Αλυσίδες εφοδιασμού πόρων υπό απειλή από την κλιματική αλλαγή

Η ανθρώπινη φυλή βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε αυτό που έχει να προσφέρει η γη:ορυκτά από το υπόγειο, τροφή από ξηρά και θάλασσα. Γνωρίζουμε πόσο σημαντικοί είναι αυτοί οι πόροι για εμάς, αλλά αυτό που δεν το σκεφτόμαστε συχνά πόσο σημαντικό είναι να πάρουν αυτοί οι πόροι σε εμάς.

Θα μπορούσατε να πείτε ότι οι αλυσίδες εφοδιασμού μας προκαλούν τον κόσμο. Χωρίς αυτά, απλώς δεν θα μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες στις οποίες βασιζόμαστε καθημερινά. Αλλά αυτοί οι ζωτικοί δεσμοί απειλούνται.

Η σεζόν του 2017 των τυφώνων στον Ατλαντικό είδε τρεις μεγάλους τυφώνες να έφτασαν στην ξηρά σε εδάφη των ΗΠΑ – κάτι πρωτοφανές τόσο σε ισχύ όσο και σε κλίμακα ζημιών. Νωρίτερα μέσα στο έτος, στην άλλη άκρη του κόσμου, ο πρώην τροπικός κυκλώνας Debbie άφησε ίχνη καταστροφής τόσο για τις αγροτικές όσο και για τις αστικές κοινότητες, καθώς οι εκτεταμένες έντονες βροχοπτώσεις προκάλεσαν έντονες πλημμύρες. Η Debbie άφησε τα αγροκτήματα, τα ορυχεία, τις σιδηροδρομικές γραμμές και τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης να πλημμυρίσουν, επηρεάζοντας άμεσα τις παγκόσμιες τιμές των εμπορευμάτων.

Πώς μπορούμε λοιπόν να κάνουμε τις αλυσίδες εφοδιασμού μας πιο ανθεκτικές απέναντι σε αυτά τα ανατρεπτικά γεγονότα; Και με την κλιματική αλλαγή που αναμένεται να φέρει πιο σοβαρά, και πιθανώς πιο συχνά, ακραία γεγονότα – τι πρέπει να κάνουμε για να διασφαλίσουμε ότι λειτουργούν όπως πρέπει;

Είναι θέμα πολυπλοκότητας;

Σε μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη στο περιοδικό «Global Environmental Change», η Lilly Lim-Camacho και η Eva Plaganyi-Lloyd από το CSIRO της Αυστραλίας, με τους συν-συγγραφείς τους, προσομοιώνουν διαταραχές που σχετίζονται με το κλίμα σε αλυσίδες εφοδιασμού τριών βασικών τομέων:αλιεία, γεωργία. και ορυκτά. Συνέκριναν πόσο πολύπλοκες (αυτές με πολλούς συνδέσμους και κόμβους) και απλές αλυσίδες λειτουργούσαν σε διάφορες καταστάσεις διακοπής. Χρησιμοποιώντας προσεγγίσεις μοντελοποίησης δικτύου, διαπίστωσαν ότι οι πιο σύνθετες αλυσίδες τείνουν να έχουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα σε διακοπές που μοιάζουν με ακραία καιρικά φαινόμενα, από τις απλές αλυσίδες.

Ωστόσο, δεν υπάρχει ένα μέτρο ανθεκτικότητας. Οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν διάφορους δείκτες, συμπεριλαμβανομένων των βασικών στοιχείων, της ομοιότητας, της ανθεκτικότητας, της συνέχειας της προσφοράς και της κλιματικής ανθεκτικότητας. Αυτοί οι δείκτες εκτιμούν την απόδοση απλών και σύνθετων αλυσίδων εφοδιασμού υπό διακοπή. Σε συνδυασμό, μας παρέχουν μια ένδειξη για το ποιες αλυσίδες είναι πιο πιθανό να ανακάμψουν από τις κλιματικές κρίσεις. Και μερικές αλυσίδες δεν το κάνουν – ιδιαίτερα οι πολύ απλές.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν μας αρέσει η πολυπλοκότητα. Μας αρέσουν οι απλές, αποτελεσματικές, λιτές αλυσίδες.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ειδικοί της εφοδιαστικής αλυσίδας επικεντρώθηκαν στην έννοια του «αδύνατου». Είναι λογικό; Οι λιτές αλυσίδες εφοδιασμού εξοικονομούν πόρους – χρόνο, χρήμα, ενέργεια. Αλλά αυτή η προσέγγιση έχει ήδη αμφισβητηθεί, καθώς δεν επιτρέπει στις αλυσίδες εφοδιασμού να διατηρήσουν ένα ορισμένο επίπεδο ευελιξίας ή ευελιξίας, κάτι που τους επιτρέπει να αλλάζουν εάν το χρειάζονται οι περιστάσεις. Πρέπει λοιπόν να βρούμε μια ισορροπία μεταξύ της αναζήτησης της αποτελεσματικότητας και της προσπάθειάς μας για ευκινησία, και η ώρα να το κάνουμε αυτό είναι τώρα. Η κλιματική αλλαγή και το πλήθος των ακραίων γεγονότων της είναι μπροστά μας και δεν έχουμε πλέον τον ελεύθερο χρόνο να μάθουμε απλώς από την εμπειρία. Οι αλυσίδες προμήθειας πόρων μας είναι πολύ σημαντικές για εμάς για να «περιμένουμε και να δούμε». Εάν αναπτύξουμε και εφαρμόσουμε τρόπους μέτρησης, παρακολούθησης, προσαρμογής ή μετατροπής της απόδοσης των αλυσίδων εφοδιασμού μας υπό διακοπή, τότε ήμασταν ένα βήμα πιο κοντά στη διασφάλιση της θέσης μας στο μέλλον.

Αυτή η μελέτη, Οι σύνθετες αλυσίδες εφοδιασμού πόρων εμφανίζουν υψηλότερη ανθεκτικότητα σε προσομοιωμένους κλιματικούς κραδασμούς δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Global Environmental Change.