Αυτή είναι η καλύτερη εικόνα του βαρύτερου αστεριού στο γνωστό σύμπαν

Οι αστρονόμοι έχουν δημιουργήσει την πιο ευκρινή εικόνα μέχρι τώρα για το αστρικό σμήνος R136 και τον πιο διάσημο κάτοικό του R136a1, το βαρύτερο αστέρι στον κόσμο από όσο γνωρίζουν οι άνθρωποι. Αυτό το απίστευτα τεράστιο αντικείμενο έχει πλέον δει με τόση σαφήνεια που η ομάδα μπόρεσε να βελτιώσει τις εκτιμήσεις μάζας, κάτι που έχει βαθιές συνέπειες όχι μόνο για την κατανόησή μας για τα αστέρια αλλά και για την κατανόησή μας για το σύμπαν συνολικά.

Η μελέτη, που έγινε αποδεκτή για δημοσίευση στο The Astrophysical Journal, εξετάζει την εκτίμηση μάζας αυτού του αντικειμένου – το οποίο προηγουμένως πιστευόταν ότι ήταν έως και 320 φορές η μάζα του Ήλιου – σε ένα εύρος μεταξύ 170 και 230 ηλιακών μαζών. Ενώ εξακολουθεί να είναι ένα αντικείμενο που σπάει ρεκόρ, αυτές οι παρατηρήσεις υποδηλώνουν ότι ίσως τα εξαιρετικά τεράστια αστέρια είναι πολύ πιο σπάνια από ό,τι αναμενόταν.

«Τα αποτελέσματά μας μας δείχνουν ότι το πιο ογκώδες αστέρι που γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή δεν είναι τόσο μαζικό όσο πιστεύαμε προηγουμένως», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Venu Kalari. "Αυτό υποδηλώνει ότι το ανώτερο όριο των αστρικών μαζών μπορεί επίσης να είναι μικρότερο από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως."

Ενώ κανονικά αστέρια όπως ο Ήλιος ζουν για δισεκατομμύρια χρόνια, τα τεράστια αστέρια καίγονται λαμπρά και πεθαίνουν νεαρά σε σουπερνόβα. Ένα πολύ συγκεκριμένο είδος σουπερνόβα αναμένεται να συμβεί για αστέρια με μάζα μεγαλύτερη από 150 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο:Θα κατέληγαν σε ένα σουπερνόβα αστάθειας ζεύγους.

Αυτά τα γεγονότα είναι τόσο καταστροφικά που δεν αφήνουν πίσω τους μια μαύρη τρύπα ή ένα αστέρι νετρονίων. Ολόκληρο το αστέρι καταστρέφεται και τα στρώματά του μετατρέπονται σε στοιχεία βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο και εξαπλώνονται σε όλο το σύμπαν. Είμαστε εδώ σήμερα γιατί τεράστια αστέρια στο παρελθόν έκαναν ακριβώς αυτό. Είμαστε φτιαγμένοι από αυτά τα στοιχεία. Εάν η μάζα των άλλων άστρων έχει υπερεκτιμηθεί, οι σουπερνόβα αστάθειας ζευγών μπορεί να είναι πιο σπάνιες από ό,τι πιστεύαμε, κάτι που έχει επιπτώσεις στην κατανόησή μας για το πώς το σύμπαν έγινε αυτό που είναι σήμερα.

Οι παρατηρήσεις διεξήχθησαν στο τηλεσκόπιο Gemini South του Διεθνούς Παρατηρητηρίου Διδύμων. Χρησιμοποίησαν το όργανο Zorro – που είναι ισπανικά για την αλεπού – και μια νέα τεχνική για να δουν το αστρικό σμήνος, το οποίο βρίσκεται στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, έναν γειτονικό γαλαξία του Γαλαξία. Ο Ζορό επέτρεψε να δει τα μεμονωμένα αστέρια στο σμήνος και έτσι να μειώσει την αβεβαιότητα στη μάζα τους.

«Ξεκινήσαμε αυτή την εργασία ως μια διερευνητική παρατήρηση για να δούμε πόσο καλά ο Zorro μπορούσε να παρατηρήσει αυτό το είδος αντικειμένου», εξήγησε ο Kalari. "Ενώ συνιστούμε προσοχή κατά την ερμηνεία των αποτελεσμάτων μας, οι παρατηρήσεις μας δείχνουν ότι τα αστέρια με τη μεγαλύτερη μάζα μπορεί να μην έχουν τόση μάζα όσο νομίζαμε κάποτε."

Η τεχνική που χρησιμοποιείται ονομάζεται speckle imaging και, μαζί με την προσαρμοστική οπτική, μπορεί να εξουδετερώσει το φαινόμενο θολώματος της ατμόσφαιρας της Γης. Η προσέγγιση λειτουργεί με τη λήψη πολλών χιλιάδων παρατηρήσεων μικρής έκθεσης που στη συνέχεια υποβάλλονται σε επεξεργασία για να ληφθεί ανάλυση συγκρίσιμη, και σε αυτήν την περίπτωση, μεγαλύτερη από την παρατήρηση των διαστημικών τηλεσκοπίων.

«Αυτό το αποτέλεσμα δείχνει ότι, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, ένα τηλεσκόπιο 8,1 μέτρων που έχει φτάσει στα όριά του μπορεί να ανταγωνιστεί όχι μόνο το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble όσον αφορά τη γωνιακή ανάλυση, αλλά και το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb», σχολίασε ο Ricardo Salinas. , συν-συγγραφέας αυτής της εργασίας και ο επιστήμονας οργάνων για τον Zorro. "Αυτή η παρατήρηση ωθεί τα όρια αυτού που θεωρείται δυνατό με τη χρήση της απεικόνισης στίγματος."