρες και να οικοδομήσουν καλύτερα.