Η NASA βρίσκει πάγο στη Σελήνη - αυξάνοντας τις προοπτικές μιας σεληνιακής αποικίας

Για πρώτη φορά, οι επιστήμονες βρήκαν αδιάψευστα στοιχεία πάγου στη σεληνιακή επιφάνεια. Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα πιο συναρπαστικά, αυτό καθιστά πολύ πιο πιθανή την προοπτική ίδρυσης σεληνιακής αποικίας.

Το 1835, ένας δημοσιογράφος που εργαζόταν για τον The Sun  (εφημερίδα της Νέας Υόρκης), δημοσίευσε μια σειρά άρθρων στα οποία ισχυριζόταν ότι είχε ανακαλυφθεί ζωή στη Σελήνη. Συνέχισε λέγοντας ότι φτερωτά ανθρωποειδή και πλάσματα που μοιάζουν με κατσίκες κατοικούσαν στη Σελήνη, αποδίδοντας τα ευρήματα στον Sir John Herschel, έναν από τους μεγαλύτερους αστρονόμους της εποχής. Τα άρθρα, ωστόσο, ήταν μια φάρσα — τίποτα περισσότερο από ένα αστείο που παίχτηκε σε ένα ανυποψίαστο κοινό. Αλλά αυτή η φάρσα απηχήθηκε σε τόσους πολλούς ανθρώπους, επειδή απηχούσε μια πολύ κοινή περιέργεια:πώς είναι η Σελήνη; Είναι σαν τη Γη; Φιλοξενεί εξωγήινη ζωή; Είναι πραγματικό; ?

Η κατανόησή μας για τη Σελήνη έχει βελτιωθεί δραματικά από τότε, και γνωρίζουμε ότι κανένα πλάσμα που μοιάζει με τράγο δεν θα μπορούσε να ζήσει στην επιφάνειά του. Αλλά η Σελήνη εξακολουθεί να είναι τόσο ενδιαφέρουσα όσο ποτέ, πυροδοτώντας έντονες συζητήσεις σχετικά με το σχηματισμό της, τις προηγούμενες μορφές ζωής και ακόμη και μια προγραμματισμένη ανθρώπινη αποικία. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των συζητήσεων, ωστόσο, εξαρτάται από μια ιδιαίτερη και οικεία ουσία:το νερό.

Αν και προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει τη δυνατότητα του νερού (ειδικά του παγωμένου νερού) στη σεληνιακή επιφάνεια, τώρα, για πρώτη φορά, οι αστρονόμοι έχουν άμεσες ενδείξεις πάγου στον δορυφόρο. Πέρα από τη σκιά μιας αμφιβολίας, μπορούμε τώρα να πούμε ότι υπάρχει πάγος στη Σελήνη.

Χρησιμοποιώντας το Moon Mineralogy Mapper (M3) της NASA, μια ομάδα με επικεφαλής τον Shuai Li του Πανεπιστημίου της Χαβάης και του Brown University και συμπεριλαμβανομένου του Richard Elphic από το Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA στη Silicon Valley της Καλιφόρνια, μέτρησε τον τρόπο με τον οποίο ορισμένες περιοχές του φεγγαριού απορροφούν φως. Με βάση αυτά τα δεδομένα, έχουν εντοπίσει τρεις συγκεκριμένες υπογραφές που μαζί αποτελούν μια σαφή ένδειξη πάγου. Οι υπογραφές υποδεικνύουν παγωμένο νερό, όχι υγρό ή ατμό.

Το μεγαλύτερο μέρος του πάγου συγκεντρώνεται γύρω από τις πιο σκοτεινές τοποθεσίες της Σελήνης, οι οποίες είναι κατά συνέπεια οι πιο κρύες - οι σκιές των κρατήρων γύρω από τις πολικές περιοχές της Σελήνης. Λόγω της πολύ μικρής κλίσης του άξονα περιστροφής της Σελήνης, το ηλιακό φως δεν φτάνει ποτέ σε αυτές τις περιοχές, καθιστώντας έτσι τη Σελήνη μοναδική στο ηλιακό μας σύστημα όσον αφορά τον παγωμένο πάγο.

Επιπλέον, λένε οι ερευνητές, φαίνεται ότι υπάρχει αρκετός πάγος νερού για να υποστηρίξει μια εξερεύνηση ή ακόμα και μια μόνιμη αποστολή στη Σελήνη. Η Σελήνη έχει αποδειχθεί ότι φιλοξενεί τεράστιες ποσότητες νερού κάτω από την επιφάνειά της, αλλά ο επιφανειακός πάγος θα ήταν πολύ πιο προσιτός και εύκολος στη χρήση.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συλλέγονται στοιχεία πάγου στο φεγγάρι. Ωστόσο, προηγούμενες παρατηρήσεις θα μπορούσαν θεωρητικά να εξηγηθούν από πολύ ανακλαστικά εδάφη. Τώρα, αυτό αποκλείεται.

Μελλοντική έρευνα θα προσπαθήσει να εξηγήσει πώς αυτός ο πάγος έφτασε εκεί αρχικά και τι ρόλο παίζει στο σεληνιακό περιβάλλον.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο PNAS.