Οι νέες τεχνικές ενισχύουν την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα πτερύγια ψαριών έγιναν δάχτυλα
1. Αναπτυξιακή γενετική και συγκριτική εμβρυολογία:
Η αναπτυξιακή γενετική μελετά τον τρόπο με τον οποίο τα γονίδια ελέγχουν την ανάπτυξη, την ανάπτυξη και την εξέλιξη των οργανισμών. Συγκρίνοντας τα πρώιμα εμβρυϊκά στάδια των ψαριών και των ανθρώπων, οι επιστήμονες μπορούν να εντοπίσουν τα διατηρημένα αναπτυξιακά γονίδια που εμπλέκονται στον σχηματισμό των άκρων. Αυτό αποκάλυψε ότι τα ψάρια και οι άνθρωποι μοιράζονται πολλά από τα ίδια γονίδια και γενετικές οδούς για την κατασκευή πτερυγίων και άκρων.
2. Ανάλυση γονιδιακής έκφρασης:
Αυτή η τεχνική επιτρέπει στους ερευνητές να εξετάσουν τη δραστηριότητα και τη ρύθμιση συγκεκριμένων γονιδίων σε διαφορετικούς ιστούς και αναπτυξιακά στάδια. Αναλύοντας τα πρότυπα έκφρασης των βασικών γονιδίων που εμπλέκονται στην ανάπτυξη πτερυγίων και άκρων, οι επιστήμονες μπορούν να καθορίσουν πώς τα γενετικά προγράμματα για αυτές τις δομές αποκλίνουν μεταξύ των ψαριών και των ανθρώπων.
3. Εξελικτική αναπτυξιακή βιολογία (EVO-DEVO):
Το EVO-DEVO συνδυάζει την αναπτυξιακή βιολογία και την εξελικτική βιολογία για να μελετήσει πώς οι αλλαγές στη ρύθμιση των γονιδίων κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης συμβάλλουν στις εξελικτικές αλλαγές στη μορφολογία. Μελετώντας τα είδη ψαριών που παρουσιάζουν ενδιάμεσες δομές μεταξύ πτερυγίων και άκρων, όπως οι coelacanths του λοβού, οι ερευνητές μπορούν να εντοπίσουν τον τρόπο με τον οποίο οι αλλαγές στην γονιδιακή έκφραση οδήγησαν στην εξέλιξη των άκρων.
4. Επεξεργασία γονιδιώματος CRISPR-CAS9:
Αυτή η ισχυρή τεχνική επιτρέπει στους επιστήμονες να επεξεργάζονται με ακρίβεια το γονιδίωμα των οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των μοντέλων ψαριών και zebrafish. Με την εισαγωγή γενετικών τροποποιήσεων που επηρεάζουν την ανάπτυξη των άκρων, οι ερευνητές μπορούν να διερευνήσουν τη λειτουργία συγκεκριμένων γονιδίων και να καθορίσουν το ρόλο τους στην εξέλιξη του fin-to-limb.
5. Ορυκτά αρχεία και παλαιοντολογικές μελέτες:
Αν και δεν είναι άμεση τεχνική, η ανακάλυψη και η ανάλυση των μεταβατικών απολιθωμάτων παρείχε κρίσιμα στοιχεία που υποστηρίζουν τη θεωρία μετασχηματισμού ψαριών προς χείλος. Τα απολιθώματα των πρώιμων τετραπόδων, όπως το Tiktaalik, οι ενδιάμεσες δομές της βιτρίνας μεταξύ των πτερυγίων και των άκρων, υποστηρίζοντας περαιτέρω τον εξελικτικό σύνδεσμο.
Αυτές οι τεχνικές έρευνας, μαζί με άλλους, συνέβαλαν σημαντικά στην κατανόησή μας για το πώς τα πτερύγια των ψαριών εξελίχθηκαν σε ανθρώπινα δάχτυλα. Με την εξάπλωση των γενετικών και αναπτυξιακών μηχανισμών πίσω από την εξέλιξη των άκρων, οι επιστήμονες αποκτούν πολύτιμες γνώσεις για την ευρύτερη εξελικτική ιστορία των σπονδυλωτών.