Νέα μέθοδος αποκαλύπτει τη μαύρη τρύπα που κρύβεται στον διπλανό γαλαξία

Οι μαύρες τρύπες δεν εκπέμπουν φως, οπότε η εύρεση τους δεν είναι καθόλου εύκολη. Είτε πιάνονται ενώ τρώνε – σιφονίζοντας υλικό τόσο γρήγορα που το εν λόγω υλικό αρχίζει να λάμπει – είτε αν συγκρουστούν και απελευθερώσουν αρκετά βαρυτικά κύματα ώστε να μπορούμε να τα ανιχνεύσουμε.

Ο εντοπισμός των πιο ήσυχων, μικρότερων μαύρων τρυπών είναι πολύ πιο δύσκολος. Οι αστρονόμοι μπορούν να προσπαθήσουν να αναζητήσουν περίεργες κινήσεις σε κοντινά αστέρια. Με αυτόν τον τρόπο, μια ομάδα ανακάλυψε μια νέα μικρή μαύρη τρύπα στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, τον μεγαλύτερο συνοδό γαλαξία του δικού μας.

Όπως αναφέρεται στις Μηνιαίες Ανακοινώσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, η μαύρη τρύπα έχει 11 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο – σχετικά μικρή για την κατηγορία των μαύρων οπών αστρικής μάζας και μικροσκοπική σε σύγκριση με τις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στο κέντρο του γαλαξία που ζυγίζουν εκατομμύρια αν όχι δισεκατομμύρια φορές περισσότερο από αυτόν του Ήλιου μας.

Η μαύρη τρύπα βρίσκεται σε ένα αστρικό σμήνος που ονομάζεται NGC 1850. Αν και δεν είναι η πρώτη μαύρη τρύπα που ανακαλύφθηκε σε ένα αστρικό σμήνος, αυτή είναι η πρώτη που ανακαλύφθηκε σε ένα νεαρό σμήνος. Αυτή η ομάδα αστεριών είναι μόλις 100 εκατομμυρίων ετών, ένα βρέφος από κοσμικούς όρους. Η εύρεση ενός τέτοιου αντικειμένου είναι πραγματικά συναρπαστική, καθώς γίνεται δυνατή κοιτάζοντας την κίνηση του συντρόφου του αστέρα, που ζυγίζει περίπου πέντε φορές τον Ήλιο μας.

«Παρόμοια με τον Σέρλοκ Χολμς που εντοπίζει μια εγκληματική συμμορία από τα λάθη τους, κοιτάμε κάθε αστέρι σε αυτό το σύμπλεγμα με ένα μεγεθυντικό φακό στο ένα χέρι προσπαθώντας να βρούμε κάποια στοιχεία για την παρουσία μαύρων τρυπών αλλά χωρίς να τα δούμε απευθείας», είπε. Η συγγραφέας Sara Saracino από το Ινστιτούτο Ερευνών Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου John Moores του Λίβερπουλ, δήλωσε σε μια δήλωση.

"Το αποτέλεσμα που εμφανίζεται εδώ αντιπροσωπεύει μόνο έναν από τους καταζητούμενους εγκληματίες, αλλά όταν βρείτε έναν, είστε σε καλό δρόμο για να ανακαλύψετε πολλούς άλλους, σε διαφορετικά συμπλέγματα."

Χρειάστηκαν εξελιγμένα όργανα και μια αντισυμβατική τεχνική για να αποκαλυφθεί μια μαύρη τρύπα όπως αυτή. Η ομάδα χρησιμοποίησε το Multi-Unit Spectroscopic Explorer (MUSE) που τοποθετήθηκε στο Very Large Telescope της ESO, συλλέγοντας παρατηρήσεις για δύο χρόνια. Το όργανο επιτρέπει στους ερευνητές να μελετούν μεμονωμένα μέλη πολυσύχναστων περιοχών, όπως αστρικά σμήνη, συλλαμβάνοντας δεδομένα περίπου 1.000 αστέρων σε μία λήψη.

Οι μελλοντικές παρατηρήσεις ελπίζουν να εξετάσουν ακόμη νεότερα σμήνη για να κατανοήσουν αυτά και τις μαύρες τρύπες τους στα χρόνια της μόρφωσής τους, καθώς και να τα συγκρίνουν με παλαιότερα σμήνη και μαύρες τρύπες που είναι ήδη γνωστά και δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί.

«Κάθε ανίχνευση που κάνουμε θα είναι σημαντική για τη μελλοντική μας κατανόηση των αστρικών σμηνών και των μαύρων τρυπών σε αυτά», λέει ο συν-συγγραφέας της μελέτης Mark Gieles από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, Ισπανία.

Όταν το Εξαιρετικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο κυκλοφορήσει αργότερα αυτή τη δεκαετία, μπορεί να βρεθούν ακόμη περισσότερες από αυτές τις κρυμμένες μαύρες τρύπες.