Πώς πήρε η συνωμοσία γύρω από την τρέλα του Γιώργου Γ '
Πολιτικές αντιπαλότητες:
Η βασιλεία του βασιλιά Γεωργίου ΓΙΙΙ χαρακτηρίστηκε από πολιτική αναταραχή και συγκρούσεις, με διάφορες πολιτικές φατρίες να αγωνίζονται για εξουσία. Οι αγώνες του με ψυχικές ασθένειες παρείχαν μια ευκαιρία στους πολιτικούς αντιπάλους του να αμφισβητήσουν την εξουσία του και να υπονομεύσουν τη θέση του. Διαδόθηκαν φήμες ότι η τρέλα του υποτιμήθηκε ή υπερβάλλει για να χειριστεί τα γεγονότα για προσωπικό κέρδος.
Επίδραση των whigs:
Το Κόμμα Whig, το οποίο αντιτάχθηκε στον βασιλιά Γιώργο ΙΙΙ και το κυβερνών κόμμα Tory, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διάδοση αυτών των θεωριών συνωμοσίας. Προσπάθησαν να απεικονίσουν τον βασιλιά ως ακατάλληλο για να κυβερνούν και τη σύζυγό του, τη βασίλισσα Charlotte, ως μια φιλόδοξη και σχολή γυναίκα που τον χειρίστηκε. Τα φυλλάδια, τα πολιτικά κινούμενα σχέδια και τα άρθρα εφημερίδων τροφοδότησαν αυτές τις αφηγήσεις.
Έλλειψη κατανόησης σχετικά με την ψυχική ασθένεια:
Τον 18ο αιώνα, υπήρχαν περιορισμένες γνώσεις και κατανόηση των προβλημάτων ψυχικής υγείας. Η ψυχική ασθένεια συχνά αποδόθηκε σε υπερφυσικές αιτίες ή θεωρήθηκε ως ένδειξη αδυναμίας ή ηθικής αποτυχίας. Αυτή η έλλειψη επιστημονικής κατανόησης επέτρεψε στις θεωρίες συνωμοσίας να ευδοκιμήσουν και να είναι ευρέως αποδεκτές.
Ο ρόλος της βασίλισσας Charlotte:
Η βασίλισσα Charlotte αντιμετώπισε προκλήσεις στο ρόλο της ως ξένης βασίλισσας. Μερικοί άνθρωποι την είδαν με υποψία και δυσαρέσκεια. Οι φήμες εξαπλώθηκαν ότι είχε σχεδιάσει για να ελέγξει τη μοναρχία και να επηρεάσει την κυβέρνηση πίσω από τις σκηνές, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των περιόδων ασθένειας του βασιλιά Γιώργου III.
Αντίκτυπος της κρίσης Regency:
Η κρίση Regency του 1788-1789, όταν η ψυχική υγεία του βασιλιά Γεωργίου III επιδεινώθηκε σοβαρά, έφερε αυτές τις θεωρίες συνωμοσίας στο προσκήνιο. Οι Whigs εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία να πιέσουν για έναν Regency, με τον Πρίγκιπα της Ουαλίας (αργότερα τον βασιλιά Γιώργο IV) ως Regent. Αυτό αύξησε το ενδιαφέρον του κοινού για την ψυχική κατάσταση του βασιλιά και τροφοδότησε περαιτέρω εικασίες σχετικά με το ρόλο της Βασίλισσας Σαρλότ.
Ρόλος του Τύπου:
Η αυξανόμενη επιρροή του Τύπου και η άνοδος της εντυπωσιακής δημοσιογραφίας συνέβαλαν στην εξάπλωση αυτών των θεωριών συνωμοσίας. Οι εφημερίδες και τα φυλλάδια κεφαλαιοποίησαν τη γοητεία του κοινού με τη βασιλική οικογένεια και δημοσίευσαν τις ιστορίες και τις φήμες για την τρέλα του βασιλιά Γιώργου Γεωργίου και τις φιλοδοξίες της βασίλισσας Charlotte.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι θεωρίες συνωμοσίας έγιναν ενσωματωμένες στη λαϊκή κουλτούρα και τις ιστορικές αφηγήσεις. Ωστόσο, οι εξελίξεις στην ιατρική γνώση, η ιστορική έρευνα και η καλύτερη κατανόηση της ψυχικής υγείας έχουν από τότε που φωτίζουν την αληθινή φύση της ασθένειας του βασιλιά Γιώργου ΙΙΙ και διαλύουν πολλές από αυτές τις αβάσιμες αξιώσεις.
