Ανακαλύφθηκε ο δεύτερος Τρωικός αστεροειδής που μοιράζεται την τροχιά της Γης
Οι αστρονόμοι επιβεβαίωσαν την ύπαρξη ενός δεύτερου γνωστού Τρωικού αστεροειδούς της Γης. Ονομάζεται 2020 XL5 , ο διαστημικός βράχος βρίσκεται σε ένα από τα βαρυτικά γλυκά σημεία στο σύστημα Γης-Ήλιου, περίπου 60 μοίρες μπροστά από τον πλανήτη μας στην τροχιά του. Το να μοιράζεται την ίδια σταθερή τροχιά με τη Γη την καθιστά εξαιρετική υποψήφια για μελλοντικές αποστολές με πτήση, κάτι που μπορούμε να κάνουμε για τα επόμενα 4.000 χρόνια, σύμφωνα με αστρονόμους που λένε ότι τουλάχιστον για πόσο καιρό θα παραμείνει στη θέση της.
Οι «Τρωάδες αστεροειδείς» είναι αστεροειδείς που καταλαμβάνουν ένα σταθερό σημείο Λαγκράντζ στην τροχιά ενός πλανήτη γύρω από τον Ήλιο. Οι Τρώες του Δία είναι οι πρωτότυποι και πιο διάσημοι (περίπου 9.800 γνωστοί μέχρι στιγμής), αλλά υπάρχουν οι Τρώες του Άρη (εννέα), οι Τρώες του Ποσειδώνα (28) και οι Τρώες του Ουρανού (δύο). Τώρα, ο δεύτερος trojan της Γης έχει περιγραφεί στο περιοδικό Nature Communications.
Ο αστεροειδής ανακαλύφθηκε από το τηλεσκόπιο έρευνας Pan-STARRS1 στη Χαβάη τον Δεκέμβριο του 2020. Οι αστρονόμοι είχαν δεδομένα που υποδηλώνουν ότι αυτός θα μπορούσε να είναι ένας δεύτερος αστεροειδής τροϊκός μετά το 2010 TK7 , το οποίο ανακαλύφθηκε το 2010. Οι επακόλουθες παρατηρήσεις ήταν ζωτικής σημασίας, αλλά δεν ήταν καθόλου εύκολες, δεδομένου του πόσο κοντά εμφανίζεται το αντικείμενο κοντά στον Ήλιο στον ουρανό.
Κρίσιμο σε αυτό ήταν το τηλεσκόπιο Lowell Discovery των 4,3 μέτρων, το τηλεσκόπιο SOAR (Southern Astrophysical Research) 4,1 μέτρων στο Cerro Pachón στη Χιλή και ο οπτικός επίγειος σταθμός 1 μέτρου της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας στην Τενερίφη των Καναρίων Νήσων. Κατάφεραν να δείχνουν πολύ χαμηλά στον ορίζοντα λίγο πριν την ανατολή του ηλίου και να παρατηρήσουν αυτό το πολύ αχνό ουράνιο σώμα.
Αυτό συνδυάστηκε με αρχειακά δεδομένα. Δεδομένου του μεγέθους πολλών ερευνών, οι αστεροειδείς μπορούν να παρατηρηθούν πριν αναγνωριστούν ως αντικείμενα ενδιαφέροντος. Στο τέλος, όλα μαζί παρείχαν μια ενδιαφέρουσα εικόνα.
«Με αυτά τα δεδομένα στη διάθεσή μας, αυξήσαμε τις γνώσεις μας για την τροχιά του αστεροειδούς και, στη συνέχεια, θα μπορούσαμε να επιβεβαιώσουμε ότι αυτό πρέπει να είναι το δεύτερο τρωικό αντικείμενο της Γης», ο επικεφαλής συγγραφέας Toni Santana-Ros από το Πανεπιστήμιο του Αλικάντε και το Ινστιτούτο Επιστημών του Κόσμου. του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης είπε στο IFLScience. «Επιπλέον, κάναμε κάποιες μετρήσεις της φωτεινότητας του αντικειμένου, ώστε να μπορούμε να υπολογίσουμε το μέγεθος των αντικειμένων. Αναμένεται να είναι μεγαλύτερο από ένα χιλιόμετρο.”
2020 XL5 είναι περίπου 1,2 χιλιόμετρα (0,73 μίλια) σε μέγεθος, περίπου τρεις φορές το μέγεθος του πρώτου Trojan της Γης. Και οι δύο trojan βρίσκονται στο Lagrangian σημείο 4 ή απλά L4, ένα από τα πέντε ειδικά σημεία ισορροπίας. Το L1 βρίσκεται μεταξύ της Γης και του Ήλιου. Το L2 είναι το σημείο όπου βρίσκεται τώρα το JWST και από όπου λειτουργεί. Το L3 βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά του Ήλιου στο τροχιακό επίπεδο της Γης. Οι L4 και L5 είναι αντίστοιχα οι πρώτοι και ακολουθούν τον πλανήτη μας.
Οι Τρώες της Γης είναι σπάνιοι σε σύγκριση με τον τεράστιο πληθυσμό που έχει ένας πλανήτης όπως ο Δίας, αν και ο Santana-Ros εξηγεί ότι υπάρχει σίγουρα μια παρατήρηση, δεδομένου του πόσο δύσκολο είναι να μελετηθούν περιοχές όπως οι L4 και L5. Και όχι μόνο από τη Γη. Το OSIRIS-REx της NASA πέρασε από εκεί στο δρόμο του προς το Bennu και δεν είδε κανένα trojans.
Αλλά ακόμα και χωρίς τη δυσκολία στον εντοπισμό τους, υπάρχει επίσης θέμα σταθερότητας. Τα αντικείμενα που μπαίνουν σε L4 ή L5 ενδέχεται να μην μείνουν εκεί για πολύ. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 2020 XL5 θα είναι trojan για τουλάχιστον τα επόμενα 4.000 χρόνια, αλλά το μέλλον του δεν είναι καθόλου βέβαιο.
«Ο Δίας είναι ένα τεράστιο αντικείμενο, είναι ένας γίγαντας που έχει καθαρίσει πολλά από τη γειτονιά του. Δεν έχει άλλον ανταγωνιστή κοντά. Έτσι συγκεντρώνει πολλά αντικείμενα γύρω από το σημείο σταθερότητάς του, L4 και L5, και είναι πολύ δύσκολο για αυτά να ξεφύγουν από αυτά τα σημεία», είπε ο Santana-Ros στο IFLScience.
«Στην περίπτωση της Γης, είμαστε πολύ πιο κοντά στον Ήλιο και επιπλέον, έχετε την Αφροδίτη [η οποία έχει περίπου την ίδια μάζα με τη Γη], έχετε τον Άρη, έχετε ακόμη και τη Σελήνη», συνέχισε. «Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα σημεία δεν είναι τόσο σταθερά όσο θα ήταν για τον Δία. Είναι ευκολότερο για ένα αντικείμενο σε αυτά τα σημεία να διαφύγει λόγω κάποιας διαταραχής.»
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο πληθυσμός των trojan της Γης είναι εκατοντάδες, αλλά οι ερευνητές είναι βέβαιοι ότι είναι πιθανότατα πολύ μικρότερος από το 2020 XL5 . Εάν κάτι είναι συγκρίσιμου μεγέθους, θα πρέπει να είναι πιο σκούρο, να αντανακλά πολύ λίγο ηλιακό φως ή να βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη τροχιά για παρατήρηση.
Δεδομένου ότι αυτό το αντικείμενο είναι ένας συλληφθείς αστεροειδής, πιθανώς εκτινασσόμενος από την κύρια ζώνη αστεροειδών, και όχι κάτι που ήταν με τη Γη από την αρχή, ο Santana-Ros δεν πιστεύει ότι δικαιολογεί μια αποστολή διαστημικού σκάφους — ακόμα. Καθώς το λογισμικό και οι στρατηγικές παρατήρησης συνεχίζουν να βελτιώνονται, αναμένεται να ανακαλυφθούν περισσότεροι trojans.
«Κάποια στιγμή ίσως ανακαλύψουμε, δύο, τρεις, τέσσερις πέντε Τρώες της Γης και τότε θα ήταν λογικό να τοποθετήσουμε μια αποστολή εκεί για να τους μελετήσουμε όλους με μια κίνηση», είπε ο Santana-Ros στο IFLScience.
Μια παρόμοια αποστολή που ονομάζεται Lucy έχει σταλεί από τη NASA για να εξερευνήσει επτά από τους 7.000 μεγάλους αστεροειδείς (πάνω από 1 km) που αποτελούν τους Trojans του Δία.
