Η NASA επιβεβαιώνει ότι λειτουργεί ο προωθητής μικροκυμάτων «Αδύνατον» χωρίς προωθητικό
Σχέδια για μια συσκευή που ονομάζεται "προωστήρας μικροκυμάτων" προτάθηκαν το 2006. Ενώ η συσκευή ήταν φυσικά υγιής και ακολουθούσε τις αρχές της σχετικότητας, απορρίφθηκε από ερευνητές οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι μια τέτοια λειτουργική συσκευή θα αψηφούσε το νόμο της διατήρησης της ορμής. Μια ομάδα από τη NASA ξεκίνησε να δοκιμάσει τη συσκευή και να δει αν λειτουργεί. ιδού – έγινε!
Πριν από αρκετά χρόνια, ο Βρετανός επιστήμονας Roger Shawyer παρουσίασε τον προωθητή μικροκυμάτων EmDrive ως εναλλακτική λύση για την τροφοδοσία διαστημικών σκαφών χωρίς προωθητικό. Αντίθετα, χρησιμοποιεί μικροκύματα που αναπηδούν από ένα προσεκτικά ρυθμισμένο σύνολο ανακλαστήρων για να επιτύχει μικρές ποσότητες δύναμης και επομένως να επιτύχει ώθηση χωρίς προωθητικό. Αρχικά, η συσκευή φαινόταν θεωρητικά ελαττωματική. προφανώς, αψηφά το νόμο της διατήρησης της ορμής, ο οποίος δηλώνει ότι: Σε ένα κλειστό σύστημα (αυτό που δεν ανταλλάσσει καμία ύλη με το εξωτερικό και δεν επηρεάζεται από εξωτερικές δυνάμεις) η συνολική ορμή είναι σταθερή. Βασικά, αν σκεφτείτε μια σύγκρουση μεταξύ δύο αντικειμένων οι δυνάμεις που δρουν μεταξύ των δύο αντικειμένων είναι ίσες σε μέγεθος και αντίθετες στην κατεύθυνση. Με άλλα λόγια, για να σπρώξεις κάτι προς τα εμπρός, πρέπει να σπρώξεις κάτι προς τα πίσω. Χωρίς προωθητικό για ώθηση προς τα πίσω, χωρίς πρόωση προς τα εμπρός. η συσκευή κρίθηκε ελαττωματική, μη λειτουργική και απορρίφθηκε.
Αλλά το 2012, μια ομάδα Κινέζων ερευνητών ξεκίνησε να δοκιμάσει τον προωθητή, επαναλαμβάνοντας με επιτυχία το έργο του Shawyer βήμα προς βήμα. Δεν δημοσιεύτηκαν πολλά σχετικά με αυτό, και οι δυτικοί επιστήμονες εξακολουθούν να το απέρριψαν. Χρειάστηκαν δύο χρόνια για να το προσέξει κάποιος - και ήταν η NASA. Ο προωθητής που κατασκεύασε η NASA παρήγαγε 30 έως 50 micronewtons ώθησης, η οποία ήταν σημαντικά λιγότερη από τα αναφερόμενα 720 millinewton της κινεζικής ομάδας ή τα 16 έως 30 millinewton του Shawyer, αλλά η αρχή είναι η ίδια. Όπως γράφουν στην έκθεσή τους, δεν είναι απολύτως βέβαιοι πώς ή γιατί… αλλά λειτουργεί!
Οι συνέπειες είναι απίστευτες και αδύνατο να κατανοηθούν αυτή τη στιγμή – έτσι προς το παρόν, η NASA επέλεξε να επικεντρωθεί στα αποτελέσματα και όχι στη μέθοδο. Οι συνέπειες για τα μακροπρόθεσμα διαστημικά ταξίδια είναι εκπληκτικές. θα μπορούσαμε να παραιτηθούμε από την ανάγκη μεταφοράς τεράστιων ποσοτήτων καυσίμου και αντ' αυτού να χρησιμοποιήσουμε την ηλιακή ενέργεια για να παράγουμε την ισχύ για τη δημιουργία των μικροκυμάτων στην αρχή, πράγμα που σημαίνει ότι ο κινητήρας θα μπορούσε να λειτουργεί επ' αόριστον, εφόσον έχει πρόσβαση στην ηλιακή ενέργεια (ή οποιαδήποτε ενέργεια άλλου αστεριού, αν σκεφτούμε την πραγματικά μεγάλη εικόνα). Προς το παρόν, ωστόσο, ο κινητήρας της NASA δεν θα μπορούσε να προωθήσει ούτε ένα φιστίκι στο διάστημα, αλλά η κλιμάκωση δεν θα πρέπει να είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα - αρκεί να καταλάβουν γιατί στο καλό λειτουργεί!
Θα μπορούσαμε να έχουμε να κάνουμε με μια αλλαγή παραδείγματος; Θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο νέο στάδιο στην εξερεύνηση του διαστήματος; Όπως και η NASA, δεν έχω ιδέα
