Ποιες είναι οι πιθανότητες επαφής με εξωγήινους;
Οι μόνες ευφυείς μορφές ζωής που γνωρίζουμε κατοικούν εδώ στη Γη. Αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στην ερώτηση:«Είμαστε μόνοι;»
Η αναζήτηση για εξωγήινη νοημοσύνη έχει πλέον ένα αποδεκτό αρκτικόλεξο, SETI, και έναν αυξανόμενο αριθμό ενδιαφερόμενων συμμετεχόντων. Οι πιθανότητες μιας γαλαξιακής εταιρείας μπορούν μόνο να εκτιμηθούν και ένα πρωταρχικό εργαλείο για την πρόβλεψη του αριθμού άλλων πολιτισμών εκεί έξω είναι η Εξίσωση Drake. Σχεδόν όλοι όσοι ενδιαφέρονται για το SETI το έχουν ακούσει. Αλλά οι απόψεις για τη χρησιμότητά του ποικίλλουν πολύ. Για κάποιους, είναι ένας χρήσιμος τρόπος να εκτιμήσουν τον αριθμό των τεχνολογικών πολιτισμών στον γαλαξία μας και τις πιθανότητες ανίχνευσης ενός εξωγήινου μηνύματος. Άλλοι το θεωρούν ως μια χαμένη προσπάθεια, δεδομένου του τεράστιου φάσματος εικασιών που εμπλέκονται στα συστατικά του. Υπάρχει μια μέση λύση για να το χρησιμοποιήσουμε για να ενημερώσουμε και να αξιολογήσουμε την αξιοπιστία των σχετικών δεδομένων που έχουμε και τους τρόπους βελτίωσης των αβεβαιοτήτων. Μπορεί σίγουρα να είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την τόνωση της περιέργειας σε αυτό το θέμα.
Ο Frank Drake παρουσίασε την εξίσωση το 1961 σε αυτό που μπορεί να ήταν το πρώτο επίσημο συνέδριο SETI στο Εθνικό Ραδιοαστρονομικό Παρατηρητήριο στη Δυτική Βιρτζίνια. Η πρόθεση ήταν πιθανό να τονώσει τη συζήτηση και να αξιολογήσει την προτεινόμενη έρευνα, όχι να καταλήξουμε σε μια πραγματική εκτίμηση του αριθμού των ευφυών ET των οποίων τα σήματα θα μπορούσαμε να ανιχνεύσουμε πολλαπλασιάζοντας τα συστατικά του. Στην αρχική της μορφή, η εξίσωση Drake είναι:
Δ =R * x fp x ne x fl x fi x fc x L όπου:
· Δ είναι ο αριθμός των ευφυών πολιτισμών στον Γαλαξία του Γαλαξία, οι οποίοι, για αυτήν την άσκηση, εκπέμπουν ραδιόφωνο, φως ή άλλες μεταδόσεις που είναι ανιχνεύσιμες από μακριά.
· R * είναι ο ρυθμός σχηματισμού αστέρων ανά έτος για τον γαλαξία.
· fp είναι το κλάσμα αυτών των αστεριών με πλανήτες.
· ne είναι ο μέσος αριθμός πλανητών που μπορούν να υποστηρίξουν ζωή (σκεφτείτε το e για «γήινο» ή «οικολογικά κατάλληλο»).
· fl είναι ο αριθμός εκείνων που αναπτύσσουν πραγματικά τη ζωή.
· fi ο αριθμός εκείνων όπου η ζωή γίνεται έξυπνη.
· fγ το κλάσμα αυτών που εκπέμπουν ανιχνεύσιμα σήματα στο διάστημα
· L η διάρκεια ζωής ενός πολιτισμού που επικοινωνεί.
Ο πολλαπλασιασμός των όρων θα έδινε εκτιμήσεις που κυμαίνονται από έναν γαλαξία γεμάτο ETI (εξωγήινα νοήμονα όντα) μέχρι εμάς και μόνο. Αν και η ET δεν έχει επικοινωνήσει ακόμη, η πρόοδος στην αστρονομία από το 1961 έχει επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις ορισμένων από αυτούς τους όρους. Ας ξαναδούμε το καθένα από αυτά.
Δ θεωρείται συνήθως ο αριθμός των πολιτισμών που επικοινωνούν μόνο στον Γαλαξία μας. Αλλά να έχετε κατά νου ότι υπάρχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια άλλοι γαλαξίες και τα αστέρια τους πολύ πιο μακριά στο ορατό σύμπαν.
Ο παράγοντας R Το * υπολογίζεται ~1 από ορισμένους αστρονόμους, με βάση τον τρέχοντα ρυθμό σχηματισμού άστρων σε ολόκληρο τον γαλαξία μας. Αλλά ο ρυθμός σχηματισμού άστρων ήταν κάποτε υψηλότερος και η διαίρεση του αριθμού των άστρων στον γαλαξία (200-400 δισεκατομμύρια) με την εκτιμώμενη ηλικία του (περίπου 10 δισεκατομμύρια χρόνια) θα έδινε ένα R * πιο κοντά στα 10 το χρόνο, ο αριθμός που θα επιλέξω να συνδεθώ.
fp είναι ένα από τα πιο περιορισμένα κλάσματα λόγω των πρόσφατων προόδων στην αστρονομία. Ακόμη και πριν από μια δεκαετία ήταν μια εικασία, βασισμένη στη θεωρητική πιθανότητα ότι το αέριο και η σκόνη που είχαν απομείνει από τη γέννηση νέων άστρων θα συνενώνονταν σε πλανήτες. Όμως τα δεδομένα είναι πλέον διαθέσιμα. Έχουμε ανιχνεύσει πλανήτες σε τροχιά γύρω από αστέρια παρατηρώντας την ταλάντευση στη μετατόπιση Doppler του φάσματος τους καθώς οι πλανήτες σε τροχιά τραβούν τον ήλιο τους πέρα δώθε κατά τη διάρκεια της τροχιάς τους. Μπορούμε επίσης να παρατηρήσουμε απευθείας αστρικές εκλείψεις καθώς ο πλανήτης περνά μπροστά από το άστρο της πατρίδας του. Αυτό προκαλεί μια περιοδική μείωση του φωτός του αστεριού, παρόλο που δεν έχουμε τηλεσκόπια αρκετά ισχυρά για να δούμε πραγματικά τον σκοτεινό στρογγυλό δίσκο του πλανήτη με φόντο το αστέρι. Μετά από επίγειες παρατηρήσεις, η αποστολή Kepler Satellite που ολοκληρώθηκε πρόσφατα σημείωσε χιλιάδες εξωηλιακούς πλανήτες.
Με αυτά τα δεδομένα, οι αστρονόμοι υποστηρίζουν τώρα ότι περίπου τα μισά αστέρια έχουν πλανητικά συστήματα, καθένα από τα οποία είναι πιθανό να περιέχει περισσότερους από έναν πλανήτες. Ο σημερινός πρωταθλητής είναι το σύστημα TRAPPIST-1, που βρίσκεται μόλις 39 έτη φωτός από τη Γη, με 7 βραχώδεις πλανήτες σε τροχιά. Λάβετε υπόψη τους περιορισμούς των τρεχουσών αναζητήσεων και τα συναφή αποτελέσματα επιλογής. Μόνο δύο τύποι έχουν αστέρια (σχετικά χαμηλής μάζας αστέρια κατηγορίας M και G) έχουν ερευνηθεί πιο διεξοδικά, επομένως απαιτούνται παρεκβολές σε άλλους τύπους αστεριών. Επιπλέον, είναι οι μεγάλοι πλανήτες και αυτοί που βρίσκονται σε τροχιά κοντά στον ήλιο τους που είναι πιο εύκολο να εντοπιστούν, καθώς θα προκαλέσουν περισσότερη βαρυτική ταλάντωση στο άστρο τους και είναι πιο πιθανό να ρίξουν μια ανιχνεύσιμη σκιά καθώς περνούν μπροστά από αυτό. Ως εκ τούτου, πολλοί μικροί, «όμοιοι με τη Γη» πλανήτες έχουν διαφύγει τον εντοπισμό. Είναι πιθανώς ασφαλές να συνδέσετε την εκτίμηση του fp =0,5, αν και οι περισσότεροι αστρονόμοι μπορεί τώρα να συμπεράνουν ότι ο συνολικός αριθμός των πλανητών υπερβαίνει στην πραγματικότητα τον αριθμό των αστεριών εκεί έξω.
Εκτιμήσεις οικολογικά κατάλληλου για ζωή, ne , συχνά λέγεται ότι σημαίνουν ότι ο πλανήτης περιφέρεται στη «ζώνη Goldilocks» όπου έχει μια θερμοκρασία επιφάνειας ακριβώς κατάλληλη για να έχει υγρό νερό. Αυτό είναι μια λογική προϋπόθεση για τη ζωή, αν και είναι πιθανά εναλλακτικά σενάρια.
Για παράδειγμα, διαστημόπλοια ανακάλυψαν πρόσφατα ότι το φεγγάρι του Κρόνου Enceladas και το φεγγάρι του Δία Ευρώπη έχουν υγρούς ωκεανούς κάτω από παγωμένο φλοιό που θα μπορούσε να φιλοξενήσει ζωή, αν και δεν είναι πιθανό να είναι το είδος που θα εκπέμπει σήματα ραδιοφώνου ή λέιζαρ στον κόσμο. Οι απαιτήσεις εκτός από τη σωστή απόσταση από ένα αστέρι δεδομένης φωτεινότητας θα μείωναν το ne . Αυτή η λίστα πιθανών προϋποθέσεων για μια γήινη οικολογία περιλαμβάνει:να έχει το κατάλληλο είδος ατμόσφαιρας για να σταθεροποιήσει τη θερμοκρασία της επιφάνειας (αποφυγή ενός αφανούς φαινομένου του θερμοκηπίου που έχει υπερθερμασμένη Αφροδίτη), να έχει μια ατμόσφαιρα που είναι «αναπνεύσιμη» για τη ζωή της- μορφές, που έχουν ανοιχτούς ωκεανούς και συμπαγή γη, διαθέτουν ένα μεγάλο φεγγάρι για να σταθεροποιούν την περιστροφή του πλανήτη, και μερικές ακόμη. Επιτρέπω σε αυτά τα πρόσθετα γυμναστικής να μειώσουν την εκτίμησή μου για ne από σχεδόν 1 έως περίπου 0,5.
Τώρα μπορούμε να κάνουμε εικασίες για τη ζωή. Πολλοί επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η ζωή σχηματίστηκε «λίγο μετά» τη στερεοποίηση της Γης και η επιφάνειά της ψύχθηκε από μια αρχική λιωμένη κατάσταση που προέκυψε από τους πόνους γέννησής της από βραχώδεις συγκρούσεις και υπερτροφοδοτούμενο ηφαιστειακό πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια. "Σύντομα" σε αυτή την περίπτωση σημαίνει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Αν ναι, η έλευση της ζωής μπορεί να θεωρηθεί ως «εύκολη» και fl είναι κοντά στο 1. Αλλά υπάρχουν περισσότερα σε αυτό το ζήτημα. Αν κάποιος αναζητήσει μια τιμή βάσει αποδεικτικών στοιχείων fl , η γεωλογική απόδειξη της πρώιμης ζωής είναι αβέβαιη. Οι βράχοι που χρονολογούνται αξιόπιστα από τη ραδιενεργή διάσπαση εξακολουθούν να μην περιέχουν τα είδη αναγνωρίσιμων απολιθωμάτων που περιμένουμε από πολύ μεταγενέστερες μορφές ζωής. Έχει υποστηριχθεί ότι τα κανονικά μικροσκοπικά χαρακτηριστικά σε πετρώματα ηλικίας άνω των 3,8 δισεκατομμυρίων ετών σχηματίστηκαν από οργανισμούς που μοιάζουν με βακτήρια εκείνη την εποχή, αλλά οι διεργασίες μη ζωντανών ορυκτών θα μπορούσαν επίσης να τα εξηγήσουν, και η συζήτηση είναι σε εξέλιξη. Πιο γενικά αποδεκτές ενδείξεις ζωής εμφανίζονται στο γεωλογικό αρχείο πριν από περίπου 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Ένας άλλος τρόπος εκτίμησης fl εξετάζει τη χημεία και τη βιολογία της προέλευσης της ζωής. Αυτή η διαδικασία απέχει πολύ από το να λυθεί. Πειράματα ορόσημα έδειξαν στο εργαστήριο ότι οργανικά μόρια, συμπεριλαμβανομένων των αμινοξέων και των νουκλεϊκών οξέων (τα τελικά δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών και του RNA και του DNA), μπορούν να σχηματιστούν από απλούς πρόδρομους όπως διοξείδιο του άνθρακα, αμμωνία, νερό και άλλα ανόργανα μόρια. Τέτοια δομικά στοιχεία ζωής έχουν πλέον παρατηρηθεί σε διαστρικά σύννεφα, μετεωρίτες και κομήτες. Ωστόσο, για να δημιουργηθούν τα πρώτα ζωντανά κύτταρα απαιτούνταν μια συρροή μορίων που καταπολεμούν την εντροπία για να εξάγουν ενέργεια από το ηλιακό φως (ή εναλλακτικές πηγές θερμότητας) για να διατηρήσουν τις μοριακές τους μηχανές και να χτίσουν μοριακές δομές. Επιπλέον, σε κάποιο σημείο, αυτές οι συνδεδεμένες χημικές αντιδράσεις και τα «πρωτοκύτταρα» έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να αναπαραχθούν και να κωδικοποιήσουν τις οδηγίες για την κατασκευή των μελλοντικών γενεών. Αυτό φαίνεται σαν ένα δύσκολο έργο. Αλλά δεδομένου του χρόνου, του χώρου και πολλών ευκαιριών για προσπάθεια, γνωρίζουμε ότι έχει συμβεί τουλάχιστον μία φορά. Έτσι, κάποιοι υποστηρίζουν ότι η ζωή θα σχηματιστεί όπου μπορεί και fl =1, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι πολύ απίθανο και αντιπροσωπεύει ένα σημείο συμφόρησης στην εξίσωση Drake.
Η επιλογή πιθανοτήτων από ένα παράδειγμα ενός είναι μια επικίνδυνη άσκηση. Πράγματι, αυτό το αίνιγμα υποστηρίζει την επιστημονική αξία της αναζήτησης ακόμη και πρωτόγονων μορφών ζωής κάτω από την επιφάνεια του Άρη ή στους ωκεανούς που βρίσκονται κάτω από τα στρώματα πάγου στα φεγγάρια του Δία και του Κρόνου. Αν βρίσκαμε ότι η ζωή προέκυψε ανεξάρτητα σε δύο ή τρεις διαφορετικούς πλανήτες ή φεγγάρια στο ηλιακό μας σύστημα, θα αναθεωρούσα την εκτίμηση μου για f l έως 1. Αλλά για αυτήν την άσκηση, θα επιλέξω μια συντηρητική τιμή του fI =0,1, μάλλον χαμηλότερη από την τρέχουσα δημοφιλή επιλογή.
Προσωπικά, μου αρέσουν οι πιθανότητες των επόμενων δύο στοιχείων στην εξίσωση, fi και fc , ότι η πλανητική ζωή γεννά ευφυή είδη και ότι τελικά επικοινωνούν στο διάστημα. Μόλις ξεκινήσει η ζωή, φαίνεται πιθανό να ξεκινήσει η δαρβινική εξέλιξη. Ονομάζεται φυσική επιλογή γιατί στην πραγματικότητα είναι. Οι πιο λειτουργικές ποικιλίες που παράγουν τους πιο βιώσιμους απογόνους κερδίζουν στο παιχνίδι της ζωής. Φυσικά, αυτό είναι μια υπερβολική απλοποίηση της σύγχρονης εξελικτικής θεωρίας, αλλά ο πυρήνας της αλήθειας είναι εκεί. Οι εξελικτικοί χρησιμοποιούν τον όρο «προσαρμοστικό» για να αναφερθούν σε ένα χαρακτηριστικό που προσφέρει ένα δαρβινικό πλεονέκτημα σε επιζώντες παρόμοιους αριθμούς και στην ικανότητα να μεταμορφώνονται σε νέα είδη. Η εξέλιξη είναι απρόβλεπτη και επιλέγοντας μια τιμή fl προσεγγίζει την εικασία. (Μια ανησυχητική σκέψη είναι ότι η ζωή στη Γη παρέμεινε μόνο για μικρόβια για σχεδόν 3 δισεκατομμύρια χρόνια προτού εμφανιστούν τα πολυκύτταρα ζώα.) Νομίζω, ωστόσο, ότι η νοημοσύνη είναι ισχυρά προσαρμοστική. Λοιπόν, είμαι πρόθυμος να είμαι αισιόδοξος και να μαντέψω 0,5 για fi . Ίσως αυτό είναι μια υπερεκτίμηση, δεδομένης της πιθανότητας καταστροφών σε κλίμακα πλανήτη, όπως η σύγκρουση αστεροειδών που σκότωσε τους δεινόσαυρους και πολλά άλλα είδη πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, η οποία ήταν μόνο ένα από τα πολλά γεγονότα μαζικής εξαφάνισης που γνωρίζουμε στο Ιστορία της Γης.
Στη συνέχεια, ποιες είναι οι πιθανότητες να επικοινωνούν ευφυή είδη με άλλους πλανήτες; Δεν είναι fc =1. Τα δελφίνια είναι σίγουρα έξυπνα, αλλά είναι απίθανο να κατασκευάσουν ισχυρούς ραδιοπομπούς και να τους κατευθύνουν προς τον ουρανό. Ρύθμισα fc =0,5, ελπίζοντας ότι οι μισοί πλανήτες που έχουν εξελιχθεί ευφυή είδη έχουν τουλάχιστον μια μορφή ζωής που σηματοδοτεί προς τα έξω είτε σκόπιμα είτε ακούσια. Αυτό είναι εικασίες και είναι επικίνδυνο να υποθέσει κανείς ανθρώπινες στάσεις και ικανότητες σε εξωγήινα είδη.
Μέχρι στιγμής, ο προσωπικός μου απολογισμός για όλους τους παράγοντες Drake είναι 0,0625.
Ερχόμαστε τώρα στο L . Σύμφωνα με τον ορισμό του τεχνολογικού (μεταβιβάσιμου) πολιτισμού, βρισκόμαστε εδώ και περίπου 100 χρόνια. Πόσο αισιόδοξος είστε για το μέλλον του Homo sapiens ? Ή για αυτό το θέμα, προβλέπεις την εξέλιξη μιας πιο σταθερής ευφυούς μορφής ζωής στη Γη; Εν μέρει cyborg / μέρος άνθρωπος; Ή απλώς ένας θριαμβευτής υπολογιστής με δυνατότητα αυτοεπισκευής; Και είστε πιο απαισιόδοξος και υποθέτετε ότι ένας τεχνολογικός πολιτισμός γίνεται εγγενώς ασταθής όταν εφεύρει όπλα μαζικής καταστροφής και τα μέσα για να καταστρέψει την οικολογία του πλανήτη του; Ευνοείτε το L =500 χρόνια, ή 5.000, ή 5 εκατομμύρια, ή 5 δισεκατομμύρια; Ενισχύετε αυτό επιτρέποντας επαναλαμβανόμενα επεισόδια ανάπτυξης τεχνολογικών πολιτισμών σε έναν πλανήτη μετά από έναν Αρμαγεδδώνα; Το εύρος αβεβαιότητας του L βάλτοι από όλους τους άλλους παράγοντες στην εξίσωση Drake. Αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη αξία της άσκησης. Προσωπικά δεν μπορώ να καταλήξω σε πιο ακριβή εικασία από 500 έως 5 εκατομμύρια χρόνια.
Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, η τρέχουσα εικασία μου για το N κυμαίνεται από 30 έως 300.000 περίπου. Με άλλα λόγια, οι πιο κοντινοί μας γείτονες μπορεί να βρίσκονται πολύ απέναντι από τον γαλαξία μας ή ανάμεσα στα πλησιέστερα αστέρια. Αυτό δεν είναι πολύ προγνωστικό και εξαρτάται τρομερά από τη διάθεσή του και τα νέα της ημέρας.
Για περαιτέρω εξέταση, έχουν προταθεί ορισμένες επεκτάσεις για την αναθεώρηση της αρχικής εξίσωσης Drake. Ίσως ούτε ένας σπάνιος υπερπροηγμένος πολιτισμός να εξαπλωθεί σε όλο τον γαλαξία και να εμφανιστεί σε πολλά μέρη (ίσως ανθρωποειδής, με ελαφρώς διαφορετικές μάσκες στα πρόσωπά τους, a la Star Trek )? Από την άλλη πλευρά, τι γίνεται αν ο ET δεν θέλει να μπει στον κόπο να επικοινωνήσει με άλλους πλανήτες; Και αν το κάνει, θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε οτιδήποτε θα προσπαθούσε να μας πει μια εξαιρετικά προηγμένη νοημοσύνη; Ναι, ακούσαμε από κάποιον, αλλά το μήνυμα φαίνεται σαν καθαρή ασυναρτησία ή μοιάζει με το πώς αντιλαμβάνεται η γάτα σας τις μαθημένες συνομιλίες σας.
Αυτό μπορεί να είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Θα ξέρουμε με βεβαιότητα ότι ακούμε ένα σήμα από τα ETI και όχι «θόρυβο» από φυσικά αστρονομικά αντικείμενα ή από τοπική φλυαρία; Και θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ένα μήνυμα; Οι πιθανότητες υπαγορεύουν ότι τα ET από τα οποία ακούμε θα είναι εξαιρετικά προηγμένα σε σύγκριση με εμάς. Ήμασταν σε θέση να εκπέμπουμε διαστρικά σήματα για περίπου 100 χρόνια, μετρώντας από τις πρώτες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές μέχρι την εμφάνιση των ραδιοτηλεσκοπίων και των ισχυρών εκρήξεων λέιζερ. Αστέρια όπως ο ήλιος διαρκούν για περίπου 10 δισεκατομμύρια χρόνια (μερικά πολύ περισσότερο και άλλα πολύ πιο σύντομα, τα οποία μπορεί να έχουν ανεπαρκή χρόνο για να εξελιχθεί η τεχνολογική ζωή). Έτσι, η καμπύλη πιθανότητας σε σχήμα καμπάνας δείχνει ότι είναι πολύ πιο πιθανό να λάβουμε ένα μήνυμα από έναν ET που θα είναι εκατομμύρια έως δισεκατομμύρια χρόνια πιο μακριά στην τροχιά της εξέλιξής του από εμάς. Οι πιθανότητες να ακούσουμε από κάποιον πιο άνετο μερικές εκατοντάδες χρόνια μπροστά μας είναι ελάχιστες και όσοι πιο πρωτόγονοι από εμάς δεν μπορούν να στείλουν ραδιοφωνικά σήματα. Θα καταλάβουμε αυτά τα υπερπροχωρημένα όντα; Θα μπουν στον κόπο να γίνουν κατανοητοί στους πρωτόγονους Γήινους; (Υποθέτω ότι το βάρος της κατανοητής συνομιλίας θα πέσει στα πιο προηγμένα πλάσματα. Στην κατά τα άλλα υπέροχη ταινία επιστημονικής φαντασίας Άφιξη , αναρωτιόμουν ότι αφέθηκε στην Amy Adams να καταλάβει τη γλώσσα των πλασμάτων σύννεφων που επισκέπτονταν και όχι το αντίστροφο.)
Η εξίσωση Drake διαμορφώθηκε για να εκτιμήσει τον αριθμό των πολιτισμών ETI εκεί έξω. Το να μάθουμε ότι δεν είμαστε μόνοι θα είναι αρκετά συγκλονιστικό, αλλά γιατί να μην αντιμετωπίσουμε τις πιθανότητες να καταλάβουμε ένα μήνυμα από αυτούς; Και τι γίνεται με τις πιθανότητες ότι ενώ κάποιος αποκωδικοποιεί ένα μήνυμα, μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας θα το αγνοήσει ή δεν θα το πιστέψει; Εξάλλου, υπάρχει ακόμα μια Κοινωνία Επίπεδης Γης. Ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Arthur C. Clark είπε περίφημα ότι οποιαδήποτε αρκετά προηγμένη τεχνολογία δεν θα διακρίνεται από τη μαγεία. Άλλοι έχουν επεκτείνει αυτό το αξίωμα για να δηλώσουν ότι κάθε αρκετά προηγμένος εξωγήινος δεν θα διακρίνεται από τον Θεό.
Τελικά, η Εξίσωση Drake δεν είναι όχημα για ακριβείς προβλέψεις και προγραμματισμό προϋπολογισμού. Λέγεται ότι δεν έπρεπε ποτέ να λυθεί. Η αξία του βρίσκεται στα ερωτηματικά που προκαλούν σκέψη. Άλλωστε, κανείς δεν ζητά από το Κογκρέσο να αφιερώσει ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του εθνικού προϋπολογισμού στο SETI, ούτε καν ένα μεγάλο ποσοστό του προϋπολογισμού της NASA. Αλλά δεν πρέπει να είναι μηδέν τοις εκατό, όπως είναι τώρα. Η ανταμοιβή είναι πολύ μεγάλη για να αφιερωθεί μηδενική προσπάθεια στην αναζήτηση. Και σίγουρα δεν έχουμε εξαντλήσει την αναζήτηση. Αν Όχι =100.000, σημαίνει ότι πρέπει να αναζητήσουμε περισσότερα από 3 εκατομμύρια αστέρια σε πολλαπλά μήκη κύματος για να έχουμε μια σταθερή πιθανότητα να έρθουμε σε επαφή. Για να παραφράσουμε τον Carl Sagan, οι πιθανότητές μας σαφώς βελτιώνονται εάν αναζητούμε ενεργά ένα σήμα, αντί απλώς «να περιμένουμε να προσγειωθεί ο ιπτάμενος δίσκος στην πλατεία Χάρβαρντ».
Ο Ρίτσαρντ Λον είναι πρώην φοιτητής αστρονομίας στο Χάρβαρντ που έλαβε διδακτορικό. στη μοριακή βιολογία. Η σταδιοδρομία του στη βιοϊατρική έρευνα περιελάμβανε μερικές από τις πρώτες απομονώσεις και χαρακτηρισμούς των ανθρώπινων γονιδίων που συνέβαλαν τόσο στους βασικούς ερευνητικούς στόχους όσο και στην ανάπτυξη θεραπειών για μια σειρά κληρονομικών ασθενειών, όπως η αιμοφιλία και η αναιμία, ενώ στο CalTech, Genentech, Inc., Stanford και CV Therapeutics, Inc. Πρόσφατα επέστρεψε στην πρώτη του επιστημονική αγάπη για την αστρονομία και εργάζεται με την ομάδα SETI στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ. Γράφει τακτικά άρθρα για καυτά θέματα στην αστρονομία και την αναζήτηση εξωγήινης ζωής στο SETI@home , όπου εμφανίστηκε μια παλαιότερη έκδοση αυτού του δοκιμίου.
Εικόνα επικεφαλής:Σχεδιαστικά έργα / Shutterstock
