Πώς οι θαλάσσιοι θηρευτές βρίσκουν τα hotspots τροφίμων σε ανοιχτό ωκεανό «ερήμους»
1. Όραμα και βιοφωταύγεια:Πολλοί θαλάσσιοι θηρευτές έχουν εξαιρετική όραση, επιτρέποντάς τους να ανιχνεύσουν θήραμα οπτικά στον ανοιχτό ωκεανό. Ορισμένοι θηρευτές, όπως ο τόνος και ο ξιφία, έχουν εξειδικευμένα μάτια που ενισχύουν την ικανότητά τους να βλέπουν σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Επιπλέον, ορισμένοι θηρευτές μπορούν να ανιχνεύσουν σήματα βιοφωταύγειας που εκπέμπονται από τους οργανισμούς των θηραμάτων. Πολλά πλάσματα βαθέων υδάτων χρησιμοποιούν βιοφωταύγεια για να προσελκύσουν συντρόφους ή να επικοινωνούν μεταξύ τους και οι θηρευτές έχουν προσαρμοστεί για να εκμεταλλευτούν αυτό το φαινόμενο για να βρουν το θήραμά τους.
2. Ο μυρωδιά και η χημειοαπομπή:Οι θαλάσσιοι θηρευτές έχουν μια καλά αναπτυγμένη αίσθηση της οσμής και της χημειότητας, την οποία χρησιμοποιούν για την ανίχνευση χημικών σημείων στο νερό. Αυτά τα συνθήματα μπορούν να υποδεικνύουν την παρουσία θήραμα, ακόμη και όταν το θήραμα δεν είναι ορατό. Οι καρχαρίες, για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι έχουν εξαιρετικά ευαίσθητα ρουθούνια και μπορούν να ανιχνεύσουν λεπτές συγκεντρώσεις αίματος ή άλλων χημικών ουσιών που απελευθερώνονται από τραυματισμένο θήραμα.
3. Ακουστικές ενδείξεις:Μερικοί θαλάσσιοι θηρευτές χρησιμοποιούν την ακοή τους για να ανιχνεύσουν τους ήχους που παράγονται από το θήραμα. Τα δελφίνια και οι φώκοι, για παράδειγμα, χρησιμοποιούν την εκκίνηση για να εκπέμπουν κλικ υψηλής συχνότητας που αναπηδούν από τα αντικείμενα και να επιστρέψουν στα αυτιά τους, επιτρέποντάς τους να δημιουργήσουν μια διανοητική εικόνα του περιβάλλοντος τους και να εντοπίσουν το θήραμα. Οι οδοντωμένες φάλαινες, όπως οι φάλαινες σπέρματος, χρησιμοποιούν επίσης την echolocation για να βρουν γιγαντιαία καλαμάρι και άλλα θήραμα βαθιάς υδάτων.
4. Παρακολούθηση ρευμάτων και μέτωπα:Οι θαλάσσιοι θηρευτές συχνά βασίζονται στις γνώσεις τους για τα ωκεάνια ρεύματα και τα μέτωπα για να βρουν τα hotspots τροφίμων. Τα ρεύματα και τα μέτωπα είναι περιοχές όπου συναντώνται διαφορετικές μάζες νερού, δημιουργώντας ζώνες σύγκλισης που συγκεντρώνουν πλαγκτόν και άλλους οργανισμούς θήρας. Οι θηρευτές, όπως τα θαλάσσια πτηνά και ο τόνος, μαθαίνουν να συνδέουν αυτές τις περιοχές με υψηλή πυκνότητα θηραμάτων και να τους αναζητούν κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους.
5. Μετά τα θαλάσσια πτηνά και τα θαλάσσια θηλαστικά:Πολλοί θηρευτές ακολουθούν τα θαλάσσια πτηνά και τα θαλάσσια θηλαστικά που τρέφονται με τα ίδια είδη θηραμάτων. Ειδικότερα, τα θαλάσσια πτηνά είναι συχνά έμπειρα στον εντοπισμό σχολών ψαριών ή άλλων συγκεντρώσεων θηραμάτων από τον αέρα. Ακολουθώντας αυτά τα ζώα, οι θηρευτές μπορούν να αυξήσουν αποτελεσματικά τις πιθανότητες να βρουν άφθονες πηγές τροφίμων.
6. Μάθηση και μνήμη:Οι θηρευτές θαλάσσιων έχουν αξιοσημείωτες ικανότητες μάθησης και μπορούν να θυμηθούν τη θέση των παραγωγικών χώρων διατροφής. Μπορούν να μάθουν από τις δικές τους εμπειρίες ή να παρατηρούν άλλους θηρευτές και να υιοθετήσουν επιτυχημένες στρατηγικές διατροφής. Για παράδειγμα, ορισμένοι καρχαρίες μπορεί να θυμούνται τη θέση των seamounts ή υποβρύχιων φαραγγιών όπου έχουν βρει λεία στο παρελθόν.
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις στρατηγικές που χρησιμοποιούνται από τους θαλάσσιους θηρευτές για να βρουν τα hotspots τροφίμων σε ανοιχτές ερήμους ωκεανών. Συνδυάζοντας τις αισθητηριακές προσαρμογές, τα συνθήματα συμπεριφοράς και την περιβαλλοντική συνειδητοποίηση, αυτοί οι θηρευτές περιηγούνται στις τεράστιες εκτάσεις του ωκεανού και εντοπίζουν τις περιοχές όπου μπορούν να κυνηγήσουν και να τροφοδοτήσουν με επιτυχία.
