Αν οι Ολυμπιακοί Αγώνες Γίνονταν στο Διάστημα

Παλιότερα, πριν θεωρηθεί η ταχύτητα του φωτός ως η αργή λωρίδα, τα «ακραία» αθλήματα –το bungee jumping από τις γέφυρες, το αιωροπτερισμό πάνω από ηφαίστεια– ήταν ελάχιστα θανατηφόρα και σχεδόν γραφικά. Αλλά με την έλευση των υπερπτήσεων, τα αθλήματα περιπέτειας υφίστανται επανάσταση. Οι αναζητητές συγκίνησης δοκιμάζουν τώρα τα όρια πολύ πέρα ​​από την ατμόσφαιρα της Γης:σκαλώνουν βουνά στον Άρη, σερφάρουν με ισχυρούς αστρικούς πίδακες αερίου και παίζουν κοτόπουλο με μαύρες τρύπες.

Επωφελούμενος από όλη αυτή τη δράση είναι ο Jimmy Doogle, ιδρυτής του Δικτύου Εξωγήινων Αθλητισμού και Προγραμματισμού (ETSPN). «Δόξα τω Θεώ για τη χωροχρονική συνέχεια», λέει γελώντας, κατά τη διάρκεια της οποίας κέρδισε άλλα τρισεκατομμύρια δολάρια. Ναυτίλος πρόσφατα επικοινώνησε με το Doogle για να μάθουν τι κάνουν οι σημερινοί φανατισμένοι της αδρεναλίνης για να το φτιάξουν.

Κατάδυση Μαύρης Τρύπας

Σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, τίποτα δεν ξεφεύγει από μια μαύρη τρύπα. Ο στόχος λοιπόν ενός δύτη είναι να πλησιάσει όσο το δυνατόν πιο κοντά στο σημείο λίγο πριν από το σημείο χωρίς επιστροφή. Είναι ένας υπολογισμένος κίνδυνος. Δεν είναι ακόμη σαφές, για παράδειγμα, πώς θα πρέπει να σημειωθεί αυτό το αόρατο όριο, το οποίο μπορεί να βρίσκεται σε συνεχή ροή. Επομένως, δεν υπάρχει τρόπος να ξέρετε ότι το έχετε ξεπεράσει μέχρι να είναι πολύ αργά.

Μέχρι σήμερα, 27 τολμηροί έχουν κάνει το άλμα. Επειδή όμως κανείς δεν έχει επιστρέψει ακόμη, δεν έχει δημιουργηθεί ρεκόρ. Παρόλα αυτά, υπάρχει αρκετή αισιοδοξία στο Διαστημικό Κέντρο Bungee Hole κοντά στη μαύρη τρύπα A0620-00, στον αστερισμό Μονόκερος, όπου βρίσκονται οι ομάδες υποστήριξης. Στον τοίχο πάνω από το μπαρ, όπου ρομποτικά μπράτσα σερβίρουν κάψουλες κοκτέιλ, 27 χρονόμετρα είναι μακριά. Το μακροβιότερο ρολόι, ο υποτιθέμενος ηγέτης του χρονισμού Buck "Rogers" Ruttle, δείχνει 61 γήινα χρόνια.

Ωστόσο, οι σκληροί θαυμαστές παραμένουν αισιόδοξοι. Ακόμα κι αν οι μαύρες τρύπες καταπιούν και τον τελευταίο δύτη, επισημαίνουν, μια αιωνόβια δήλωση του πρωτοπόρου της αθανασίας Στίβεν Χόκινγκ, αν αληθεύει, μπορεί να διαβεβαιώσει ότι οι ήρωές τους θα εξακολουθήσουν να λαμβάνουν τη φήμη που τους αρμόζει. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Χόκινγκ, οι μαύρες τρύπες «διαρρέουν» ύλη με τη μορφή ακτινοβολίας και σωματιδίων και τελικά εκρήγνυνται, εκτοξεύοντας ό,τι κατανάλωσαν. Γι' αυτό οι δύτες μπορούν πάντα να βρίσκουν χορηγούς. Ακόμη και ένα μικρό κομμάτι DNA που επιστρέφει στον συνηθισμένο χωροχρόνο θα πυροδοτούσε χιλιάδες συμφωνίες επωνυμίας.

Φλεγόμενο χόκεϊ επί πάγου

Οι σύγχρονοι αθλητές υπερηφανεύονται για την ικανότητά τους να αντέχουν τις θερμοκρασίες βρασμού και το παγωμένο έδαφος. Αλλά μόνο όταν οι εξερευνητές χαρτογράφησαν τον πλανήτη Gliese 436b, οι ανταγωνιστές είχαν την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν και τα δύο άκρα ταυτόχρονα. Χονδρικά στο μέγεθος του Ποσειδώνα, το Gliese περιφέρεται πολύ πιο κοντά στον ήλιο του απ' ό,τι ο Ερμής στον δικό μας, κάνοντας την επιφάνειά του γαλήνια 820 βαθμούς Φαρενάιτ. Σε αυτή τη θερμοκρασία, θα νομίζατε ότι ο πλανήτης θα ήταν όλος αέριο. Στην πραγματικότητα, η τεράστια πίεση στο εσωτερικό του Gliese συμπιέζει το νερό σε μια εξωτική φάση πάγου γνωστή ως Ice X, με τον ίδιο τρόπο που η πίεση στο εσωτερικό της Γης μετατρέπει τον άνθρακα σε διαμάντι.

Το αποτέλεσμα είναι ένας κόσμος καλυμμένος με «καυτό πάγο» και λουσμένος στον ατμό. Πριν από μια δεκαετία, 10 επίμονες ομάδες χόκεϊ πέταξαν τα 30 έτη φωτός στο Gliese για το πρώτο από αυτό που έχει γίνει ετήσιο τουρνουά. Το φλεγόμενο σφουγγάρι κάνει τη δράση εύκολη στην παρακολούθηση. Οι παραδοσιακοί γκρινιάζουν ότι οι παίκτες χοροπηδούν αντί να γλιστρήσουν, αλλά δεν πρέπει να γίνουν πολλά για αυτό:Σε αντίθεση με τον πάγο στη Γη, το Ice X δεν γλιστράει. Τα μόρια στην επιφάνειά του βρίσκονται υπό τόσο μεγάλη πίεση που η τριβή από ένα πατίνι δεν θα μαλακώσει αρκετά το επάνω στρώμα του πάγου ώστε να επιτρέψει στο πατίνι να γλιστρήσει ομαλά κατά μήκος του.

Πρόσφατα, οι σκληρές συνθήκες του Gliese έχουν αρχίσει να προσελκύουν άλλους αθλητές που αναζητούν πλεονέκτημα. Οι σκανδιναβικοί εξερευνητές, βαθιά αποθαρρυμένοι από το τελευταίο κομμάτι πάγου που λιώνει στον Βόρειο Πόλο, είναι μερικές από τις νεότερες αφίξεις. Και όταν συντονίζεστε σε ένα καυτό παιχνίδι χόκεϊ επί πάγου στο ETSPN, λέει ο Doogle, προσέξτε την αρένα μεταξύ των περιόδων:Μπορεί απλώς να πιάσετε έναν καλλιτεχνικό πατινάζ να αναδύεται από την ομίχλη, το στενό κοστούμι αμιάντου να φλέγεται.

Nebula Gas Surfing

Το πιο δροσερό φυσικό σημείο που είναι γνωστό είναι το Νεφέλωμα Μπούμερανγκ, όπου η θερμοκρασία είναι μόλις 1 βαθμό πάνω από το απόλυτο μηδέν (–459 βαθμοί Φαρενάιτ). Το νεφέλωμα γεννήθηκε όταν ένα αστέρι στον αστερισμό του Κενταύρου άρχισε να πεθαίνει, μια διαδικασία που το αναγκάζει να αποβάλλει αέριο από τον πυρήνα του. Το αέριο αναβλύζει τόσο γρήγορα -10 φορές πιο γρήγορα από ό,τι σε ένα τυπικό νεφέλωμα- που διαστέλλεται. Και καθώς διαστέλλεται, γίνεται εξαιρετικά κρύο, όπως όταν εκτοξεύεται αέρας από το ακροφύσιο του ελαστικού. Ακόμη και ο κενός χώρος, λουσμένος στην ακτινοβολία από τη Μεγάλη Έκρηξη, είναι πιο ζεστός.

Αλλά το πηχτό κλίμα του Μπούμερανγκ δεν φαίνεται να ενοχλεί τους wind surfers που ταξιδεύουν 5.000 έτη φωτός για να οδηγήσουν το ρεύμα αερίου του με ταχύτητα 100 μιλίων ανά δευτερόλεπτο. «Οποιοδήποτε κουπί μπορεί να σερφάρει σε συνδεδεμένο υδρογόνο και οξυγόνο», χλευάζει ένας βετεράνος. Το μόνο μειονέκτημα αυτής της «ψυχρής διαδρομής», λέει, είναι όταν το νεφέλωμα εξασθενεί και βρίσκεσαι 100.000 μίλια μακριά από την τοποθεσία εκτόξευσης, αποπροσανατολισμένος και μόνος, να επιπλέεις άσκοπα στο σκοτάδι μέχρι να πετύχεις αρκετές μπάρες. τηλέφωνο ολογράμματος για να καλέσετε μια Uber.

Zero-G Swimming

Σε μια εργασία του 1994 στο Proceedings of Space , Ιάπωνες επιστήμονες δικαίως προέβλεψαν ότι ένα σημαντικό εμπόδιο για τις διαστημικές πισίνες θα ήταν η εκτόξευση εκατοντάδων τόνων νερού στο κενό. Μετά από αμέτρητες διαδρομές και αρκετούς γύρους συγκέντρωσης χρημάτων, η διαστημική ξενοδοχειακή βιομηχανία άνοιξε επιτέλους το πρώτο υδάτινο πάρκο Zero-G—μόνο για να μηνυθεί από τους επιζώντες των πρώτων πρόθυμων κολυμβητών:Χωρίς βαρύτητα, δεν υπήρχε προφανής τρόπος να βρεθεί η «επιφάνεια » της αιωρούμενης σταγόνας 85.000 γαλονιών. Αλλά οι μηχανικοί βρήκαν γρήγορα μια λύση. Περιστρέφοντας τη σταγόνα, θα μπορούσαν να προκαλέσουν αρκετή βαρύτητα για να δημιουργήσουν "πάνω" και "κάτω".

Οι καλεσμένοι ήταν αρκετά ευχαριστημένοι. Αλλά η εξέλιξη έκανε τους κολυμβητές αντοχής, οι οποίοι τελείωσαν από τις νέες προκλήσεις του Earthbound, να ξεθυμάνουν. Προς μεγάλη τους αμηχανία, ωστόσο, ο πρωτοπόρος των διαγαλαξιακών θαλάσσιων σπορ αποδείχθηκε ότι ήταν ένας λιθοβολημένος έφηβος ονόματι Γκρέκο Ρομάν, ο οποίος, ενώ έκανε διακοπές με την οικογένειά του σε ένα διαστημικό καζίνο, εισέβαλε στην πισίνα του για να κολυμπήσει στον ατελείωτα περιστρεφόμενο διάδρομο. Ακόμα σε αυτό, δύο μέρες αργότερα, σημείωσε κατά λάθος το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες για κολύμβηση στο διάστημα. Επαγγελματίες κολυμβητές συνέρρεαν στις διαστημικές πισίνες για να το νικήσουν. Δεν πέρασε πολύς καιρός που εισήγαγαν κρυφά καρχαρίες και μέδουσες «για να κάνουν τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα».

The Draco 1000

Μετά τις πωλήσεις εισιτηρίων μεταξύ των billennials, η πρώτη γενιά που μεγάλωσε με διαγαλαξιακά ταξίδια, έπεσε κατακόρυφα στον ετήσιο αγώνα εκτός δρόμου Baja 1000 στη Baja California, στο Μεξικό, οι διοργανωτές ανακοίνωσαν μια νέα τοποθεσία:τον πλανήτη TrES-2b. Περίπου 750 έτη φωτός ανατολικά του Μεξικού στον αστερισμό του Δράκου, ο γίγαντας του αερίου χαρακτηρίζεται ως «το πιο σκοτεινό μέρος στο σύμπαν». Αντανακλά μόνο το 1 τοις εκατό του φωτός που προσπίπτει στην επιφάνειά του, είναι, στην πραγματικότητα, πιο μαύρο από τον άνθρακα.

Όπως τα χάμστερ σε πλαστικές μπάλες, οι δρομείς Draco 1000 προωθούν μονωμένες διαστημικές σφαίρες, πολλές από τις οποίες κατασκευάζονται με συγκόλληση παροπλισμένων εξαρτημάτων της NASA. Για να πλοηγηθούν στην πορεία, οι πιλότοι βασίζονται στους πίνακες οργάνων, το Google Galaxy και οτιδήποτε μπορούν να διακρίνουν στην κόκκινη λάμψη της επιφάνειας των 1.800 μοιρών του πλανήτη. Όπως οι ξυπόλητοι θιασώτες που περπατούν πάνω από λαμπερές χόβολες, τους συμβουλεύουμε να συνεχίσουν να κινούνται.

Λόγω της χαμηλής ανακλαστικότητας του TrES-2b, ο αγώνας είναι αδύνατο να μεταδοθεί από πάνω, λέει ο Doogle. Αλλά το ETSPN δημιούργησε μια επιτυχημένη εκπομπή με κάμερες, δορυφορικούς ιχνηλάτες και ανοιχτά κανάλια επικοινωνίας μεταξύ των γκριζαρισμένων διαγωνιζόμενων, στους περισσότερους από τους οποίους έχει απαγορευτεί να οδηγούν αλλού. Η πλοήγηση με το seat-of-the-pants προσθέτει στο δράμα. Σε ένα περιβόητο περιστατικό, ένας πιλότος αγόρασε αυτό που πίστευε ότι ήταν ένας σπάνιος χάρτης εδάφους στο eBay Mars για να ανακαλύψει στη μέση του αγώνα ότι κοίταζε το κέντρο του Πίτσμπουργκ.

Οι επόμενες επτά σύνοδοι κορυφής

Κάποτε ήταν μεγάλη υπόθεση, όταν τα κεφάλια των προ-προ-προπαππούδων σας ήταν ακόμα κολλημένα στο αρχικό τους σώμα, να ανεβείτε στην υψηλότερη κορυφή σε καθεμία από τις επτά ηπείρους της Γης. Αλλά αφού το κατόρθωμα είχε πραγματοποιηθεί περισσότερες από 1.000 φορές, συμπεριλαμβανομένου ενός βρέφους που έμαθε να περπατά στο δρόμο προς τα κάτω, οι εθισμένοι στη ντοπαμίνη ορειβάτες στράφηκαν στις «επόμενες επτά», μια πίστα με μερικές από τις υψηλότερες και πιο ύπουλες κορυφές του Ηλιακό Σύστημα.

Οι προστατευτικές στολές που χρειάζονται για τις κορυφές 8 έως 14 μπορεί να είναι δυσκίνητες. Αλλά αυτό που χάνεις στην κινητικότητα, το κερδίζεις σε ελαφρότητα. Μετά την κορυφή του Mons Huygens στο φεγγάρι της Γης, το οποίο οι περισσότεροι ορειβάτες απορρίπτουν ως εκπαιδευτικό τρέξιμο (και το οποίο είναι προς το παρόν κλειστό για να καθαρίσουν τα σκουπίδια), οι ορειβάτες κατευθύνονται στον Άρη για τον Όλυμπο Μονς, του οποίου η κορυφή βρίσκεται σχεδόν 17 μίλια πάνω από τη βάση του. (Συγκριτικά, το μήκος από τη βάση μέχρι την κορυφή του Έβερεστ είναι περίπου 2,3 μίλια.) Άλλα βουνά στην περιοδεία περιλαμβάνουν το Skadi Mons της Αφροδίτης ύψους 4 μιλίων, του οποίου οι πλαγιές καλύπτονται από «χιόνι» θειούχου μολύβδου. Rheasilvia, που υψώνεται 14 μίλια από το κέντρο ενός κρατήρα πρόσκρουσης στον αστεροειδή Vesta. και το Norgay Montes, μια κορυφή πάγου που βρίσκεται 2 μίλια πάνω από την επιφάνεια του Πλούτωνα.

Ο Chip Rowe είναι ένας συγγραφέας με έδρα τη Νέα Υόρκη που οδήγησε ένα skateboard μια φορά στην τέταρτη δημοτικού.