Πώς μπορούμε να πούμε αν ήταν οξύ ή το ανθρακικό άλας που αρχικά σε περίσσεια;

1. Οπτική παρατήρηση: Κατά τη διάρκεια της αντίδρασης μεταξύ οξέος και ανθρακικού άλατος, η εξέλιξη του αέριο διοξειδίου του άνθρακα (CO2) είναι ένας δείκτης βασικού. Εάν η αρχική αντίδραση είναι έντονη, με γρήγορη φουσκάλες και αναστέλλει, υποδηλώνει ότι το ανθρακικό άλας ήταν υπερβολικό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αντίδραση μεταξύ οξέος και ανθρακικού οξέος παράγει αέριο CO2 και η περίσσεια ανθρακικού άλατος αντιδρά γρήγορα με το οξύ, οδηγώντας σε υψηλότερη παραγωγή αερίου.

2. Μέτρηση pH: Η μέτρηση του ρΗ του προκύπτουσας διαλύματος μπορεί επίσης να βοηθήσει στον προσδιορισμό της αρχικής περίσσειας. Εάν το ρΗ είναι κάτω από 7, υποδεικνύει ένα όξινο διάλυμα, υποδηλώνοντας ότι το οξύ ήταν σε περίσσεια. Αντίθετα, ένα ρΗ πάνω από 7 υποδεικνύει μια βασική λύση, υποδηλώνοντας ότι το ανθρακικό άλας ήταν σε περίσσεια.

3. Προσδιορισμός τελικού σημείου: Εάν η αντίδραση εκτελείται χρησιμοποιώντας δείκτη οξέος βάσης, το τελικό σημείο της αντίδρασης μπορεί να παρέχει πληροφορίες σχετικά με την αρχική περίσσεια. Το τελικό σημείο είναι το σημείο στο οποίο ο δείκτης αλλάζει το χρώμα, σηματοδοτώντας την πλήρη αντίδραση του οξέος και του ανθρακικού άλατος. Εάν το τελικό σημείο επιτευχθεί πριν αντιδράσει όλο το ανθρακικό άλας (δηλ. Το διάλυμα εξακολουθεί να είναι βασικό), δείχνει ότι το οξύ ήταν υπερβολικό. Αντίθετα, εάν το τελικό σημείο επιτευχθεί μετά από αντέδρασε όλο το οξύ (δηλ. Το διάλυμα είναι ακόμα όξινο), υποδεικνύει ότι το ανθρακικό άλας ήταν υπερβολικό.

4. Stoichiometric υπολογισμοί: Εάν οι ακριβείς συγκεντρώσεις και οι όγκοι των οξέων και ανθρακικών διαλυμάτων είναι γνωστές, μπορούν να πραγματοποιηθούν στοιχειομετρικοί υπολογισμοί για τον προσδιορισμό της αρχικής περίσσειας. Με τη σύγκριση των γραμμομορίων του οξέος και του ανθρακικού παρόντος, μπορεί να προσδιοριστεί, το οποίο το αντιδραστήριο ήταν υπερβολικό με βάση την ισορροπημένη χημική εξίσωση για την αντίδραση.