Apollo 11:η ιστορία της προσγείωσης στη Σελήνη

Στις 20 Ιουλίου 1969, ο αστροναύτης Neil Armstrong και ο Buzz Aldrin έκαναν τα πρώτα τους βήματα στην επιφάνεια της Σελήνης, κάνοντας το Apollo 11 την πρώτη επιτυχημένη αποστολή για την προσγείωση ανθρώπων στη σεληνιακή επιφάνεια. Ήταν η πρώτη φορά που είχαν φυτευτεί ανθρώπινα πόδια σε άλλο πλανητικό σώμα και το Apollo 11 θα πρόσφερε επίσης την ευκαιρία να φέρει πίσω δείγματα της Σελήνης για μελέτη στη Γη. Η NASA είχε πετύχει τον στόχο της, κερδίζοντας τον Διαστημικό Αγώνα και γράφοντας ιστορία στη διαδικασία.

Μέχρι τις 16 Ιουλίου 1969, το ακρωτήριο Κένεντι (τώρα γνωστό ως Cape Canaveral) είχε γεμίσει με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που ξεχύθηκαν στην περιοχή με αυτοκίνητα, λεωφορεία, βάρκες και αεροπλάνα έτοιμοι να παρακολουθήσουν την εκτόξευση του Apollo 11.

Οι περισσότεροι ήρθαν για να ζητωκραυγάσουν, λίγοι για να διαμαρτυρηθούν, αλλά όλοι όσοι συγκεντρώθηκαν στο Ακρωτήρι εκείνη την ημέρα ήξεραν ότι επρόκειτο να μαρτυρήσουν μια από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ανθρώπινη ιστορία.

Οι θεατές κατασκηνώνουν κοντά στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι για να παρακολουθήσουν την εκτόξευση του Apollo 11. Πιστώσεις:NASA

Το Apollo 11 επρόκειτο να εκτοξευτεί στο δρόμο του για να προσγειώσει τους πρώτους ανθρώπους στη Σελήνη.

Στις 9:23 π.μ. τοπική ώρα, το έντονο φως ενός πυραύλου άρχισε να λάμπει στον ορίζοντα, ανεβαίνοντας αργά στον ουρανό.

Ενώ οι άνθρωποι στο έδαφος ζητωκραύγαζαν και ξέσπασαν σε κλάματα, για τους τρεις αστροναύτες στην κορυφή του πυραύλου Saturn V, τα πράγματα ήταν πολύ πιο συγκρατημένα.

• Πώς οι προσεγγίσεις του Απόλλωνα άλλαξαν τον κόσμο για πάντα
• Podcast:talking Apollo moonwalkers με τον συγγραφέα Andrew Smith

Ενώ οι προηγούμενες αποστολές του Apollo ήταν αρκετά ελαφριές, όλοι γνώριζαν ότι αυτή ήταν η μεγάλη.

Έφυγαν τα ονόματα με θέμα τις καραμέλες και τα κινούμενα σχέδια για τη μονάδα εντολών και τη σεληνιακή ενότητα – το πλήρωμα του Apollo 11 είχε δώσει τα πατριωτικά ονόματα Columbia και Eagle αντίστοιχα.

Σύντομη αποστολής

Ημερομηνία κυκλοφορίας: 16 Ιουλίου 1969

Τοποθεσία εκκίνησης: Εκκίνηση Complex 39 A

Τοποθεσία προσγείωσης: Θάλασσα της Ηρεμίας

Χρόνος στην επιφάνεια: 22 ώρες, 37 λεπτά

Διάρκεια: 8 ημέρες, 3 ώρες, 18 λεπτά

Ημερομηνία επιστροφής: 24 Ιουλίου 1969

Κύριοι στόχοι: προσγειώστε ανθρώπους στη Σελήνη και επιστρέψτε τους στη Γη, συλλέξτε δείγματα βράχου, αναπτύξτε πείραμα σεληνιακής εμβέλειας με λέιζερ

Πρώτα: ανθρώπινη προσγείωση στη Σελήνη, πρώτος σεληνιακός περίπατος

Μενού: Κύβοι μπέικον, μπισκότα ζάχαρης, ροδάκινα, ρόφημα ανανά-γκρέιπφρουτ, καφές

Τρεις ώρες μετά την εκτόξευση, το διαστημόπλοιο έφυγε από την τροχιά της Γης και ξεκίνησε το τριήμερο ταξίδι προς τη Σελήνη.

Οι προηγούμενες αποστολές του Apollo είχαν δοκιμάσει τις διαδικασίες για τη σεληνιακή διέλευση, επομένως ήταν πλέον γνωστές.

Πρώτα, το πλήρωμα έδωσε στον Eagle τα φτερά του βγάζοντας τη σεληνιακή μονάδα από τη θέση εκτόξευσης πίσω από την Κολούμπια, επιτρέποντάς τους να κινούνται μεταξύ των δύο.

Το τρίο πέρασε το υπόλοιπο ταξίδι ελέγχοντας κάθε σύστημα και προετοιμάζοντας τον εξοπλισμό τους, σταματώντας μόνο για να φάει, να κοιμηθεί και να κάνει την περιστασιακή έγχρωμη τηλεοπτική μετάδοση, φέρνοντας όλη την ανθρωπότητα μαζί στην περιπέτεια.

Έτοιμος για κάθοδο

Το πλήρωμα έφτασε σε σεληνιακή τροχιά στις 19 Ιουλίου και τότε ήρθε πολύ γρήγορα η μεγάλη μέρα.

Στις 20 Ιουλίου, 100 ώρες και 12 λεπτά μετά την αναχώρησή τους από τη Γη, ο διοικητής Νιλ Άρμστρονγκ και ο πιλότος της σεληνιακής μονάδας Μπαζ Όλντριν πέρασαν στο Eagle και αποσυνδέθηκαν από την Κολούμπια. Ο προορισμός τους:η σεληνιακή επιφάνεια.

Για δυόμισι ώρες, η κάθοδος προς το επιλεγμένο σημείο προσγείωσης στη Θάλασσα της Ηρεμίας κύλησε ομαλά.

Ο Άλντριν παρακολουθούσε τα όργανα, διαβάζοντας φαινομενικά αδιαπέραστες χορδές αριθμών, τους οποίους ο Άρμστρονγκ μπόρεσε να αποκωδικοποιήσει για να οδηγήσει τον προσεδαφιστή στην επιφάνεια.
Το δεύτερο στάδιο του πυραύλου Saturn V κατεβαίνει στο πρώτο στάδιο στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA. Credit:NASA
Στη συνέχεια, πέντε λεπτά πριν από την πτώση τους, όταν ήταν 9.000 μέτρα μακριά από την επιφάνεια, σήμανε συναγερμός.

Ούτε ο Aldrin ούτε ο Armstrong είχαν συναντήσει ποτέ το σφάλμα, ένα 1202, στην εκπαίδευσή τους.

Ούτε ο έλεγχος εδάφους δεν είχε ιδέα τι σήμαινε ο κωδικός σφάλματος.

Πρέπει να αποβάλουν; Σε αυτό το τελευταίο στάδιο η άμβλωση θα ήταν μια επικίνδυνη επιλογή. Λίγες στιγμές αργότερα, ενώ οι ελεγκτές αποστολής εξακολουθούσαν να αναζητούν μανιωδώς το σφάλμα στα εγχειρίδιά τους, χτύπησε ένας δεύτερος συναγερμός.

• Ο Απόλλων στην τηλεόραση:πώς η NASA τράβηξε την προσγείωση στο φεγγάρι
• Συνέντευξη:ο μηχανικός του Apollo Jack Clemons

Νιώθοντας το βάρος του κόσμου να τους παροτρύνει να ολοκληρώσουν την προσγείωση, οι ελεγκτές της αποστολής προσπάθησαν να καταλήξουν σε μια απόφαση σχετικά με το αν θα ματαίωση.

Ήταν ο αξιωματικός καθοδήγησης Steve Bales, ο οποίος ενεργούσε με βάση τις πληροφορίες του ειδικού στο backroom Jack Garman, ο οποίος είπε στον υπεύθυνο επικοινωνίας της κάψουλας Charlie Duke στο Χιούστον ότι μπορούσε να δώσει τα πάντα ξεκάθαρα:«Είμαστε 'Πάμε' σε αυτόν τον συναγερμό», ήρθε η καλέστε τον Eagle.

Ενώ ο Aldrin προσπαθούσε να λύσει τι θα αποδεικνυόταν ότι ήταν ένα μικρό σφάλμα λογισμικού, ο Armstrong είχε τα δικά του προβλήματα. Είχαν υπερβεί την προβλεπόμενη ζώνη προσγείωσης.

Το Apollo 11 Lunar Module ετοιμάζεται να προσγειωθεί. Αυτή η εικόνα λήφθηκε από τη μονάδα εντολών και σέρβις. Πίστωση:NASA

Αντίθετα, πλησίαζαν ένα τεράστιο χωράφι κρατήρα γεμάτο με ογκόλιθους μεγέθους αυτοκινήτου – αν προσπαθούσαν να προσγειωθούν τώρα, σχεδόν σίγουρα θα συντριβούσαν. Το καντράν έδειχνε ότι είχε απομείνει μόνο ένα λεπτό καυσίμου στη δεξαμενή προτού αναγκαστούν να προσγειωθούν ή αποβολή, αν ήταν δυνατή μια αποβολή τόσο κοντά στην επιφάνεια.

Ο Άρμστρονγκ ισοπέδωσε την κάθοδο, σκαρφαλώνοντας λίγο πάνω από 100 μέτρα σε όλη την επιφάνεια, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο για ένα μέρος για να προσγειωθεί.

Πατώντας κάτω

Με λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα καυσίμου να απομένουν, ο διοικητής βρήκε ένα ομαλό σημείο στο γκρίζο τοπίο από κάτω.

Καθώς πλησίαζε στην επιφάνεια, οι κινητήρες πέταξαν σκόνη.

Ο Άρμστρονγκ πέταξε τυφλά τα τελευταία μέτρα, περιμένοντας το μπλε «φως επαφής», υποδεικνύοντας ότι το πόδι του προσεδάφισης είχε αγγίξει την επιφάνεια.

Ήρθε:ο Αετός είχε προσγειωθεί.

Η καταστροφή σχεδόν έπληξε για τρίτη φορά όταν ο πάγος μπλόκαρε μια γραμμή καυσίμου λίγο μετά την προσγείωση.

• Σε φωτογραφίες:Ο Απόλλωνας στα παρασκήνια
• Πού ήσουν όταν το Apollo 11 προσγειώθηκε στη Σελήνη;

Φοβούμενοι ότι η συσσώρευση πίεσης θα μπορούσε να βλάψει τους κινητήρες ανάβασης και να αποτρέψει την απογείωση, το πλήρωμα ετοιμάστηκε να ματαιώσει, αλλά μπόρεσε να καθαρίσει τη γραμμή πριν σπάσει οτιδήποτε.

Το ζευγάρι ήταν προγραμματισμένο να ξεκουραστεί για λίγες ώρες πριν από το φεγγάρι, αλλά πώς θα μπορούσαν να κοιμηθούν γνωρίζοντας ότι ήταν στα πρόθυρα ενός από τα πιο αναμενόμενα γεγονότα στην ανθρώπινη ιστορία;

Τέσσερις ώρες μετά την προσγείωση στην επιφάνεια, το ζευγάρι ήταν έτοιμο να βγει έξω.

Πίσω στη Γη, το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού παρακολούθησε τις εικόνες που αποστέλλονται από μια κάμερα κρεμασμένη κάτω από το σκάφος προσγείωσης, που δείχνουν τα κάτω σκαλοπάτια της σκάλας εξόδου.

Άποψη του κρατήρα Δαίδαλου στο σεληνιακό άκρο, που καταγράφηκε από το διαστημόπλοιο Apollo 11 σε σεληνιακή τροχιά. Η τραχιά επιφάνεια της Σελήνης σήμαινε ότι η προσγείωση δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Πίστωση:NASA

Σιγά-σιγά, εμφανίστηκε το θολό σχήμα του Άρμστρονγκ, συνοδευόμενο από τη φωνή του αστροναύτη που αφηγείται την κάθοδό του. Στο κάτω μέρος της σκάλας, ο κόσμος κράτησε την ανάσα του καθώς ο Άρμστρονγκ σταμάτησε για μια στιγμή πριν φυτέψει το πρώτο αποτύπωμα της ανθρωπότητας σε έναν άλλο κόσμο με τις λέξεις:"Αυτό είναι ένα μικρό βήμα για [έναν] άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα."

Είκοσι λεπτά αργότερα, ο Aldrin ενώθηκε με τον Armstrong στην επιφάνεια, δηλώνοντας ότι ήταν μια, «Όμορφη θέα. Μαγευτική ερημιά.»

Το σεληνιακό τοπίο φαινόταν πραγματικά ξένο για τους αστροναύτες. «Με εξέπληξε η φαινομενική εγγύτητα του ορίζοντα», είπε ο Άρμστρονγκ στους ιστορικούς της NASA χρόνια αργότερα.

Χωρίς ατμόσφαιρα για τη διάχυση του φωτός, η εκτίμηση της απόστασης στη Σελήνη έγινε δύσκολη και η σκόνη συμπεριφέρθηκε πολύ περίεργα.

"Με εξέπληξε η τροχιά της σκόνης που σηκώσατε με την μπότα σας... Δεν είχατε ποτέ ένα σύννεφο σκόνης εκεί."

Ωστόσο, οι αστροναύτες δεν ήταν εκεί για να θαυμάσουν τη θέα. είχαν μια δουλειά να κάνουν. Το πρώτο καθήκον του Άρμστρονγκ ήταν να συλλέξει μια σακούλα σκόνης ως απρόβλεπτο, σε περίπτωση που μια επείγουσα εκκένωση τους εμπόδιζε από μια προγραμματισμένη συλλογή δειγμάτων βράχου.

Στη συνέχεια, ανέπτυξαν τα επιστημονικά πειράματα, συμπεριλαμβανομένου ενός οργάνου που εξετάζει τον ηλιακό άνεμο και ενός ανακλαστήρα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη μέτρηση της απόστασης μεταξύ Γης και Σελήνης με ακρίβεια εκατοστών.

Ο Buzz Aldrin κατεβαίνει τη σκάλα Lunar Module για να φτάσει στην επιφάνεια της Σελήνης. Πίστωση:NASA

Ώρα να πάτε

Στη συνέχεια, ο Άρμστρονγκ και ο Όλντριν έστησαν μια πλακέτα, δηλώνοντας ότι «ήρθαν με ειρήνη για όλη την ανθρωπότητα», προτού τοποθετήσουν μια σημαία των ΗΠΑ για να τονίσουν ποιο έθνος είχε επιτύχει το ιστορικό κατόρθωμα.

Δυστυχώς, το έδαφος ήταν τόσο σκληρό που ο Άρμστρονγκ δεν μπόρεσε να πιάσει το κοντάρι σε περισσότερες από μερικές ίντσες και έπεσε όταν άναψαν τη μηχανή ανόδου βγαίνοντας από τη σεληνιακή επιφάνεια.

Όταν ήρθε η ώρα να συλλεχθούν δείγματα βράχου, η αποστολή πλησίαζε γρήγορα στο τέλος της.

Το ζευγάρι άρπαξε ό,τι βράχια της Σελήνης μπορούσε, πετώντας τα σε σακούλες δειγμάτων χωρίς χρόνο για πλήρη καταλογογράφηση, και μετά τα ανέβασε ξανά στο σκάφος προσεδάφισης.

Μετά από μόλις δύο ώρες στην επιφάνεια, το ζευγάρι ανέβηκε ξανά στο Eagle και σφράγισε ξανά την καταπακτή. Η πρώτη επιδρομή της ανθρωπότητας σε έναν άλλο κόσμο τελείωσε.

Επιστρέφοντας σε τροχιά, ο πιλότος της μονάδας διοίκησης Μάικλ Κόλινς κρατούσε την Κολούμπια σε λειτουργία, περιφέροντας τη Σελήνη 12 φορές καθώς περίμενε τους συναδέλφους του να επιστρέψουν.

Στα απομνημονεύματά του, Carrying the Fire, θυμήθηκε εκείνες τις λίγες στιγμές σε κάθε τροχιά όταν περνούσε πίσω από τη Σελήνη και έχασε την επαφή με τη Γη:«Είμαι μόνος τώρα, πραγματικά μόνος και απολύτως απομονωμένος από οποιαδήποτε γνωστή ζωή. Είμαι αυτό.

"Αν μετρηθεί, η βαθμολογία θα ήταν τρία δισεκατομμύρια συν δύο πάνω από την άλλη πλευρά της Σελήνης και ένα συν ο Θεός ξέρει τι σε αυτήν την πλευρά."

Ο πιλότος του Command Module Michael Collins απεικονίζεται κατά τη διάρκεια μιας πρόβας Apollo 11 στον προσομοιωτή Command Module, 19 Ιουνίου 1969, Διαστημικό Κέντρο Κένεντι. Πίστωση:NASA

Ο Aldrin και ο Armstrong έφυγαν από την επιφάνεια της Σελήνης 21 ώρες και 38 λεπτά μετά την προσγείωση και ενώθηκαν ξανά με τον Collins για να ξεκινήσουν το ταξίδι για το σπίτι.

Τρεις ημέρες αργότερα, στις 24 Ιουλίου, η κάψουλα έπεσε στον Ειρηνικό στα ανοικτά των ακτών της Χαβάης και παρελήφθη από το USS Hornet.

Ωστόσο, αντί να δεχτούν το καλωσόρισμα ενός ήρωα και τη θεραπεία στο κόκκινο χαλί, το τρίο μπήκε με απολυμαντικό και κλείστηκε σε καραντίνα για τρεις εβδομάδες σε περίπτωση που κάποιο επικίνδυνο ζωύφιο της Σελήνης είχε πάει με ωτοστόπ στο σπίτι μαζί τους.

Ο Πρόεδρος Νίξον μετέφερε τα συναισθήματα του κόσμου καθώς μιλούσε στο πλήρωμα από ένα παράθυρο.

«Έχουν περάσει μόνο οκτώ ημέρες», είπε. «Μόνο μια εβδομάδα, μια μεγάλη εβδομάδα. Αλλά αυτή είναι η μεγαλύτερη εβδομάδα στην ιστορία του κόσμου από τη Δημιουργία. Ο κόσμος είναι μεγαλύτερος, απείρως.»

Γνωρίστε τους αστροναύτες

Διοικητής:Νιλ Άρμστρονγκ

Ο Άρμστρονγκ γεννήθηκε στις 5 Αυγούστου 1930. Εισήλθε στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ το 1949, αργότερα έγινε δοκιμαστικός πιλότος. Εντάχθηκε στη δεύτερη ομάδα αστροναυτών το 1962, κάνοντας την πρώτη του διαστημική πτήση στο Gemini 8. Έφυγε από τη NASA μετά το Apollo 11
για να γίνει καθηγητής διδασκαλίας στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι. Πέθανε στις 25 Αυγούστου 2012.

Πιλότος σεληνιακής μονάδας:Edwin ‘Buzz’ Aldrin

Γεννημένος στις 20 Ιανουαρίου 1930, ο Aldrin πέρασε την πρώιμη ζωή του στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ πριν ενταχθεί στη NASA. Πήρε μέρος στο Gemini 12, όπου πραγματοποίησε πεντάωρη EVA. Έφυγε από τη NASA το 1971 αλλά παραμένει υπέρμαχος του διαστήματος. Συμμετέχει στην προώθηση της εξερεύνησης του Άρη, έχοντας αναπτύξει σχέδια που θα μπορούσαν να ολοκληρώσουν το κατόρθωμα.

Πιλότος μονάδας εντολών:Michael Collins

Γεννημένος στις 31 Οκτωβρίου 1930, ο Κόλινς αρχικά εντάχθηκε στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Έγινε δοκιμαστικός πιλότος πριν ενταχθεί στη NASA το 1963. Ο Κόλινς πέταξε με το Gemini 10 το 1966, μια τριήμερη αποστολή που εξασκούσε ραντεβού σε τροχιά και διεξαγωγή EVA. Μετά το Apollo 11 έγινε διευθυντής του Μουσείου Αεροπορίας και Διαστήματος του Ινστιτούτου Smithsonian.

Το πλήρωμα του Apollo 11 απεικονίζεται μπροστά από ένα mockup του Lunar Module. Από αριστερά προς τα δεξιά είναι οι Michael Collins, Neil Armstrong και Edwin ‘Buzz’ Aldrin.
Πίστωση:NASA

Χρονολόγιο του Apollo 11

Όλοι οι χρόνοι είναι UT

16 Ιουλίου 13:32 Το Apollo 11 απογειώνεται από το Cape Kennedy της Φλόριντα.

19 Ιουλίου 17:21 Μετά από τρεις ημέρες διέλευσης, το πλήρωμα φτάνει σε σεληνιακή τροχιά.

20 Ιουλίου 17:44 Ο Eagle αποσυνδέεται από την Κολούμπια και ξεκινά την κάθοδό του στην επιφάνεια της Σελήνης.

20 Ιουλίου 20:17 Μια ράβδος στο πόδι της σεληνιακής μονάδας δείχνει ότι ο Eagle έχει αγγίξει κάτω. Η τοποθεσία προσγείωσης ονομάζεται Tranquility Base.

21 Ιουλίου 02:39 Ο Buzz Aldrin παλεύει να ανοίξει την καταπακτή και ξεκολλάει πίσω τη τσιμούχα για να απελευθερώσει την πίεση μέσα στο σκάφος προσγείωσης.

21 Ιουλίου 02:56 Ο Άρμστρονγκ μπαίνει στη σεληνιακή επιφάνεια δηλώνοντας:"Αυτό είναι ένα μικρό βήμα για [έναν] άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα."

21 Ιουλίου 05:11 Ο Aldrin και ο Armstrong κλείνουν την καταπακτή αφού επιστρέψουν στη σεληνιακή μονάδα.

21 Ιουλίου 17:54 Ο Eagle απογειώνεται από την επιφάνεια της Σελήνης για να επανενωθεί με την Κολούμπια σε τροχιά.

24 Ιουλίου 16:50 Splashdown στον Ειρηνικό Ωκεανό. Το πλήρωμα διασώθηκε από το USS Hornet και μπήκε σε καραντίνα.