Από τι φτιαγμένο φεγγάρι; Το καλειδοσκοπικό χάρτη ρίχνει φως
Ο χάρτης δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν από το Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO), ο οποίος έχει περιστρέψει γύρω από το φεγγάρι από το 2009. Το όργανο LANAR LASER LASER (LOLA) μετρά τη θερμοκρασία της επιφάνειας. Συνδυάζοντας αυτά τα σύνολα δεδομένων, οι επιστήμονες μπορούν να καθορίσουν τη σύνθεση του επιφανειακού υλικού.
Ο χάρτης αποκαλύπτει ότι το φεγγάρι αποτελείται κυρίως από οξυγόνο, πυρίτιο, μαγνήσιο, σίδηρο, ασβέστιο και αλουμίνιο. Αυτά τα στοιχεία βρίσκονται σε διάφορα ορυκτά, συμπεριλαμβανομένων των πυριτικών αλάτων, των οξειδίων και των μετάλλων. Η σχετική αφθονία αυτών των στοιχείων ποικίλλει σε ολόκληρη τη σεληνιακή επιφάνεια, αντανακλώντας τις διαφορετικές γεωλογικές διεργασίες που συνέβησαν σε διαφορετικές περιοχές.
Για παράδειγμα, τα σεληνιακά υψίπεδα, τα οποία είναι τα παλαιότερα μέρη του φεγγαριού, εμπλουτίζονται στο Anorthosite, ένα βράχο που αποτελείται κυρίως από άστριο plagioclase. Η σεληνιακή Μαρία, που είναι οι μεγάλες σκοτεινές πεδιάδες στο φεγγάρι, αποτελούνται από βασαλτική λάβα, η οποία είναι πλούσια σε σίδηρο και μαγνήσιο.
Ο χάρτης δείχνει επίσης ότι η επιφάνεια του φεγγαριού καλύπτεται με ένα στρώμα regolith, το οποίο είναι ένα μείγμα σκόνης και σπασμένων πετρωμάτων. Ο regolith βομβαρδίζεται συνεχώς από μικρομετεωροειδή και ηλιακή ακτινοβολία, τα οποία διασπούν το επιφανειακό υλικό σε μικρότερα σωματίδια. Αυτή η διαδικασία, γνωστή ως διαστημική καιρός, σκουραίνει την επιφάνεια του φεγγαριού και της δίνει μια ομοιόμορφη εμφάνιση.
Η σύνθεση του φεγγαριού παρέχει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με την προέλευση και την εξέλιξή της. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το φεγγάρι σχημάτισε περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, όταν ένα σώμα μεγέθους του Άρη, γνωστό ως Theia, συγκρούστηκε με τη Γη. Ο αντίκτυπος έριξε μια μεγάλη ποσότητα υλικού σε τροχιά, η οποία τελικά συγχωνεύθηκε στο φεγγάρι.
Η σύνθεση των σεληνιακών δειγμάτων που επέστρεψαν από τις αποστολές Apollo και Luna, καθώς και τα δεδομένα από το LRO και άλλες σεληνιακές αποστολές, υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία. Το φεγγάρι θεωρείται ότι αποτελείται από υλικό τόσο από τη Γη όσο και από τη θεία, με το μεγαλύτερο μέρος της μάζας της να προέρχεται από τη θεία.
Η σύνθεση του φεγγαριού έχει επίσης παίξει κάποιο ρόλο στη γεωλογική της εξέλιξη. Η θερμότητα που παράγεται από την αποσύνθεση των ραδιενεργών στοιχείων στο εσωτερικό της Σελήνης προκάλεσε τη μερική τήξη του σεληνιακού μανδύα, οδηγώντας στο σχηματισμό της σεληνιακής Μαρίας. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα που σχετίζεται με το σχηματισμό της Μαρίας απελευθέρωσε τα αέρια που συνέβαλαν στο σχηματισμό της λεπτής ατμόσφαιρας του φεγγαριού.
Συνοπτικά, η σύνθεση του φεγγαριού είναι μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση στοιχείων και ορυκτών που έχει διαμορφώσει τη γεωλογική του εξέλιξη και παρείχε πληροφορίες για το σχηματισμό και την ιστορία της. Ο καλειδοσκοπικός χάρτης που δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας δεδομένα από την αποστολή LRO προσφέρει μια ολοκληρωμένη άποψη της σύνθεσης της Σελήνης, βοηθώντας τους επιστήμονες να ξεδιπλώσουν τα μυστήρια του ουράνιου γείτονά μας.
