Πώς οι πυκνότητες της ωκεάνιας κρούστας και της ηπειρωτικής επιρροής τι συμβαίνει όταν μια πλάκα καλύπτει με ένα πιάτο;

Όταν συγκλίνουν δύο πλάκες, ο τύπος του ορίου της πλάκας που σχηματίζεται καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις πυκνότητες των δύο εμπλεκόμενων πλακών. Η ωκεάνια κρούστα είναι πυκνότερη από την ηπειρωτική κρούστα, οπότε όταν μια ωκεάνια πλάκα συγκλίνει με μια ηπειρωτική πλάκα, η ωκεάνια πλάκα συνήθως υποχωρεί κάτω από την ηπειρωτική πλάκα. Αυτός ο τύπος σύγκλισης πλάκας ονομάζεται υποβάθμιση.

Όταν οι δύο ηπειρωτικές πλάκες συγκλίνουν, οι πλάκες είναι συχνά παρόμοιες πυκνότητες, οπότε κανείς δεν υποχωρεί. Αντ 'αυτού, οι πλάκες συγκρούονται και παραμορφώνονται, δημιουργώντας βουνά και άλλα γεωλογικά χαρακτηριστικά. Αυτός ο τύπος σύγκλισης πλάκας ονομάζεται Continental Collision.

Η πυκνότητα μιας πλάκας καθορίζεται από τη σύνθεσή του. Η ωκεάνια κρούστα αποτελείται κυρίως από βασάλτη, πυκνό ηφαιστειακό βράχο. Η Continental Crust αποτελείται από μια ποικιλία από βράχους, συμπεριλαμβανομένου του γρανίτη, που είναι λιγότερο πυκνή από τον βασάλτη. Η παρουσία νερού στους πόρους της ηπειρωτικής κρούστας μπορεί επίσης να καταστήσει λιγότερο πυκνή από την ωκεάνια κρούστα.

Η διαφορά στην πυκνότητα μεταξύ των ωκεανών και της ηπειρωτικής κρούστας είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τον προσδιορισμό του τύπου του ορίου της πλάκας που σχηματίζεται όταν συγκλίνουν δύο πλάκες. Η υποδιαίρεση είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος σύγκλισης πλάκας και εμφανίζεται όταν μια ωκεάνια πλάκα συγκλίνει με μια ηπειρωτική πλάκα. Η ηπειρωτική σύγκρουση είναι λιγότερο συνηθισμένη και εμφανίζεται όταν συγκλίνουν δύο ηπειρωτικές πλάκες.