Η NASA αναζητά σχέδια για να τοποθετήσει έναν πυρηνικό αντιδραστήρα στη Σελήνη
Αν θελήσατε ποτέ να σχεδιάσετε ένα βασικό κομμάτι της διαστημικής υποδομής, τώρα είναι η ευκαιρία σας, καθώς η NASA ζητά ιδέες για το πώς να τοποθετήσει έναν αντιδραστήρα πυρηνικής ενέργειας στη Σελήνη. Έχετε τρεις μήνες για να υποβάλετε μια πρόταση για έναν σεληνιακό πυρηνικό αντιδραστήρα που θα μπορούσε να λειτουργήσει στη Σελήνη, αν και δεδομένου ότι οι ζωές των αστροναυτών θα εξαρτηθούν από αυτό, τα σκίτσα στο πίσω μέρος του φακέλου μάλλον δεν είναι αυτό που αναζητείται.
«Η παροχή ενός αξιόπιστου συστήματος υψηλής ισχύος στο φεγγάρι είναι ένα ζωτικής σημασίας επόμενο βήμα στην ανθρώπινη εξερεύνηση του διαστήματος και η επίτευξή του είναι στη διάθεσή μας», δήλωσε ο Sebastian Corbisiero του Εθνικού Εργαστηρίου του Αϊντάχο, το οποίο συνεργάζεται με τη NASA στο έργο. μία δήλωση.
Με την αποστολή Artemis της NASA, οι άνθρωποι επιστρέφουν στη Σελήνη το 2025. Οι μελλοντικές ερευνητικές βάσεις στον δορυφόρο μας (και πιθανώς ακόμη και στον Άρη) θα χρειαστούν μια βιώσιμη πηγή ενέργειας και τα περισσότερα από αυτά που βασιζόμαστε από τη Γη δεν είναι πραγματικά βιώσιμα εκεί πάνω . Δεν υπάρχει άνεμος ή νερό που πέφτει για να κινηθούν οι τουρμπίνες. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου μπορεί να μην είναι πρόβλημα για τη Σελήνη, αλλά επίσης δεν υπάρχουν ορυκτά καύσιμα για καύση, και έχουμε άλλες προτεραιότητες για το οξυγόνο που θα χρειαστεί να καούν. Η μεταφορά τους εκεί θα ήταν επίσης παράλογα δαπανηρή.
Όσο για τις περισσότερες διαστημικές αποστολές, αυτό αφήνει δύο επιλογές:ηλιακή και πυρηνική. Μια σεληνιακή νύχτα, η οποία διαρκεί 14 γήινες ημέρες, παρουσιάζει τις ηλιακές βάσεις της Σελήνης με προκλήσεις αποθήκευσης πολύ πέρα από οτιδήποτε άλλο στη Γη.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί τρόποι για την κατασκευή ενός πυρηνικού αντιδραστήρα, και δεν είναι ότι έχουμε λύσεις που δεν είναι διαθέσιμα στο ράφι. Οι απαιτήσεις ισχύος, τουλάχιστον αρχικά, θα είναι ένα μικρό κλάσμα από αυτό που παράγουν οι αντιδραστήρες εμπορικής κλίμακας, αλλά το βάρος και το μέγεθος υπερβαίνουν.
Η NASA δεν έχει αυταπάτες ότι η ισχύς σύντηξης θα είναι διαθέσιμη εγκαίρως για την αρχική αποστολή στη Σελήνη, επομένως διευκρινίζει ότι αναζητούν σχάση που θα λειτουργεί στην επιφάνεια της Σελήνης. Ένας αντιδραστήρας σχάσης λειτουργεί διασπώντας άτομα και απελευθερώνοντας ενέργεια με τη μορφή θερμότητας, η οποία μετατρέπεται σε ηλεκτρική. Αντί να εξαρτώνται από έναν μόνο αντιδραστήρα, σχεδιάζουν τέσσερις αντιδραστήρες, ο καθένας από τους οποίους παράγει τουλάχιστον 10 κιλοβάτ ισχύος και θα μπορεί να το κάνει συνεχώς για τουλάχιστον 10 χρόνια.
Άλλες απαιτήσεις είναι ότι κάθε αντιδραστήρας χωράει μέσα σε έναν κύλινδρο μήκους 6 μέτρων και πλάτους 4 ποδιών (23 πόδια) και δεν ζυγίζει περισσότερο από 6.000 κιλά (13.200 λίβρες). Από πικρή εμπειρία, η NASA θα ήθελε οι εργολάβοι της να εργάζονται σε μετρικές μονάδες. Υπάρχουν επίσης όρια στην έκθεση σε ακτινοβολία για οποιονδήποτε ένα χιλιόμετρο μακριά και απαιτήσεις για ανοχή σφαλμάτων.
Όσοι έχουν ιδέες ή απλά θέλουν να μάθουν τις πλήρεις λεπτομέρειες, μπορούν να ελέγξουν το προσχέδιο της σύμβασης. Οι προτάσεις πρέπει να υποβληθούν πριν από τις 19 Φεβρουαρίου 2022.
«Περιμένω από τα συστήματα ισχύος της επιφάνειας σχάσης να ωφελήσουν σημαντικά τα σχέδιά μας για τις αρχιτεκτονικές ενέργειας για το φεγγάρι και τον Άρη και ακόμη και να προωθήσουν την καινοτομία για χρήσεις εδώ στη Γη», δήλωσε ο Jim Reuter, συνεργάτης της NASA.
