Ποιος μοιράζεται παρόμοιες εμπειρίες για την αλλαγή του κλίματος σε έναν κόσμο 1,5 C και πέρα;
1. παράκτιες κοινότητες: Οι παράκτιες περιοχές παγκοσμίως αντιμετωπίζουν τις κοινές προκλήσεις της αύξησης των επιπέδων της θάλασσας, της διάβρωσης των παράκτιων και των αυξημένων υπερτάσεων καταιγίδων. Αυτό επηρεάζει τις αλιευτικές κοινότητες, τις παράκτιες υποδομές, τις οικονομίες που εξαρτώνται από τον τουρισμό και την πολιτιστική κληρονομιά.
2. Μικρά νησιωτικά έθνη: Τα μικρά νησιωτικά έθνη, ιδιαίτερα στις περιοχές του Ειρηνικού και της Καραϊβικής, η εμπειρία εντείνει τις επιπτώσεις του κλίματος λόγω της γεωγραφικής τους ευπάθειας. Αυτά περιλαμβάνουν ακραία καιρικά φαινόμενα, αλλοιωμένα πρότυπα βροχοπτώσεων, λεύκανση κοραλλιογενών υφάλων και διείσδυση αλμυρού νερού σε πηγές γλυκού νερού, που επηρεάζουν τα μέσα διαβίωσής τους, την επισιτιστική ασφάλεια και τη γενική ευημερία.
3. ιθαγενείς κοινότητες: Οι αυτόχθονες λαοί, οι οποίοι έχουν παραδοσιακά κατείχε οικολογικές γνώσεις και διατηρούμενες αρμονικές σχέσεις με το περιβάλλον τους, αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις. Η αλλαγή του κλίματος διαταράσσει τις πολιτιστικές πρακτικές, τα παραδοσιακά μέσα διαβίωσης, την πρόσβαση σε παραδοσιακά τρόφιμα και φάρμακα και την προστασία των ιερών χώρων.
4. Αστικοί πληθυσμοί: Τα αστικά κέντρα, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική θέση, αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις που σχετίζονται με το θερμικό στρες, την ατμοσφαιρική ρύπανση, την αυξημένη ζήτηση για υδάτιους πόρους και τις αστικές πλημμύρες λόγω των συγκλονισμένων συστημάτων αποστράγγισης. Αυτές οι επιπτώσεις επηρεάζουν τη δημόσια υγεία, την υποδομή και την ποιότητα ζωής.
5. Γεωργικές κοινότητες: Οι αγρότες και οι αγροτικές κοινότητες παγκοσμίως αντιμετωπίζουν τα αλλοιωμένα πρότυπα βροχοπτώσεων, τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, τις αυξημένες παραστάσεις και τις μεταβαλλόμενες αναπτυσσόμενες εποχές. Αυτές οι προκλήσεις επηρεάζουν την επισιτιστική ασφάλεια, τα μέσα διαβίωσης και τη σταθερότητα των αγροτικών οικονομιών.
6. εξαρτώμενες από τους παγετώνες περιοχές: Οι περιοχές που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τους παγετώνες για τους υδάτινους πόρους, όπως τα Ιμαλάια, οι Άνδεις και οι Άλπεις, αντιμετωπίζουν τη μειωμένη διαθεσιμότητα νερού, που επηρεάζουν το πόσιμο νερό, την άρδευση, την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας και τα κατάντη οικοσυστήματα.
7. Αρκτικές περιοχές: Οι εμπειρίες της Αρκτικής ενισχύθηκαν η υπερθέρμανση σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πλανήτη, με αποτέλεσμα ταχεία τήξη φύλλων πάγου, υποβάθμιση του παγωμένου και διαταραχές στα οικοσυστήματα, που επηρεάζουν τις αυτόχθονες κοινότητες και τους οικοτόπους της άγριας φύσης.
8. Περιοχές επιρρεπείς στην ξηρασία: Οι περιοχές που είναι επιρρεπείς σε ξηρασία, όπως τμήματα της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Αυστραλίας, αντιμετωπίζουν αυξημένη έλλειψη νερού, επηρεάζοντας τη γεωργία, τα ζώα και τη διαθεσιμότητα πόσιμου νερού για πληθυσμούς ανθρώπων και ζωικών.
Αυτές οι κοινές εμπειρίες υπογραμμίζουν τη διασύνδεση των επιπτώσεων της αλλαγής του κλίματος και την ανάγκη συλλογικής δράσης, ανταλλαγής πόρων και ανταλλαγής γνώσεων μεταξύ των πληγείσες κοινότητες για την οικοδόμηση της ανθεκτικότητας και την προσαρμογή σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα.