Γιατί τα τηλεσκόπια μας επιτρέπουν να βλέπουμε πράγματα από απόσταση;

Ο κυρτός φακός με μεγάλη διάμετρο και μεγάλη εστιακή απόσταση μπροστά από το τηλεσκόπιο ονομάζεται αντικειμενικός φακός, ενώ ο φακός με μικρή διάμετρο και μικρή εστιακή απόσταση στο πίσω μέρος ονομάζεται προσοφθάλμιος. Ο αντικειμενικός φακός συγκεντρώνει το φως από τη μακρινή σκηνή πίσω του σε μια ανεστραμμένη και μειωμένη πραγματική εικόνα, η οποία ισοδυναμεί με τη μετακίνηση της μακρινής σκηνής πιο κοντά στο σημείο απεικόνισης ταυτόχρονα. Και η ανεστραμμένη εικόνα αυτής της σκηνής τυχαίνει να πέφτει στην μπροστινή εστία του προσοφθάλμιου φακού, επομένως κοιτάζοντας τον προσοφθάλμιο, είναι σαν να κοιτάτε κάτι με μεγεθυντικό φακό, και μπορείτε να δείτε μια εικονική εικόνα που έχει μεγεθυνθεί πολλές φορές. Με αυτόν τον τρόπο, το μακρινό και μακρινό τοπίο φαίνεται να είναι κοντά μπροστά στα μάτια μέσω του τηλεσκοπίου. Τα τηλεσκόπια, όπως και άλλα οπτικά όργανα, έχουν υποστεί μακρά ιστορία ανάπτυξης και τηλεσκόπια διαφόρων δομών έχουν βγει το ένα μετά το άλλο. Σύμφωνα με την οπτική αρχή, μπορεί να ταξινομηθεί σε δύο κατηγορίες:τύπος διάθλασης και τύπος ανάκλασης. Τα διαθλαστικά τηλεσκόπια, τα κοινά πρισματικά κιάλια, χρησιμοποιούνται συχνά σε στρατιωτικές και επιτόπιες έρευνες λόγω της μικρής κάννης, του μεγάλου οπτικού πεδίου και της εύκολης φορητότητάς τους· τα ανακλαστικά τηλεσκόπια είναι κατασκευασμένα από κοίλους καθρέφτες και κυρτούς φακούς ως προσοφθάλμιους φακούς και χρησιμοποιούνται σε παρατηρητήρια για την παρατήρηση ουράνια σώματα.

Το πρώτο άτομο που κατοχύρωσε ένα τηλεσκόπιο

Το πρώτο άτομο που απέκτησε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τηλεσκόπιο ήταν ο Ολλανδός έμπορος οπτικών οργάνων Hans Liperch, ο οποίος υπέβαλε αίτηση για το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1608. Ο Ιταλός επιστήμονας Galileo κατασκεύασε ένα μόνος του το 1609 με βάση το τηλεσκόπιο του Lippersch. Βελτίωσε το σχέδιο και σύντομα το χρησιμοποίησε για να μελετήσει πλανήτες και αστέρια.