Ποιο είναι το pH του απεσταγμένου νερού;
Το pH του απεσταγμένου νερού είναι θεωρητικά περίπου 7. Στην πράξη, είναι δύσκολο να τεθεί ένας ακριβής αριθμός στο pH του απεσταγμένου νερού, επειδή η απλή έκθεση στον αέρα μπορεί να διαλύσει το διοξείδιο του άνθρακα.
Γιατί έχει σημασία το pH μιας ουσίας; Τι είναι το απεσταγμένο νερό; Ας βάλουμε την τιμή του pH του απεσταγμένου νερού στο πλαίσιο συζητώντας τι είναι το απεσταγμένο νερό και γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζετε το pH μιας ουσίας.
Τι είναι το απεσταγμένο νερό;
Το απεσταγμένο νερό είναι το νερό που έχει βράσει και συλλέγεται σε δοχείο μετά το βρασμό. Όταν το νερό βράσει μετατρέπεται σε ατμό και αυτός ο ατμός συμπυκνώνεται σε υγρό όταν συλλέγεται σε ξεχωριστό δοχείο. Ένας από τους κύριους λόγους για την απόσταξη του νερού είναι ότι οι ακαθαρσίες που βρίσκονται μέσα στο νερό διαχωρίζονται και αφήνονται στο αρχικό δοχείο κατά τη διάρκεια του βρασμού, καθιστώντας το νερό απόσταξης χρήσιμο τρόπο καθαρισμού του νερού.
Το απεσταγμένο νερό χρησιμοποιείται συχνά για ποικίλες βιομηχανικές εφαρμογές καθώς και σε εργαστήρια. Τα βιολογικά και χημικά εργαστήρια χρησιμοποιούν συχνά απεσταγμένο νερό όταν οι πειραματιστές θέλουν να είναι πιο σίγουροι ότι οι ακαθαρσίες μέσα στο νερό δεν αλλοίωσαν τα αποτελέσματα του πειράματός τους. Όταν απαιτείται εξαιρετικά καθαρό νερό για ένα πείραμα, μερικές φορές μπορεί να χρησιμοποιηθεί νερό που έχει διπλή απόσταξη.
Απεσταγμένο νερό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα ενυδρείο για να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχουν γνωστοί ή άγνωστοι ρύποι μέσα στο νερό, οπότε τα απαραίτητα μέταλλα μπορούν να εισαχθούν στο ενυδρείο. Μια άλλη κατάσταση όπου το απεσταγμένο νερό μπορεί να είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθεί από το κανονικό νερό είναι στα συστήματα ψύξης για αυτοκίνητα. Τα ιόντα ορυκτών που βρίσκονται συνήθως στο νερό της βρύσης συχνά αποδεικνύονται βλαβερά για τις μπαταρίες μολύβδου-οξέος, επομένως το απεσταγμένο νερό είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιηθεί από συστήματα ψύξης.
Τι είναι η κλίμακα PH;
Η κλίμακα pH είναι μια βολική μέθοδος σύγκρισης του πόσο σχετικά όξινο ή βασικό είναι ένα διάλυμα με ένα άλλο διάλυμα. Η κλίμακα pH συνήθως κυμαίνεται από 0 έως 14. Η κλίμακα pH είναι μια αρνητική λογαριθμική κλίμακα, που σημαίνει ότι για κάθε ακέραιο αριθμό που ανεβαίνετε στην κλίμακα pH, η συγκέντρωση του H+ (υδρογόνο) αλλάζει κατά 10. Σημειώστε ότι Υπάρχει μια αντίστροφη σχέση μεταξύ του pH και του H+, επομένως όταν το pH αυξάνεται η συγκέντρωση του H+ μειώνεται.
Ένα ουδέτερο διάλυμα ορίζεται στην τιμή του pH =7, ενώ τα διαλύματα με τιμές pH μικρότερες από επτά θεωρούνται όξινα. Τα διαλύματα με τιμές pH μεγαλύτερες από 7 θεωρούνται βασικά. Ομοίως, εφόσον η κλίμακα του pH βασίζεται γύρω από τη συγκέντρωση του Η+ σε ένα διάλυμα, όσο μεγαλύτερη είναι η συγκέντρωση του Η+ τόσο πιο όξινο είναι το διάλυμα.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα κοινών διαλυμάτων και οι τιμές του pH τους:Το γάλα έχει pH περίπου 6,5, καθιστώντας το ασθενές οξύ. Ο κρόκος των αυγών έχει τιμή pH περίπου 5,5, όπως και η κανονική βροχή, καθιστώντας και τα δύο αδύναμα οξέα, αλλά ελαφρώς πιο όξινα από το γάλα. Ο καφές έχει τιμή pH περίπου 4,8, ενώ στο μακρινό άκρο της όξινης πλευράς της κλίμακας pH βρίσκεται το οξύ της μπαταρίας που έχει τιμή περίπου 1,0.
Στην άλλη πλευρά της κλίμακας βρίσκεται η πλευρά της βάσης. Το αίμα έχει pH περίπου 7,3, καθιστώντας το μια αδύναμη βάση. Ενώ το θαλασσινό νερό έχει pH περίπου 8,0 και η μαγειρική σόδα έχει pH περίπου 8,0. Όλες αυτές οι ουσίες είναι ασθενείς βάσεις. Μια ισχυρότερη βάση είναι το γάλα μαγνησίας, το οποίο έχει pH περίπου 10,6. Εν τω μεταξύ, μια πολύ ισχυρή βάση είναι η οικιακή αλισίβα που έχει pH περίπου 13,5.
Τόσο οι όξινες όσο και οι βασικές ουσίες μπορεί να είναι διαβρωτικές ουσίες, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στους ιστούς και να βλάψουν τα μάτια, το δέρμα και τους βλεννογόνους των ανθρώπων. Το pH του διαλύματος, η συγκέντρωση του διαλύματος και η διάρκεια της έκθεσης στο διάλυμα επηρεάζουν το πόσο βλαβερό θα είναι το διάλυμα στους ιστούς κάποιου.
Τα οξέα που έχουν τιμή pH μικρότερη από 4 είναι ικανά να δημιουργήσουν χημικά εγκαύματα. Μερικά από αυτά τα επικίνδυνα οξέα περιλαμβάνουν το φωσφορικό οξύ και το θειικό οξύ. Τα ασθενέστερα οξέα όπως το κιτρικό οξύ και το οξικό οξύ δεν είναι συνήθως διαβρωτικά για το ανθρώπινο σώμα και μπορούν να καταναλωθούν με ασφάλεια. Ισχυρές βάσεις είναι εκείνες οι βάσεις που έχουν τιμή pH 10 ή μεγαλύτερη και αυτές οι βάσεις είναι επίσης ικανές να προκαλέσουν χημικά εγκαύματα. Αυτές οι ισχυρές βάσεις περιλαμβάνουν το υδροξείδιο του νατρίου, το υδροξείδιο του καλίου και το υδροξείδιο του ασβεστίου. Αυτές οι χημικές βάσεις μπορούν επίσης να αντιδράσουν βίαια με το νερό, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης εξώθερμων αντιδράσεων που εκπέμπουν θερμότητα.
Η τιμή pH του απεσταγμένου νερού είναι θεωρητικά 7, ούτε οξύ ούτε βάση. Εάν δοκιμάζατε το απεσταγμένο νερό αμέσως μόλις ανοίξετε ένα δοχείο, αυτό πιθανότατα θα λάβατε. Ωστόσο, μόλις το απεσταγμένο νερό εκτεθεί στον αέρα, αρχίζει να διαλύει το διοξείδιο του άνθρακα και αρχίζει να μετατοπίζεται για να γίνεται ελαφρώς όξινο. Μετά από μερικές ώρες έκθεσης στον αέρα, η τιμή του pH πιθανότατα θα είναι περίπου 5,8.
Πίνοντας απεσταγμένο νερό
Γνωρίζετε λοιπόν ότι γνωρίζουμε ότι τόσο η όξινη όσο και η βασική ουσία μπορεί να σας βλάψουν, είναι ασφαλές να πίνετε απεσταγμένο νερό; Εξάλλου, η τιμή του pH του απεσταγμένου νερού είναι ακριβώς στη μέση στο 7, καθιστώντας το ούτε πολύ βασικό ούτε πολύ όξινο.
Υπάρχει κάπως μια διαμάχη σχετικά με το εάν είναι ασφαλές ή όχι να πίνετε απεσταγμένο νερό και η κατανάλωση απεσταγμένου νερού έχει υποστηριχθεί και αποθαρρυνθεί. Το απεσταγμένο νερό στερείται απαραίτητα ιόντα από πράγματα όπως το ασβέστιο και τα μέταλλα που χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα για να διατηρήσει τις βασικές βιολογικές του λειτουργίες και να διατηρήσει την ομοιόσταση. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες από αυτά τα πράγματα από τη διατροφή τους και η έλλειψη λίγου ασβεστίου που παραδοσιακά βρίσκεται στο πόσιμο νερό είναι απίθανο να προκαλέσει μεγάλη βλάβη στην υγεία τους.
Είναι επίσης πιθανό το απεσταγμένο νερό να είναι καλύτερο για ένα άτομο από το νερό της βρύσης, ειδικά εάν το νερό της βρύσης που καταναλώνει ένα άτομο είναι μολυσμένο με επιβλαβείς χημικές ουσίες όπως τα φυτοφάρμακα. Τελικά, εξαρτάται από τις ανάγκες ενός ατόμου και οι υπεύθυνοι υγείας ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να ερευνήσουν την περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία του πόσιμου νερού τους, είτε πίνουν εμφιαλωμένο νερό είτε νερό βρύσης. Συνιστάται επίσης η συζήτηση με έναν γιατρό σχετικά με τις αποφάσεις αλλαγής του πόσιμου νερού και τη διασφάλιση ότι κάποιος θα συνεχίσει να λαμβάνει τη σωστή πρόσληψη μετάλλων.
