5 Παράδοξες ιστορίες ταξιδιού στο χρόνο

Μπορείτε να φανταστείτε μια εποχή πριν ονειρευόμαστε ταξίδι στο χρόνο; Η ιδέα της αλλαγής ενός δυσάρεστου μέλλοντος που αποκαλύπτεται από έναν χρησμό, και τα συναφή παράδοξα της Μοίρας, ήταν μαζί μας εδώ και χιλιετίες. αλλά πριν από τον The Time Traveller του H.G. Wells , το 1895, η έννοια του ταξιδιού στο χρόνο ήταν περίεργη και πολύ μικρής πολιτιστικής σημασίας. Η συναρπαστική ιστορία της περιπέτειας του Wells την εκτόξευσε στη λαϊκή φαντασία.

Επειδή ο Wells έκανε δημοφιλή τα ταξίδια στο χρόνο, την περιγραφή του για τα ταξίδια στο χρόνο επιτρέπεται να είναι θολή. εξάλλου εξερευνούσε ολοκαίνουργια περιοχή. Οι ιστορίες από τότε έπρεπε να είναι εξίσου εφευρετικές και οι περισσότεροι επιλέγουν να οδηγήσουν την ιδέα σε μια νέα κατεύθυνση. (Διαβάστε "Μια μη γραμμική ιστορία του ταξιδιού στο χρόνο", Ναυτίλος του James Gleick χαρακτηριστικό, για να εκτιμήσω το ταξίδι της ιδέας.) Από την πρόκληση της φυσικής έως την ελκυστική παράδοξη, εδώ είναι μερικές από τις αγαπημένες μου αφηγήσεις για ταξίδια στο χρόνο.

1. Μια ρυτίδα στο χρόνο , από τη Madeleine L'Engle 

Οι ατρόμητοι νέοι ταξιδιώτες του σύμπαντος, η Μεγκ και ο Τσαρλς Γουάλας, διπλώνουν ή «ζαρώνουν» τον χωροχρόνο, μια πράξη που δεν μοιάζει με το ταξίδι μέσα από μια σκουληκότρυπα. Ο L'Engle αποκαλεί αυτό το είδος του ταξιδιού "tessering" ή εκτέλεση ενός "tesseract" - μια έννοια δανεισμένη χαλαρά από το τετραδιάστατο κοσμολογικό κατασκεύασμα με το ίδιο όνομα, που διαδόθηκε πρόσφατα στο Interstellar του Christopher Nolan .

2. A Sound of Thunder , του Ray Bradbury

Ένας χαρακτήρας που ταξιδεύει στην Jurassic Era συνθλίβει μια πεταλούδα κάτω από την μπότα του. Επιστρέφοντας στο παρόν παρατηρεί ανεπαίσθητες αλλαγές στον κόσμο του. funky ορθογραφία λέξεων, αλλοιωμένα εκλογικά αποτελέσματα, περίεργη συμπεριφορά. Η ιστορία του Bradbury παρέχει την πρώτη αναφορά στο «φαινόμενο της πεταλούδας», στο οποίο μικρές αλλαγές σε ένα μέρος στο χώρο ή το χρόνο έχουν τεράστια κυματιστικά αποτελέσματα.

3. Ραντ, από τον Chuck Palahniuk

Αυτή η χρονική δίνη ενός μυθιστορήματος περιστρέφεται γύρω από μια δυστοπική μελλοντική κοινωνία και τις συγκρούσεις μεταξύ των δύο φατριών της. Το επικό συμπέρασμα του βιβλίου περιλαμβάνει το παράδοξο του παππού, με το οποίο η αλλαγή του παρελθόντος (σκοτώνοντας τον παππού και τη γιαγιά) αλλάζει το μέλλον με έναν αδύνατο τρόπο (αποτρέποντας τη γέννησή του). Παράγγελμα αντιστρέφει αυτήν την ιδέα, υποδεικνύοντας αντ' αυτού ότι το να σκοτώνεις —και να αντικαθιστάς— τους παππούδες και τις γιαγιάδες σου μέσα από το ταξίδι στο χρόνο, τον κάνει πολύ δυνατό, ίσως και αθάνατο.

4. Doctor Who

Αν έχετε δει την παράσταση, είστε εξοικειωμένοι με το TARDIS, έναν οργανικό τηλεφωνικό θάλαμο που επιτρέπει στον γιατρό και τους φίλους του να πηδήξουν οπουδήποτε στο χρόνο και στο χώρο. Ακούγεται σαν φαντασία, σωστά; Μπορεί. Όμως, σύμφωνα με τον Benjamin K. Tippett και τον David Tsang, και το «μπλε κουτί λευκό χαρτί» τους, θα μπορούσε να υπάρχει ένα TARDIS—με την προϋπόθεση ότι μερικοί νέοι, βαρυτικά ριζοσπαστικοί τύποι ύλης εμφανίστηκαν στο σύμπαν για τους φυσικούς για να συνδυάσουν και να κόψουν ζάρια.

5. Συγγενής , από την Octavia Butler

Συγγενής Η δομή του αναγκάζει τους αναγνώστες του εκτός γραμμικού χρόνου. Σχεδιασμένο σύμφωνα με τις παραδοσιακές αφηγήσεις σκλάβων πριν από την επίθεση, ο Μπάτλερ κόβει και επικολλά γεγονότα του παρελθόντος και του μέλλοντος μέχρι να φαίνονται εναλλάξιμα, καθιστώντας αδύνατο για τους αναγνώστες να ερμηνεύσουν τα γεγονότα σύμφωνα με την αιτία και το αποτέλεσμα. Με αυτόν τον τρόπο, Kindred αμφισβητεί την αντίληψή μας για τη γραμμική πρόοδο, ιδίως αμφισβητώντας πόσο μακριά φτάνουν οι άνθρωποι ως είδος όταν πολλοί από τους θεμελιώδεις αγώνες του είδους μας, όπως ο ρατσισμός και ο σεξισμός, συμβαίνουν κυκλικά.

Η Susie Neilson είναι συνεργάτης σύνταξης στο Ναυτίλος.